รักวัยใสป่วนโลกแห่งเกมส์

เขียนโดย Nakito

วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.06 น.

3 ตอน

2 วิจารณ์

4,819 อ่าน

3) รินกะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ต่อจากตอนที่2
ไอ้นั้นคืออุปกรที่ใช้เชื่อมต่อสองโลกสามารถย้ายจากมิตินึงไปยังมิตินึงหรือที่เรียกว่าเกม
_{_{รุ่นพี่ตอบอย่างสงบทำเอาฉันงูกับงูมาชนกัน(งง)}}
ฉันอุส่าทุ่มตังซื้อเจ้าเครื่องบ้านี้มาใช้ดูกลับมาถึงบ้านฉันก็จัดการผึงคู่มือดูวิธีใช้อย่างละเอียด
อ่อมันใช้อย่างนี้เองเอาละนอนลงที่ใหนก็ใด้จัดการเสียบปลักไฟรอมันชาร์จ5นาทีจากนั้นเอาขึ้นมาสวมจากนั้นและพูดว่า เข้าเกม ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังลอยอยู่ ว้ายให้ตายเถอะโรบิ่นนี้ตูอยู่บนฟ้านี่หว่า. วิ้ว
ตายแน่ตูพ่อจ๋าแม่จ๋าช้วยลูกด้วย
บึบ
หักหักแน่ก้นตู
เอ๊ะไม่เจ็นนี่หว่า
พอฉันก้มดูก็เจอกับผู้ชายผมสีขาวใส่ชุดโคตสีดำดวงตาสีแดงซึ่งก้นฉันกพลังทับหน้าเขาแบนอยู่
ว้ายใครเนี้ย
ผู้ชายคนนั้นหักขึ้นมาก็ด่าฉันฉอดฉอดฉอด
นี่เธอทำอะไรของเนี้ยอยู่อยู่ก็เอก้นมาทับหน้าฉันเฉยเลย
เอ๊ะเด็กใหม่หรอสงสัยคงผึ่งจะหัดเล่นเกม
นายรู้ใด้ไง
ก็ดูเสื่อผ้าเธอสิใส่แต่ชุดชั้นในกับก.ก.น เด็กใหม่ก็อย่างนี้ไม่มีไอเทมหรือที่เรียกกันว่าชุดให้ใส่
ฉันแทบจะไม่ใด้ฟังเพราะมัวแต่หน้าแดง0///0
โลกนี้โคตอุบาดเลยใครเป็นคนสร้างฟะจะไปตบให้หน้าแหกเลย
ดีแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ให้ลงมาด้วยร่างเปลือย
หมอนี่พูดออกมาใด้หน้าตาเฉยเลย
แต่ยังไงมันก็อุบาดอยู่ดีให้เลดี้อย่างเราใส่ชุดชั้นในกับกางเกงลิงเดินท่ามกลางฝูงชนแต่สังเกตุดูดีดีทำไมไม่มีใครสนใจคนใส่ชุดชั้นในกับกางเกงลิงเลยฟะ
ก็คนที่นี้เขาเห็นจนชินแล้ว
ยิ้งอยางนี้ยิ้งอยากออกไปตบคนเขียนนิยายเรื่องนี้ชะมัด
ฉันก็ไม่ใด้ใจดำสักเท่าใหร่หรอกนะที่จะปล่อยให้เด็กใหม่ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกใบนี้อย่างเธอเล่นสุ่มสี่สุ่มห้าหรอกนะ
ขอแนะนำตัวนะฉันชื่อยาโตะฝากตัวด้วยนะ
ฉันชื่อ
ยังไม่ทันใด้พูดหมอนั้นก็ขัดคอฉันอีกแล้วนี้จะปล่อยให้ฉันพูดบ้างไม่ใด้รึไง
ลืมบอกไปโลกนี้เขาไม่บอกชื่อจิงกันหรอกต้องเป็นชื่อที่เราตั้งเองเท่านั้น
และต้องทำยังไงอะฉันถามอย่ากรู้
เธอลองหลับตาลงและนึกถึงช่องสี่เหลียมที่สามารถใส่ตัวหนังสือไปใด้
นี่ถ้าเขาไม่บอกให้นึกถึงสี่เหลียมฉันคงนึกถึงก้อนขี่ไปแล้ว
หลังจากที่นึกถึงช่องสี่เหลียมฉันก็ใส่ชื่อดาราดังที่ฉันชอบ
เอาละชื่อของฉันก็คือรินกะ