ให้ตายเถอะ!! ทำไมยัยรินคนนี้ต้องรับภาระเฝ้ายัยนารีผลตนนี่ด้วยเนี่ย? 

วรินนาราคิดก่อนจะพินิจนารีผลตนนี้อย่างถี่ถ้วน จะว่าไปนางก็สวยนะ สวยมากด้วย ใบหน้ารูปไข่รับกับจมูกที่เชิดรั้น ช่างเหมาะกับริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ ผิวของนางเนียนสวย นี่น่ะหรือนารีผลตนสุดท้าย ช่างงามสมคำเล่าลือจริงๆ

เปลือกตาของนารีผลเริ่มมีการขยับ สร้างความตื่นเต้นแก่วรินนาราอย่างมาก ก็เธอเพิ่งเคยเห็นนารีผลเป็นครั้งแรกนี่นา ก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดาสิ

ดวงตาคู่สวยยังคงจับจ้องร่างของนารีผลตนนี้ ซึ่งตอนนี้นางได้ลืมตาขึ้นมามองโลกใบใหม่แล้ว 

"เจ้าเป็นใคร??"

นี่คือคำถามแรกที่นารีผลตนนี้เอ่ยวาจาพูดกับนาง

"ข้าชื่อวรินนารา เจ้าล่ะ??"

"สุพรรณิการ์คือนามของข้า"

เมื่อได้รู้ชื่อของนางแล้ว วรินนาราก็ดีใจที่นางจะมีเพื่อนใหม่ แม้เพื่อนใหม่ของนางนี้จะมีอายุอยู่ได้ 7 วันก็ตาม

วรินนาราจึงพาสุพรรณิการ์ไปหาเพทายที่ธารน้ำตกเพื่อทำความรู้จักกัน แต่ดูเหมือนจะไม่มีวี่แววของพิทยาธรหนุ่มแล้ว ในความคิดของวรินนาราที่เธอคิดได้นั้นคือ...

'เขาไปแล้ว!!'

เขาไปโดยไม่ร่ำลา ทำให้วรินนาราเสียความรู้สึก 

'ไม่เห็นต้องทำอย่างนี้เลย'

ก่อนจะหันไปหาเพื่อนใหม่ที่เพิ่ง 'เกิด' เมื่อไม่กี่เพลาที่ผ่านมานี้

"เราไปกันเถอะ สุพรรณิการ์"

"เราจะไปไหนกัน"

นารีผลน้อยเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"อสุรานคร นครแห่งบิดาเรา!!"

ดูเหมือนวรินนาราจะได้เพื่อนร่วมทางคนใหม่เสียแล้วมั้ง ถึงแม้ว่าเพื่อนร่วมทางคนใหม่นี้จะเป็นนารีผลก็ตาม

ซึ่งปัญหาในที่ตามมาในครั้งนี้คือสุพรรณิการ์นางบินไม่ได้!! แล้วทีนี้จะทำเช่นไรดีล่ะเนี่ย!? อย่าบอกนะว่าข้าจะต้องพาสุพรรณิการ์ไปยังอสุรานครโดยการเดิน!! หนทางก็ไม่ใช่ใกล้ๆซะด้วย แต่ช่างมันเถอะ! วรินนาราคิดก่อนจะจูงมือนารีผลสุพรรณิการ์เดินเรียบไปตามธารน้ำตก

#เกร็ดความรู้

นารีผล

  นารีผล หรือ มักกะลีผล เป็นพรรณไม้ตามความเชื่อจากตำนานป่าหิมพานต์ เป็นพืชที่ออกลูกเป็นหญิงสาว เมื่อผลสุกแล้ว บรรดา ฤๅษีกินร วิทยาธร คนธรรพ์ เอาไปเสพสังวาส

ตำนานการถือกำเนิด

ต้นกำเนิดของนารีผล ตำนานมีอยู่ว่า เมื่อครั้งพระเวสันดรกับพระนางมัทรีพร้อมกับกัณหาและชาลีได้ถูกเนรเทศออกจากนครจึงเดินทางไปสู่ป่าหิมพานต์ และบำเพ็ญเพียร ปฏิบัติธรรมอยู่ที่นั้น

ที่ป่าหิมพานต์ มีสัตว์ป่ามากมายอันตรายรอบด้าน ทว่า สัตว์ป่าทั้งหลาย เมื่อได้รับเมตตาจิตจากพระเวสสันดร ก็คลายความดุร้ายลง กลายเป็นมิตร ... นอกจากสัตว์ป่าทั้งหลายแล้ว ก็ยังมีดาบส ฤๅษี นักสิทธิ์ วิทยาธร คนธรรพ์ ทั้งหลายอาศัยอยู่ หรือไปมาอยู่เรื่อยๆ พระนางมัทรี ผู้มีรูปร่างโสภา บางครั้งออกหาอาหาร หาผลไม้ตามลำพังคนเดียว หากนักสิทธิ์ วิทยาธร ตลอดถึงฤๅษีมาพบเข้า อาจตบะแตก แล้วล่วงศีลได้

ท้าวสักกะเทวราชได้เล็งเห็นเหตุร้ายนี้แล้ว พระองค์จึงเนรมิตต้นไม้วิเศษไว้รอบทิศ ณ ที่ไกล ก่อนถึงถิ่นแดน อันเป็นที่พำนักของพระเวสสันดรและนางมัทรี รวม 16 ต้น ต้นไม้วิเศษนี้ ออกผลซึ่งมีรูปร่างเหมือนสตรี ผลโตเต็มที่ จะมีทรวดทรงปานสาวงามแรกรุ่น แต่ผิวพรรณ ทรวดทรงองค์เอว รูปร่างหน้าตา งดงามปานเทพธิดา... เมื่อเหล่าบรรดาดาบส ฤๅษี นักสิทธิ์ วิทยาธร คนธรรพ์ ทั้งหลายเดินทางมาพบเข้าจึงพากันไปเด็ดเพื่อเสพสังวาล ทำให้เหล่าบรรดาดาบส ฤๅษี นักสิทธิ์ วิทยาธร คนธรรพ์หมดอิทธิฤทธิ์ลงเนื่องจากผลเสพสังวาลนารีผล ไม่สามารถเหาะไปต่อหรือออกมาได้ ทางเดียวที่จะออกมาก็ต้องบำเพ็ญเพียรใหม่จนแก่กล้าจึงจะออกไปได้

การที่ท้าวสักกะเทวราชเนรมิตต้นวิเศษทั้ง 16 ต้นนี้เพื่อเป็นด่านป้องกันไม่ให้เกิดเหตุร้ายแก่นางมัทรีให้เสื่อมเสียได้ แม้พระเวสสันดรและพระนางมัทรีจะเสด็จออกจากป่ากลับเข้าเมืองไปแล้ว ต้นนารีผลก็ยังคงมีอยู่ในที่นั้นตราบเท่าทุกวันนี้

 ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ สำนวนในการแต่งอาจจะผิดพลาดไปบ้างก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วย