ภพรักหิมวันต์

9.1

เขียนโดย Brownies_PK

วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.41 น.

  52 บท
  129 วิจารณ์
  72.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 20.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

33) ผู้ติดตาม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 หนุ่มน้อยวรินนาราเดินทางรอนแรมมายังมหานทีสีทันดร โดยที่หนุ่มน้อยเดินเรียบมาตามชายฝั่ง โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตามุ่งร้ายซ่อนอยู่!!

 'มัน' ค่อยๆแหวกว่ายตามชายหนุ่มไปอย่างระมัดระวัง ก่อนจะรีบว่ายไปใกล้ชายหนุ่ม!

 'ดูเหมือนจะมีอาหารอันโอชะมาเยือนถึงถิ่นเสียแล้ว'

 วรินนาราไม่ทันได้ระมัดระวังตัว จึงถูกมือที่โผล่จากผิวน้ำของใครบางคนฉุดลงมหานทีสีทันดร!

 "เฮ้ยยยยยย!!"

 ตู้มมมมมมมมมมมมมมม!!

  ร่างของวรินนาราค่อยๆดิ่งลงสู่ห้วงนที เพื่อผจญกับ 'ตัวปัญหา' ถึงแม้ในห้วงนทีสีทันดรจะมืดมิด แต่ก็ยังมีแสงสลัวจากอาทิตย์อัสดงค่อยส่องให้ความสว่าง ทำให้วรินนาราได้เห็น 'ตัวเจ้าปัญหา!!' 

  ร่างอมนุษย์ท่อนบนเป็นคนแต่ท่อนล่างกำลังสะบัดหางเกล็ดมรกตที่คล้ายหางปลา กำลังว่ายตรงมายังยักษ์หนุ่มอย่างไม่ประสงค์ดี

  'มันคือเงือก!!'

  วรินนาราได้สติ ก่อนจะพยายามว่ายขึ้นสู่ผิวน้ำ แต่ดูเหมือนเงือกตนนั้นจะรู้ทัน จึงว่ายตามขึ้นไป เพื่อที่หวังจะไม่ให้ 'อาหาร' หนีรอดไปได้!!

  แต่ดูเหมือนยิ่งว่ายขึ้นไป ยิ่งจะหมดแรง วรินนาราจึงใช้วิธีสุดท้าย หญิงสาวในร่างของบุรุษหลับตา เพื่อรวบรวมจิตก่อนจะร่ายมนต์

  ร่างที่ดูสะโอดสะองค์ค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น จนเต็มท้องนที เขี้ยวยาวโค้งโง้งค่อยๆงอกออกมาจากเรียวปากของชายหนุ่ม ทำให้เงือกตนนั้นถึงกับเบิกตากว้าง เมื่อรู้ว่าเหยื่อเมื่อครู่คือยักษ์!!

  จากผู้ล่าที่ตอนนี้กำลังจะกลายเป็นผู้ถูกล่าอย่างเงือกตนนี้ ก็ทำการใดมิถูก เมื่อรู้ว่าตนคงต้องตกเป็นอาหารของยักษ์แน่แท้ ครึ่งคนครึ่งมัจฉาจึงว่ายน้ำหนีเพื่อเอาตัวรอดไปในที่สุด

   ในขณะที่ยักษ์หนุ่มวรินนาราค่อยกลับสู่ร่างเดิมในที่สุด แต่ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะไม่เข้าข้าง เมื่อขาของเธอเกิดตะคริวกิน!!

   'จะบ้าตายยยย!! ทำไมมันมากินตอนนี้ฟะ?'

   ชายหนุ่มพยายามจะว่ายขึ้นสู่ด้านบน แต่ดูเหมือนเธอจะหมดแรงเสียแล้ว วรินนาราค่อยๆจมลง หญิงสาวเห็นเพียงแต่แสงรำไรเท่านั้น แต่ทว่าก่อนที่สติของหญิงสาวในร่างยักษ์หนุ่มจะดับวูบลง ก็ได้มีมือของใครสักคนมาช่วยพยุงร่างของวรินนาราให้ขึ้นสู่ผิวน้ำ

   ธีรสุวัฒน์นั่นเอง! เขากลับมาจากวิมานของเพทายเมื่อครู่ แต่สิ่งที่เขาไม่คาดฝันก็คือบุรุษผู้หนึ่งกำลังจะจมน้ำ!! นาคาหนุ่มจึงรีบพยุงบุรุษผู้นั้นขึ้นสู่ฝั่ง แต่ดูเหมือนระยะทางจะไม่เป็นใจ เมื่อดูท่าทางว่าหนุ่มน้อยผู้นี้กำลังขาดอากาศหายใจ! สิ่งเดียวที่เขาพอช่วยได้คือ...

  'ผายปอด!!'

  นาคาหนุ่มค่อยๆจับใบหน้าคมคายของบุรุษตรงหน้าให้เข้าหาเขา ก่อนจะค่อยๆประกบริมฝีปากให้แก่วรินนาราในร่างชายเพื่อถ่ายเทอากาศหายใจเป็นเวลาเนิ่นนาน 

  ถึงแม้วรินนาราจะไม่ได้สติ แต่เธอก็รับรู้ได้ถึงสัมผัสของนาคาหนุ่มตรงหน้า เธอค่อยๆลืมตามองธีรสุวัฒน์ ก่อนจะผละริมฝีปากออกจากชายหนุ่ม ก่อนจะโผล่พ้นผิวน้ำ

  "แค่กๆๆๆ...แค่กๆๆ"

  หนุ่มน้อยวรินนาราสำลักน้ำก่อนจะพบว่า ชายหนุ่มผู้ช่วยชีวิตเมื่อครู่ได้มายืนมองเธอเสียแล้ว

  "เจ้าเป็นเช่นไรบ้างหนุ่มน้อย ถ้าไม่ได้ข้า ป่านนี้เจ้าคงสิ้นชีพไปแล้ว"

  ธีรสุวัฒน์เอ่ย ก่อนจะช่วยพยุงให้วรินนาราลุกขึ้น

  "ขอบใจ แต่ข้าไม่เป็นไร!"

  วรินนาราในร่างของบุรุษกล่าวปฏิเสธ จนทำให้องค์ธีรสุวัฒน์นาคราชมองเด็กหนุ่มอย่างนึกขัน

  "นี่เจ้าน่ะ อย่าอวดดีไปหน่อยเลย" จอมนาคาพูด

   แต่คำพูดของธีรสุวัฒน์ทำให้ วรินนาราเอ่ยวาจาว่ากล่าวออกไป

  "เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาว่าข้า ข้าไม่ได้ขอให้เจ้ามาช่วยข้าสักหน่อย!!"

   บุรุษหนุ่มเอ่ยวาจาว่ากล่าวแก่ธีรสุวัฒน์ แต่เนื่องจากธีรสุวัฒน์ไม่ใช่คนอารมณ์ร้อน เขาจึงค่อยๆตอบชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทียียวน

  "สิทธิ์ของผู้ที่ช่วยชีวิตไง" 

   คำตอบของชายหนุ่มทำให้วรินนาราเถียงไม่ออก

   "แล้วท่านต้องการสิ่งใดเป็นการตอบแทนเล่า!!" 

   วรินนาราถามชายหนุ่ม แต่เธอหารู้ไม่ว่าธีรสุวัฒน์มีแผนที่จะกลั่นแกล้งเธอไว้แล้ว

   "เจ้าต้องเป็นผู้ติดตามเรา"

   ธีรสุวัฒน์กล่าวอย่างผู้ที่ถือไพ่เหนือกว่า เนื่องจากเขาต้องการที่จะกลั่นแกล้งหนุ่มน้อยตรงหน้า

   "ห้ะ!! ทำไมเราต้องเป็นผู้ติดตามของเจ้าด้วย!"

   หนุ่มน้อยวรินนาราเอ่ยอย่างไม่พอใจในสิ่งที่นาคราชหนุ่มกล่าว

   "เจ้าต้องทำตามสัญญาสิ"

   นาคาหนุ่มเอ่ยอย่างมีเลศนัย เมื่อเห็นเด็กหนุ่มที่เขาเพิ่งช่วยชีวิตไว้ ไม่พอใจในคำขอของชายหนุ่ม

   คำๆนี้ทำให้วรินนาราพูดไม่ออกเลยทีเดียว  

   "เจ้าชื่อไรเล่า เจ้าหนุ่มน้อย"

  คำถามของธีรสุวัฒน์ทำให้ชายหนุ่มอย่างวรินนาราคิดหนัก ถ้าเธอบอกความจริงไป รับรองเรื่องใหญ่แน่ ก่อนที่หญิงสาวจะนึกถึงพระเอกในนิยายที่เธอเพิ่งยืมนลินธารามาอ่านเมื่อเดือนที่แล้ว

   'ตกลงเอาชื่อนี้แหละ!!'

  "นามข้าคือ วงศ์สุมาลี และอีกอย่างข้าเพิ่งมีอายุ 19 ปี มิใช่หนุ่มน้อย!!"

  วรินนาราตอบอย่างภูมิใจในชื่อที่เธอเพิ่งนึกได้เมื่อครู่ ก่อนจะหันไปถามนาคราชหนุ่มด้วยมารยาท

  "แล้วเจ้าล่ะ มีนามว่ากระไร?"

  "นามข้าคือธีรสุวัฒน์!" นาคาหนุ่มตอบ  ก่อนจะหันไปมองว่าที่ผู้ติดตาม

  "เจ้าล่ะ จะยอมเป็นผู้ติดตามข้าหรือไม่?"

  นาคาหนุ่มธีรสุวัฒน์เอ่ยถาม ซึ่งคำถามนี้ทำให้วรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีต้องรักษาคำพูด

  "ก็...ได้!!"

  ดูก็รู้ว่าหนุ่มน้อยวงศ์สุมาลีกัดฟันพูด!

   


ว้าววววววๆๆๆๆๆๆ ดูเหมือนพักนี้ หนูรินของเราจะตกน้ำบ่อยซะแล้ว

>__<!! วงศ์สุมาลีกับธีรสุวัฒน์เป็น Yaoi อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!! 

อัพจบแระบทนึง วู้วววววว!! บอกเลยว่า แต่งเหนื่อยและห่วยมากกกกกกกกกกกกกTToTT

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา