ตำนานห้องน้ำโรงเรียน
เขียนโดย 
นางฟ้าน้อยแสนสวย
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 11.45 น.
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) โรงเรียน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ห้องน้ำโรงเรียนนี้น่ะมันกว้างสุดๆไปเลยล่ะสามารถเล่นซ่อนแอบได้เลยด้วยซ้ำเห็นเค้าบอกกันว่าห้องน้ำที่นี่น่ะมีผีด้วยนะ!"
"เห็นเค้าว่ามีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นด้วยแต่เขาให้เก็บเป็นความลับ!!"
"ทำไมอ่ะ?"
"ถ้าเกิดรู้ว่ามีคนตายโรงเรียนก็เสียชื่อเสียงพอดีน่ะสิ"
"ถ้าเข้าห้องน้ำในตอนหลังห้าโมงตำนานมันจะเกิดขึ้นแหละ เขาเล่ากันเอานะว่าที่นี่เคยเป็นห้องน้ำปกติทั่วไปแต่ ผอ.คนเก่าเกลียดห้องน้ำที่แคบและสกปรกจึงสร้างให้มันใหญ่และเป็นอาคารสำหรับห้องน้ำโดยเฉพาะจนวันหนึ่งมีเด็กสาวมาใช้ห้องน้ำแห่งนั้นแต่แล้วไอ้ผอ. คนนั้นมันกลับข่มขืนนักเรียนสาวและทำการบีบคอเธอจนเสียชีวิตเพื่อฆ่าปิดปากจากนั้นมันก็เริ่มหั่นคอของหญิงสาวจนกระทั่งหลุดจากบ่า..."
"หูยยยย~" ทุกๆคนต่างพากันอุทานเมื่อคิดภาพตาม
"จากนั้นก็เกิดตำนานขึ้นเขาว่าเห็นหญิงสาวในห้องน้ำในตอนเย็นถือแค้นมากๆเธอถือขวานไว้และหัวของเธอนั้นมีหัวกระต่ายครอบอยู่ถ้าหากใครได้เจอเธอหลังห้าโมงคนนั้นจะต้องตายสถานเดียวมีทางเดียวคือตามหาหัวของเธอ!"
"แล้วเคยมีใครรอดมั้ย?"
"ไม่มีเลย..."
"ไร้สาระน่า! ฉันอยู่มาเกือบปีมันยังไม่เคยมีอะไรเลย!" ฉันบ่นใส่กลับพวกเพื่อนของฉันทันที
"เอ้า! ไม่เชื่อก็ลบหลู่ไม่ได้นะจ๊ะ" ยัยมายพูดออกมา
ฉันเดินหนีจากยัยพวกนั้นเพื่อไปตามหาสมุดที่มันหล่นหายไปไหนก็ไม่รู้ ถ้าฉันหาไม่เจอฉันต้องโดนครู บุษบา พาเพลิน ว๊ากใส่หน้าแน่ๆ T0T
"มันอยู่ไหนฟร้ะห๊ะ?!!" ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง
"เธอน่ะตามหาอะไรอยู่?" เสียงชายปริศนาเอ่ยขึ้น
"ตามหาสมุดเล่มสีชมพูน่ะมันคือผลการวิจัยของครูบุษบาเกี่ยวกับกล้วยไม้น่ะ"
"ใช่เล่มนี้รึเปล่า?"
ฉันหันหลังกลับไปก็พบกับนักเรียนที่ไม่คุ้นหน้าเลยแถมยังจมูกโด่งเป็นสันคิ้วเข้มๆและผิวขาวผมสีดำสนิทกับตาสีฟ้าทำไมนายหล่อขนาดนี้นะ.. ><
"ตาไม่กระพริบตาเลยนะหลงความหล่อฉันอยู่รึเปล่า?"
"แหวะหลงตัวเองจังนะฉันขอสมุดคืนได้ไหม?" หล่อแล้วไงล่ะยะหลงตัวเองเกินไปก็ไม่ดีหรอก!!
"ฉันก็เป็นนักเรียนใหม่ด้วยสิถ้าฉันคืนเธอพาฉันทัวร์โรงเรียนนี้ไหมล่ะ?" ตาหนุ่มขี้เก๊กพูดออกมา
"นี่ๆๆ ฉันไม่ว่างที่จะพาสุนัขเดินชมรอบโรงเรียนหรอกนะ" ฉันตอกตานั่นกลับไป
"นี่เธอหาว่าฉันเป็นหมาเหรอ! ยัยเตี้ย!" กรี๊ดดด!! ไม่ยอมๆๆ ฉันออกจะสูงตัง164เซนติเมตรนะ!
"นี่นายปากสุนัข!~ เอาสมุดมาเดี๋ยวนี้นะ!"
"ไม่ให้เว้ยยัยเตี้ย! พาฉันทัวร์ก่อนดิเดี๋ยวให้คืน"
"ได้~~" ฉันตอบกลับไปไม่รู้อะไรซะแล้วพ่อหนุ่มน้อยมากับฉันเหมือนมาลงนรกเลยนะ โฮ๊ะๆๆๆ
"งั้นพรุ่งนี้เจอกันตอนห้าโมงนะโอเค้?"
"โอเค!!"
โปรดติดตามตอนต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
