Rosberry the CraZy School

9.0

เขียนโดย RosBerRy

วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.22 น.

  4 ตอน
  7 วิจารณ์
  6,023 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 22.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) นัทบอร์ด?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตัวละคร

 

มายมิ้น อายุ 15 ชาวไทย ยอดอัจฉริยะด้านวิทยาศาสตร์ ประดิษ ภาษา เพราะถูกหลายองกรณ์หมายตัว จึงต้องมาหลบซ้อนที่โรงเรียน

 

อริส อายุ 20 ชาวอังกฤษ ความสามารถด้านการแสดงเข้าขั้นอัจฉริยะแต่ทว่าครอบครัวของเธอนั้น

รถได้เกิดอุบัติเหตุทำให้มีเพียงเธอเท่านั้นที่รอด แต่ความจริงนั้นมันไม่ใช่อุบัติเหตุ

เพราะมีเบื่องหลังบ้างอย่างทำให้เธอต้องมาอยู่ที่โรงเรียนนี้

................................................................................................................

 

    9:20 ภายในห้องๆหนึ่ง หลังจากที่ผมได้ทำการเปลี่ยนชุดเสร็จ

  "เอ่อ คือว่าคนๆนี้ใครค่ะ" มายมิ้นเด็กสาวที่กำลังจ้องหน้าผมตอนนี้ถามขึ้น

  "รอส เบอนาริส(เบอร์รี่) เรียกผมว่า รอส ก็ได้"

  "ขะ คะ หนู มินทรา ดาราอินทร์ เรียก มายมิ้น ก็ได้ค่ะ(ยิ้ม)"

  "ส่วนชั้น นัทตี้ และนี่ กูลและดรอย คนรับใช่ของชั้น"

  "โห!! อาเจ๊ เปลี่ยนจากเพื่อนร่วมงานเป็นคนรับใช่เลยเหรอ" กูล

  "ฮ่าๆ เอาน่าๆยังไงซะอาเจ๊ก็ใช่แต่พวกเราอยู่แล้ว จะเรียกยังงั้นก็ไม่ผิด" ดรอย

  "เอ่อ! แล้วผู้หญิงที่ด่อมๆมองอยู่ที่หน้าประตูนั่นละครับ" ผมถาม

  "อ่าว! อริสมัวทำไรอยู่เข้ามาสิ" อาเจ๊เรียกให้ผู้หญิงคนนั้นเข้ามา

  "ขะ ขะ คือว่าเรื่องเมื่อกี้ ขอโทษนะค่ะ" เธอเดินเข้ามาพูดกับผม เอ่อ! เรื่องเมื่อกี้ที่ว่า

  "ฝีมือเธอหรอกเรอะ รู้ใหม๊ว่าที่ผมต้องมาใส่ชุดผู้หญิงแบบนี้เป็นเพร...."

  ปั๊ก!!!!!

  "เลิกบ่นเหมือนผู้หญิงได้แล้วน่า" ถูกอาเจ๊สับกะบาล

  "คร๊าพๆ ดีนะที่ตรงนั้นของอาเจ๊แบนเรียบไม่งั้นผมคงไม่ยอม สะ..ใ..ส่"

  "เฮ้ยๆ นั้นมันกฏข้อแรกที่ห้ามพูดเลยนะนั้น" กูล

  "งั้นพวกเราออกไปกันเหอะ" คำพูดทิ้งท้ายของดรอยก่อนที่ทุกคนจะเริ่มทยอยออกไป

  "งะ งั้น ผมออกไปด้วยดีกว่า(ฝืนยิ้ม)" ผมกะว่าจะเนียนออกไปแต่ว่า

  "ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ถูกหยุดไว้ด้วยเพียงการจับชายเสื้อ

 

  "โย๊ช กลับมาแล้ว(ยิ้ม)" เสียงพูดของดรอยหลังจากที่เปิดประตูเข้ามา

  "ที่จริงแค่ออกไปยืนนอกประตูสินะครับ" ผมที่กำลังฟลุบตัวคุกเข่าต่อหน้าอาเจ๊เงยหน้าพูด

  "ใครสั่งให้พูดยะ" สีหน้าของอาเจ๊น่ากลัว

  "ขะ ขอโทษครับ"

 

  วันซวยๆของผมจะมีต่อรึป่าวนะ - -"

  End 

 

 

 

 

>>>>ซะที่ใหนละ<<<<

  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา