07 รักอันตรายผู้ชายทั้งเจ็ด

9.3

เขียนโดย Vicious

วันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.00 น.

  14 ตอน
  0 วิจารณ์
  16.70K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2558 23.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

 

ผม โอลิ ถูกคุณแม่ส่งตัวมาเรียนที่โรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่ง ทำให้ผมต้องใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายอีก 7 คน  และยิ่งเข้าใกล้พวกเขาเท่าไหร่ก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงตัวตนของพวกเขาทีละนิด  แต่ทว่าเมื่อคิดจะถอยห่างออกมากลับไม่มีใครปล่อยมือจากผมสักคน

 

 

ใครจะเป็นฝ่ายกุมหัวใจใครกันแน่นะงานนี้?


กับ 7 หนุ่ม 7 สไตล์


จะแสนดีหรือจะร้ายกาจแค่ไหน


มาเอาใจช่วย โอลิ ไปพร้อมๆกันน้า

 

 

นิยายเรื่องนี้

ชาย Xชาย ไม่ชอบก็กด X อย่าเกรียน

บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับนิยายเรื่องนี้  

 

 

บทนำ

 

 

"โอลิ แม่ขอคุยอะไรด้วยหน่อย"

 

ผมหมุนเก้าอี้ไปตามเสียงที่ได้ยินจากนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูห้อง

 

"เรื่องอะไรหรอครับ" ผมถามขณะที่คุณแม่เดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า

 

หญิงวัยกลางคนร่างเล็ก ผิวขาว ผมยาวสยายเต็มแผ่นหลัง ใบหน้าจัดจ้านเพราะเครื่องสำอางทำให้อายุดูลดลงไปมากกว่าที่ควรจะเป็น ท่านมองผมยิ้มๆ

 

"โรงเรียนลูกตอนนี้ที่ใกล้จะเปิดเทอม ลูกไม่ต้องไปแล้วนะ"

 

"หะ? ทำไมล่ะครับ ผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับที่โรงเรียนนี่ครับแม่ นี่แม่คิดจะทำอะไรกับชีวิตผมอีกล่ะ" ผมเริ่มโวยวาย จู่ๆจะมาบอกว่าไม่ให้ผมไปเรียนทั้งๆที่การเรียนของผมก็ไปได้สวย กับอาจารย์และเพื่อนๆผมก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แล้วทำไมถึงจะไม่ให้ผมไปโรงเรียนล่ะ?

 

"โอลิ ใจเย็นๆ ฟังแม่พูดก่อน แม่จัดการย้ายลูกออกจากโรงเรียนพร้อมกันนั้นก็สมัครลูกเข้าเรียนที่ แวงซองไฮสคูล แม่เห็นว่าที่นั่นจะทำให้ลูกมีอนาคตที่ดีได้ หากจบมา อืม ที่สำคัญมันก็มีหลายๆสิ่งหลายๆอย่างให้ลูกเรียนรู้มากกว่าเดิม แม่ก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ลูกเข้าใจน่ะนะ"

 

"ผมเข้าใจนะ ว่าแม่อยากมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้ผม แต่แม่ครับช่วยปรึกษาผมบ้างก็ได้นะบางทีน่ะ"ผมได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับรู้สึกโล่งอกไปด้วย

 

"จ้าๆ เริ่มเรียนอาทิตย์หน้านะโอลิ อย่าตื่นสายซะล่ะ  อ้อ เกือบลืม เก็บเสื้อผ้าและของใช้ที่จำเป็นไปด้วยนะจ๊ะ เพราะลูกต้องไปอยู่ที่นั่นเลย"

 

"นี่แม่ไม่ได้กำลังไล่ลูกตัวเองออกจากบ้านใช่ไหมเนี่ย"

 

"โธ่ คิดมากไปนะโอลิ แม่ออกจะรักลูกซะขนาดนี้ เอาล่ะ แม่ต้องไปทำธุระต่อแล้ว ไว้เจอกันมื้อเย็นจ่ะ"ผมโดนแม่หอมแก้มข้างละฟอดจากนั้นท่านก็เดินออกจากห้องไปปล่อยให้ผมยืนมึนตึ้บอยู่ในห้องคนเดียว

 

มาย้ายผมออกอะไรตอนนี้เนี่ย!!!!!

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา