สุดรัก สุดเสน่หา

-

เขียนโดย สูรยกานต์

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.37 น.

  1 ตอน
  0 วิจารณ์
  3,519 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2558 15.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     เรื่องราวความรักที่ต่างมุมมองรักเพื่อความเห็นแก่ตัว รักเพื่อการเสียสละ รักเพื่อการประชด รักเพื่อการเอาชนะ หรือรักเพื่ออยากจะรัก เราเลือกจะรักใครไม่ได้ และเราเลือกที่จะให้รักเป็นไปตามที่เราต้องการได้ หากใช้คำว่ารักเป็น....ครั้งนี้ก็เช่นกัน

 

          เสียงปะทะในห้องดังขึ้น ราวกับว่ากำลังเกิดสงครามโลกครั้งที่3เกิดขึ้น ภายในห้องคอนโดขนาด 23 ตรม. มันไม่สามารถเก็บเสียงสงครามนี้ได้เลย ข้าวของเครื่องใช้ถูกจับปาขว้างกระจัดกระจายเกลื่อนห้อง โดยฝีมือของหญิงสาวที่อยู่ในอาการเมา ขาดสติ และชายหนุ่มที่นั่งโซฟามองดูพฤติกรรมอย่างนิ่งเฉยราวกับว่าดูละครบ้าๆฉากหนึ่ง

:หมดแรงรึยังคับ...พอรึ...

:ทำไม...รับไม่ได้เหรอห๊ะ ...รับสภาพเมียตัวเองไม่ได้เหรอห๊ะ

:ตามสบายคับ...คุณจะทำอะไรก็เชิญ...

:ฉันจะไปตบมัน อย่าให้ฉันเจอนะ ฉันจะตบมันนนนน

(ชายหนุ่มส่ายหัวกับอารมณ์ไร้สติของรินรดาแฟนสาวที่พึ่งจะผ่านการหมั้นหมายกันมาไม่นาน)

:คุณไม่ไหวแล้วรดา นอนพักเถอะ...จะอาบน้ำก่อนไหม?

:ไม่ อย่ามายุ่งกับฉัน ปล่อยยยย (รินรดาตะคอกใส่แฟนหนุ่ม)

:งั้นคุณก็นอนรวมกับของพวกนี้เถอะ...

:เอ่อ ไม่ต้องมาสนใจฉัน ไปเลย ไปหาอีนังนั้นของคุณเลยไป รักมันมากนิ ห่วงมันมากก็ไปเอามันเลย...ไป...

:ผมไม่น่าให้คุณไปเลย คุณจะได้ไม่ต้องเมาแล้วบ้าแบบนี้อีก

:มันเรื่องของฉัน...

:คับ...มันเรื่องของคุณ ซึ่งผมเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน พรุ่งนี้ผมมีประชุมแต่เช้า นิวันตี3ล่ะ ผมยังไม่ได้นอน จ้องมาดูแลคุณเป็นห่วงคุณ ฟังคุณบ่นคุณด่า แบบนี้

:ก็ไปนอนสิ จะมาสนใจทำไม

:เมามาแล้วเป็นแบบนี้ทุกที เห็นใจผมบ้างสิคับ ว่าผมเสียความรู้สึกแค่ไหน หาเรื่องเก่าๆมาชวนทะเลาะ คนนั้นบ้างคนนี้บ้าง คุณไม่เบื่อบ้างเหรอ

:ใครใช้ให้คุณมาเอาเฉันล่ะ รับไม่ได้ก็เลิกไปสิ

:คำว่าเลิก คุณพุดกับผมเป็นพันครั้งได้แล้วมั้ง สุดท้ายตื่นมาก็จำอะไรไม่ได้

:เออ...แล้วยังไง

(ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้หญิงสาวนอนฟุบค้าเตียงกับข้าวของกระจายเกลื่อนเตียง)

 

 

: อรุณสวัสดิ์ยามเช้าจ้าสามี....

:สวัสดีคับพี่อาร์ม

:แง่ะ! อารมณ์บูดแต่เช้า แสดงว่าเมื่อคืนนี้มีละครหลังข่าวใช่ไหมจ๊ะสามี

:ละครหลังข่าวนิเมื่อไหร่จะอวสานนะคับ 

:อยู่ที่สามีแหละค่ะว่าจะให้มันจบตอนไหน...ถ้าจบแล้ว บอกพี่นะค่ะ พี่กะฉายต่อค่ะ 

:ฟุตฟิต ฟุตฟิต หอมจังเลย ทานอะไรกันอยู่เอ่ย? 

:Coffee สักแก้วไหมจ๊ะสามีน้อย

:No คับ ไม่ชอบของดำ

:อุ้ยตาย! หยาบคายมากเลยสามีน้อยนิ

:นิ...ไอ้วีเมื่อคืนเป็นไงบ้างว่ะ

:ยังจะถามอีกนะคับคุณติณภพ ฉันบอกแกแล้วว่าอย่าๆ เป็นไงล่ะ อายกันไปทั้งบาร์

:เห้ย! ฉันไม่คิดว่ารดาเขาจะเมาแล้วจะเป็นขนาดนี้นิหว่า

:ทั่แกเห็นยังน้อยไปนะ...มากกว่านี้ หัวฉันแตกแน่ล่ะ

:ขอโทษๆ แล้วนิ คืนดีกันรึยัง

:ควรจะถามว่า เมื่อคืนฉันไปนอนทั่ไหนมากกว่า

:เอ้า ... แล้วสามีไปนอนไหนล่ะค่ะ ทำไมไม่โทษหาพี่

มานอนกะบพี่ก็ได้ สามีพี่ไม่ถือ...

:แต่ผมถือคับพี่...เล่าต่อๆ

:ไม่มีอะไรจะเล่า ควายล้วนไม่มีววผสม จบข่าวๆ

:นี้สามีค๊า ... คราวหน้า โทรให้พี่มารับนะค่ะ

:โทรหาพี่ โทรให้ปอเต๊กตึ๊งมารับดีกว่าคับพี่อาร์ม

:เอ๊ะ! อีตาผังน้อยนิยังไง พูดจาไม่เข้าหู จับxxxตูดเลยดีไหม?

:อย่านะพี่ อย่านะ (กันต์กวี นั่งเหม่อมองคู่กันหยอกกันอย่างสนุก แต่สีหน้าของกวีกลับเคร่งขรึม)

 

:ดื่มซะ แล้วเข้าที่ประชุม ฉันไม่อยากให้งานเสีย

:เออ...หัวหน้า ...มาตอนไหนคับผมไม่ได้ยิน^^

:ตอนที่คุณนั่งเหม่อลอยนิแหละ...อีก5นาทีจะเริ่มประชุมแล้ว ตื่นได้แล้วนะค่ะคุณกันต์กวี

:ผมก็ตื่นแล้วนิไงคับหัวหน้า...

:ดีล่ะค่ะ...พี่อาร์มค่ะ พร้อมประชุมรึยังค่ะ

:อุ้ยตาย! น้องตรี...ขอพี่เอาเอกสารแปปนึ่งนะค่ะ

 

:ป่ะไอ้วีได้เวลาทำงานแล้วอย่าคิดมากๆ ไม่ไหวก็เลิก..จบข่าว

:จ้าาา พ่อสิงห์นักรัก

(ตรีชวาหันมองกันต์กวีที่กำลังยกแก้วกาแฟที่เธอยื่นให้ดื่ม เธอพอจะรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่บ้าง ถึงแม้เธอกับกวีจะอยู่คนละแผนกกันได้ตาม แต่ก็ต้องทำงานร่วมกันอยู่บ่อยครั้ง และครั้งนี้ก็เช่นกัน)

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา