ปิ๊งรัก...บริษัทกำกับการ

-

เขียนโดย AunlockKeyCoolness

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.05 น.

  7 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,981 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2559 07.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ชื่อของฉันคือ....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
วันนี้คือวันหยุดสุดสัปดาห์แล้วค่ะ "กรี๊ด!" ฉันกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจ เพราะนายหน้าหวานมายืนอยู่ข้างหลังของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ "นะ นายเข้ามาตอนไหนเนี่ย" "ตั้งนานแล้ว" เขายอมทิ้งงานพิเศษของเขาเพื่อมาหาฉันหรอ "นายไม่ต้องมาเช้าขนาดนี้ก็ได้ บ้านนายอยู่ไหนล่ะ" "ฉันไม่มีบ้านหรอก" "อ้าวแล้วนายไปนอนที่ไหนล่ะ" เขาชี้ไปที่หน้าบริษัท "เอ๋! " ฉันต้องจัดการเรื่องของหมอนี่เยอะมากแน่ๆ "ชั้นสองมีห้องว่างอยู่น่ะ" เขามองหน้าฉันแบบงงๆ "ตามมาสิ" ฉันพาเขามาที่ห้องถัดจากห้องฉัน "ห้องนี้ไม่มีใครใช้หรอก นายอยู่ได้ไหม" "ฉันไม่มีเงินจ่ายหรอก" "เอาเถอะ ฉันก็ไม่คิดว่านายมีอยู่แล้วล่ะ" "ห้องเก็บของ" "มาช่วยกันทำความสะอาดบริษัทนี้กันเถอะ" "ทั้งหมดเลยหรอ" ใช่" เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว "เสร็จแล้ว" ค่อยเป็นบริษัทขึ้นมาหน่อย ฉันอยู่ที่นี่มาพึ่งเคยเห็นมันสะอาดก็วันนี้นี่แหละ "บริษัทนี้ชื่ออะไรล่ะ" "บริษัทกำกับการ" "กำกับการ ชื่อเห่ยชะมัดไม่มีชื่อที่ดีกว่านี้แล้วหรอ" "บริษัทนี้เป็นสมบัติของคุณปู่ฉันน่ะ ก่อนท่านจะเสียท่านมอบมันให้กับฉัน ฉันคิดว่าชื่อนี้ท่านต้องตั้งขึ้นมาด้วยความลำบากแน่ๆ" เขาฟังฉันพูดจนเสร็จ แล้วถามขึ้นมาว่า "ข้อตกลงของเราล่ะ" "อ๊ะ ฉันยังไม่ได้คิดเลย" ฉันคิดไม่ถึง 5 นาที แล้วหยิบกระดาษพร้อมกับปากกาขึ้นมาเขียน "นี่คือข้อตกลงของเรา" "กระดาษแผ่นนี้เนี่ยนะ" เขามองฉันแล้วทำหน้าตาเหมือนจะขำ "แล้วเขียนว่าอะไรล่ะ" "สัญญาระหว่างเราคือข้อ 1.ฉันจะให้นายอาศัยอยู่ที่บริษัทนี้โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย 2.ฉันจะไม่ให้เงินเดือนกับนายเลย 3.เรื่องอาหารการกิน ค่าใช้จ่ายภายในบริษัทเราต้องช่วยกันออกเงิน 4.ห้ามใช้กำลัง 5.อย่าเข้ามาในห้องของฉันโดยพลการ""อะไรนะ แบบนี้ฉันจะ" ฉันรีบพูดแทรกทันที "เรื่องเงินน่ะพอนายได้เป็นซุป'ตาเมื่อไหร่ก็ได้เองแหละน่า" ฉันหยิบหมึกน้ำเงินออกมา "ประทับลายนิ้วมือนายสิ" เขาทำตามที่ฉันพูดและประทับลายนิ้วมือ "แค่นี้ใช่ไหม" ฉันหยิบมือถือที่อยู่บนโต๊ะแล้วยื่นให้เขา "เราต้องมีมือถือคอยติดต่อเรื่องงานกันนะ" "ขอบคุณ แล้วฉันจะใช้คืนทีหลัง" ฉันยิ้มแล้วพูดว่า "ซุป'ตาน่ะ นายต้องได้เป็นแน่" เขาเดินมาใกล้ฉันแล้วพูดว่า "ซองซิล" "เอ๊ะ" "ฉันชื่อ ซองซิล" "ฉะ ฉันชื่อ พยองฮวา" เขายิ้มแล้วเดินขึ้นไปชั้นสอง "ซองซิล...สินะ"
To be continued

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา