รักสุดป่วนของนักร้องซุปตาร์

“โอ๊ย!”อยู่ๆฉันก็ไปเดินชนใครก็ไม่รู้แต่ดีน่ะที่ไม่ถึงกับล้มแค่เซแต่คนที่เดินมาชนฉันน่ะสิเดินมาชน
ปุ๊ปก็ไม่ขอโทษเสียมารยาทชะมัดดีน่ะที่พอจำหน้าถ้าเจอกันอีกเมื่อไหร่นายโดนแน่
Fang
ตอนนี้ฉันกับเฟย์กำลังยืนคอยแก้วที่ไม่รู้อยู่ไหนอยู่
“พี่ฟางเมื่อไหร่แก้วจะมาอ่ะ”เฟย์หันมาถามฉันแล้วฉันจะไปรู้มั้ยล่ะ
“พี่จะไปตรัสรู้ได้ไงล่ะพี่ก็อยู่กับเฟย์ด้วยกันตรงนี่เนี่ย”ฉันพูดด้วยความโมโหเพราะเครื่องก็จะออกอยู่แล้วยัยแก้วยังไม่มาอีก
“เฟย์ ฟาง ฉันมาแล้ว”แก้วที่กำลังวิ่งมาตะโกนมาด้วย
“นี่ไปไหนมาเครื่องจะออกแล้วน่ะ”ฉันหันไปดุแก้ว
“โทษทีพอดีไปเดินชนใครบางคนมาหน่ะ”แก้วพูดอย่างผิดหวัง
“อือๆ ไปกันเถอะ”เฟย์พูดแล้วเดินนำหน้าไปเลย
ณ ประเทศไทย
“ในที่สุดก็ถึงแล้วแดนสวรรค์ของเรา”เฟย์พูดแล้วรีบวิ่งไปหาคุณแม่ทันที
“แม่ค่ะฟางมาแล้วฟางคิดถึงแม่จังเลยค่ะ”ฉันพูดออดอ้อนแม่สุดๆแล้วเขาไปกอด
“แม่ก็คิดถึงฟางจ๊ะ”แม่พูดแล้วรับกอดฉันแล้วลูบหัวฉันเบาๆ
“แม่คิดแต่พี่ฟางแม่ไม่คิดถึงเฟย์เหรอค่ะ”เฟย์ทำท่างอน
“แม่คิดถึงทั้งคู่นั้นแหละจ๊ะไหนมาให้แม่กอดหน่อย”แม่พูดแล้วอ้ามือให้พวกเราไปอยู่ในอ้อมกอดแสนอบอุ่นของแม่
“เฟย์รักแม่ที่สุดในโลกเลย”เฟย์พูดแล้วรีบไปกอดแม่ตอบทันทีตามด้วยฉัน
“เดี๋ยวแม่จะพาเราสองคนกับแก้วไปดูมหาลัยแล้วก็หอในนะจ๊ะ”แม่พูดจบก็เดินนำหน้าไปทันที
Kwan
“แก้วแม่ว่าเราไปกันเลยดีกว่าน่ะ”แม่พูดแล้วเดินไป
“แต่แม่ค่ะแล้วเฟย์กับฟางแล้วก็ป้าอ้อยล่ะค่ะ”ฉันพูดพลางเดินตามแม่ไปพลาง
“นู่นไงเดินไปแล้วนู่น”แม่พูแล้วชี้ไปที่เฟย์กับฟางแล้วก็ป้าอ้อย
“อ๋อค่ะงั้นเราไปกันเถอะค่ะ”ฉันพูดแล้วเดิไปพร้อมกับแม่มีวันนี้ฉันมีความสุขมากๆเลยหละเพระการได้กลับเมืองไทยเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้ว ^v^
ณ มหาลัย
Faye
“อ่ะถึงแล้วจ๊ะสาวๆ”แม่บอกแล้วลงไปตามด้วยพวกเราอ๋อ ฉันชื่อเฟย์น่ะตอนนี้ฉันฉันจะเป็นบรรยายเอง
แล้วพวกเราก็ลงจากรถไปแล้วเข้าไปในมหาลัย
“แม่ค่ะมหาลัยนี้มันชื่ออะไรหรอค่ะ”พี่สาวฉันฟางหันมาถาแม่
“อ๋อชื่อมหาลัย Kamikaze The Voice Dance High School จ๊ะ แต่ส่วนมากจะเรียกสั้นๆว่ามหาลัยกามิกาเซ่จ๊ะ”โอ๊ยทำมชื่อมหาลัยมันยาวขนาดนี้เนี่ยจะจำหมดมั้ยเนี่ยเฮ้ออออออ
“โฮ คุณน้าทำไมชื่อยาวเป็นกิโลเลยอ่ะ”แก้วพูด้วยความตกใจอย่างกับโลกจะแตกนี่แค่ชื่อมหาลัยยาวขนาดนี้แก้วยังอ้าปากค้างเลยแล้วการเรียนการสอนมันจะเป็นยังไงละเนี่ย
“น้าว่ามันก็ไม่ค่อยยาวเท่าไหร่น่ะ”ไอไม่ยาวสักเท่าไหร่ของแม่เนี่ยมันยาวสำหรับพวกเราน่ะค่าา
“งั้นเดี๋ยวน้าจะพาไปดูรอบมหาลัยน่ะแล้วเดี๋ยวจะพาไปที่หอในน่ะ”คุณแม่พูดเสร็จก็เดินนำไปเลย
“อ้าวแม่เราไม่ได้อยู่ที่บ้านเหรอค่ะ”พี่ฟางถามแม่แต่จริงด้วยแล้วทำไมเราไม่พักที่บ้านล่ะทำไมแม่ให้พวกเราไปพักหอในล่ะ
“อ๋อแม่ไม่อยากให้ลูกแอบหลับในห้องเรียนถ้าลูกอยู่ที่นี้อ่ะลูกไม่ต้องตื่นตี 5 แล้วอยู่นี้ลูกตื่นตี 6 ครึ่งก็ได้”คุณแม่อธิบายซะยาวแต่ก็เข้าใจน่ะแต่ฉันว่ามันมีเหตุมากกว่านี้น่ะคือแม่ขี้เกียจปลุก = =^
“อ๋อค่ะ”พวกเราพูดพร้อมกันแล้วแม่ก็พาพวกเราไปทัวร์รอบโรงเรียนจนมาถึงหอใน
“นี่เป็นหอในของโรงเรียนนี้แต่มีคนมาพักน้อยมาก”แม่พูดแบบรู้สึกอยากไปจากที่นี่เร็วๆ
“อ่าวทำไมล่ะค่ะแม่”ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย
“ก็เพราะว่าโรงเรียนนี้มันมี….”แม่พูดค้างไว้
“มี….”พวกเราพูดด้วยความสงสัย
“มี…ผีไงล่ะ”อ๋อแค่ผีเองแม่ทำอลังการไปได้ ห้ะ ผ..ผผีเหรอไม่จริง
“ผี!!!”พวกเราพูดแบบตกใจสุดๆ
 
“ใช่แล้วพรุ่งนี้ลูกเตรียมตัวลงชื่ออยู่ในหอในด้วยน่ะพอลงชื่อเสร็จอีกวันค่อยมาดูว่าอยู่ห้องไหนแล้วย้ายเข้ามาได้เลยแล้วอาทิตย์หน้าลูกเตรียมตัวมาเรียนได้เลยนี้ก็เย็นแล้วกลับบ้านไปอาบน้ำทานข้าวกันเถอะลูก”แม่พูดจบก็เดินนำไปที่รถทันทีแต่แม่น่ะแม่ให้พวกเราหาแฟนยังไปพอยังให้พวกเรามาอยู่ในหอพักผีสิงอีกโอ๊ยคิดแล้วปวดหัวกลับบ้านกินข้างอาบน้ำนอนดีกว่า