มอบหัวใจให้นายรักแรก

ณ มหาวิทยาลัย

     ฉันนั่งรอพีรดา หรือ ดา หน้าคณะมาเกือบครึ่งชั่วโมง เพื่อเข้าไปรายงานตัวกับรุ่นพี่เป็นวันแรกในการเป็นนักศึกษา ฉันกับดาเรียนจบจบมาปลายมาด้วยกัน เราสองคนสนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่อง และดาก็รู้ด้วยว่าที่ทุกวันนี้ฉันยังไม่มีแฟน เพราะยังคิดถึงคนคนนึงอยู่ และการเลือกเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยเราก็เลือกที่เดียวกัน คณะเดียว เพราะเราสองคนต่างชอบอะไรเหมือนๆกัน ยกเว้นเรื่องผู้ชาย (ดีแล้ว จะได้ไม่แย่งกัน ฮ่าๆๆๆ)

     ด้วยความเป็นวันแรก ฉันจึงตื่นเต้นเป็นพิเศษ การมาคณะเร็วกว่าเวลานัดจึงทำให้ฉันรอดานานไปหน่อย เมื่อรู้สึกว่ารอนานมากกกกกกกกกกก จึงกดโทรศัพท์หาเพื่อนเลิฟ.... ตู๊ด....ตู๊ด.... 

ดา : ว่าไงนุ่น มีอะไรรึป่าว?

ฉัน : แกอยู่ไหนแล้วเนี้ยะ ฉันรอแกหน้าคณะมาเป็นครึ่งชั่วโมงแล้วนะ วันแรกแกก็จะสายแล้วหรอ

ดา : แกๆ ใจเย็นๆ มาเป็นชุดดเลยนะ ฉันใกล้จะถึงละเนี้ยะ... ว่าแต่แกรอฉันครึ่งชั่วโมงเลยหรอ เรานัดกัน 4 โมงนี่นา นี่ยังไม่ 4 โมงเลยนะ???

ฉัน : เอาน่าาาาา ก็คนมันตื่นเต้นอยากเจอเพื่อนใหม่ แกก็รีบๆมาได้แล้วนะ ยืนรอจนปวดขาหมดแล้วเนี้ยะ

ดา : อ่าๆๆ ใกล้ละๆ รอแปบนึงนะ

5 นาทีผ่านไป

ดา : มาแล้วๆๆๆๆ แฮ่กๆ ๆ ๆ ๆ เหนื่อยนะเนี้ยะ

ฉัน : เอาน่าาาาาา รีบไปกันเถอะเดี๋ยวสายนะ 

   ด้วยความรีบร้อนทำให้ฉันกลับหลังหันทันที จึงไม่เห็นใครคนนึง กำลังยืนอยู่ ตุ๊บ!!!

ฉัน : โอ๊ยยยย .... ขอโทษค่ะ 

     ฉันล้มลงกับพื้นแล้วหันไปมองผู้ชายคนนึงที่ดูสูงโปร่ง ผิวขาวต้องกับแสงแดดยามเย็น ซึ่งเค้าไม่มีอาการตกใจ แต่กลับทำหน้า งงๆ แล้วหันมาถามว่า

ภู : ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?

     แค่แว๊บแรก ฉันก็จำได้ทันทีว่าเค้าคือใคร คนที่ฉันเฝ้ารอและนึกถึงตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา ฉันไม่ได้ฝันไป เค้ามายืนอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว!!!!