[ Dark yaoi gear x aileen ] ได้โปรดรักผม

8.5

เขียนโดย น้องแอล

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.08 น.

  6 ตอน
  1 วิจารณ์
  8,926 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 20.26 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ไอ้เด็กสัส!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
5 : ไอ้เด็กสัส!! see-time ... " อั่ก!! " " เอาไงต่อ? " ไอ้ฟีนหันมาถามผมที่เตะไอ้เหี้ยเนสเฮือกสุดท้ายไป ผมมองสภาพมันเล็กน้อยแล้วหันไปตอบมันเบาๆ " กลับไปหาไอ " " อ่า " ไอ้ฟีนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าไอ้เหี้ยเนสแล้วพูดขึ้น " กูเตือนมึงแล้ว พวกกูทนมามากพอแล้ว " " เหี้ย!!! ทั้งๆที่กูไม่ผิดแท้ๆ!!! กูมาก่อนไอ้เหี้ยไอ!!! " ผมแสยะยิ้มขึ้นเบาๆเมื่อปากเหวอะๆของมันพูดจาส้นตีนออกมา " กูไม่สนว่ามึงจะมาก่อนรึเปล่า กูสนแค่ว่ามึงทำเหี้ยไรกับไอบ้าง! " ผมพูดขึ้นแค่นั้นก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำที่มีคนยืนอยู่เต็มไปหมดรอบสารทิศผมมองไปรอบๆจนเห็นผู้ชาย…คนๆนั่นมัน? ใช่แน่ๆ ใช่เขาแน่ๆผมจำได้… …กลับมาแล้วเหรอ อ่าา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ… " อย่ามาปากดีถ้าไอมันเป็นอะไรไปอีกมึงโดนหนักกว่านี้แน่!! " ผมละสายตาจากคนนั้นแล้วหันไปมองไอ้ฟีน ฟีนพูดจบก็เดินตามผมออกมา ผมรีบเดินขึ้นห้องเรียนอย่างเร็วเพื่อไปดูคนที่ผมหลงรักมาตลอดว่าเป็นยังไงบ้าง " ไอ " ร่างเล็กหันมาตามเสียงเรียกของไอ้ฟีน น้ำตาใสๆไหลลงมา เพราะไอ้เวรนั่นถ้ามันไม่ให้ความหวังไอ้ไอถ้ามันไม่หลอกไอ้ไอว่าไม่มีใคร ป่านนี้มันก็ยังเป็นคนที่น่ารักน่าเอ็นดู สดใสร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนแล้วแท้ๆ!! " เนส!! เนสเป็นยังไงบ้าง?!! ขังกูไว้ในห้องทำไม!! ฮืออ " " มันสมควรแล้วไอ อย่าห่วงมัน มันไม่จำเป็นต้องอยู่ในหัวสมองมึง " " กูทำให้พวกมึงต้องซวยเพราะกู กูขอโทษ ขอโทษที่กูอ่อนแอ… อ ฮือออ " ร่างบางที่ถูกเลี้ยงมาอย่างถนุถนอมกล่าวโทษตัวเองตามฉบับลูกคุณหนูที่โคตรจะมองโลกในแง่ดี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันก็มักจะโทษตัวเองเสมอ " อย่าโทษตัวเองพวกกูทำเพราะพวกกูทนไม่ไหวที่เห็นมึงโดนรังแก โดนขนาดนี้ทำไมไม่บอกพวกกู " " ถ้ากูเข้มแข็งถ้ากูสามารถป้องกันตัวเองได้ พวกมึงก็คงไม่ลำบาก ฮึก ฮือออ " ไม่ไหวหรอกถ้าหมอนี่ป้องกันตัวได้จริงๆผมคงขำอ่ะตัวนิดเดียวร้องจะป้องกันตัว โถ่ๆ ไอ้ไอเอ้ยย " ฮ่าๆๆๆ พอๆเลิกร้องไห้ได้แล้วคนเก่ง ลืมๆมันไปซะให้หมด " ไอ้ฟีนพูดขึ้นตามแบบผู้ชายที่โคตรจะกวนตีน(แต่มือตีนนี่หนักเอาเรื่อง) ทำให้สีหน้าไอมันดีขึ้นมาหน่อย " เฮ้ออออออ…. กูโดนพี่เกียร์เล่นแน่เลย " ร่างบางถอนหายใจอย่างแรงทำให้ผมรู้สึกไม่ดีตามไปด้วย ผมจับไหล่ร่างบางไว้แล้วพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า " มันทำเหี้ยอะไรบอกกู โอเคมั้ย " " ^__^ " มันไม่พูดอะไรเพียงแต่แค่ยิ้มขึ้นบางๆเท่านั้น ผมเคยบอกแล้วไงในวันที่ผมทนไม่ไหวผมจะกระชากมันออกมาเอง!! End see-time part. Gear part.... " ใครทำ… " อย่าพูดเลยครับว่าผมหงุดหงิด อย่าพูดว่าผมโกรธ อย่าพูดว่าผมอารมณ์ไม่ดี มันเลยคำพวกนั้นมามากแล้วครับ!!!ผมยืนอยู่ข้างเตียงคนป่วยที่ตอนนี้มีแผลเต็มร่างกาย บอกตามตรงผมอยากฆ่าไอ้เหี้ยที่มันทำแบบนี้กับไอ้เนส!! เอาสิ! ไม่ว่ามันจะเป็นใครผมนี่แหละจะจัดการมันเอง!! …จะเก็บให้ไม่เหลือซากเลยล่ะ " แน่ใจว่าอยากรู้? " เนสเอียงคอถามผม " เออ!!! ใครทำ!!! " มันสดุ้งนิดหน่อยก่อนจะตอบกลับมา " ซี…ไอซีไทม์กับไอ้ฟีน " " ไอ้ไอ? " " ไม่รู้ มันรู้เห็นด้วยมั้ยผมไม่รู้ " " หึ นอนพักเถอะเดี๊ยวกูจะออกไปทำธุระ " หึ! ไอ้ซี! ไอ้ฟีน! ไอ้ไอ! พวกมึงกล้ามากนะที่มาเล่นกับของของกู ในเมื่อพวกมึงเปิดเองกูก็กล้าตาม ไอ้สัส!! @ คอนโดฯ พลัก!!! เมื่อเปิดประตูเข้าไปผมก็เห็นไอ้คนตัวเล็กเขย่งหยิบจานอยู่โดยมีเก้าอี้ตัวเล็กๆช่วยและเมื่อมันเห็นผม… ตุบ!! เพล้งงง!! " โอ้ย!! " ขาเจ้ากรรมดันรีบลงจัดทำให้ร่างมันล้มลงไปกองกับพื้นอย่างแรง จานแตกกระจายลงพื้นเศษจานกับเศษแก้วน่าจะโดนมัน แต่… ใครสนครับ?! มันยังน้อยไปกับสิ่งที่มันทำกับเนส!!! ผมก้าวขาไปหามันเช่นเดียวกับมันที่คลานหนีผมจนหลังไปติดกับเคาเตอร์ทำให้มันไม่มีทางหนี " พี่…พี่เกียร์ อ ฮึก อย่า อย่าทำอะไรไอเลย ฮือออ " น้ำตาไหลลงมาไม่ขาดสายแต่ผมไม่มีแล้วครับความสงสารมีแต่ความรังเกียจ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นคนที่เหี้ยได้ขนาดนี้ อิจฉาจนไม่ลืมหูลืมตา หึ!! ผมมองมันผิดไปสินะ? เห็นหน้าตาแบบนี้กูก็นึกว่าจะใส ที่ไหนได้ร้ายใช่เล่น " อย่ามาสำออย!!!!! ฝีมือมึงไม่ใช่รึไง!!!!! เหี้ยชิบหาย!!! " เพราะมัน ถ้ามันไม่สำออยให้ไอ้ซีกับไอ้ฟีนเห็นถ้ามันไม่อ่อยจนไอ้สองตัวนั่นรัก เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้!! เรื่องทั้งหมดผิดเพราะมันเพราะมันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด!! " ไม่…พี่เกียร์…ไม่ ฮือออ ไอไม่กล้าหรอก ฮึก " " ไม่กล้า? หึ!! ไม่กล้าลงมือเอง เลยให้ไอ้เด็กสัสสองตัวนั่นทำแทน? ฉลาดดีนี่น้องไอ…! " ผมเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วครับ มันโกรธจนชาไปหมด " พี่เข้าใจผิด…ฮือออ ไอไม่ได้ทำ … ฮืออออ ไอห้ามแล้ว โอ้ย!!! อย่าทำไอเลยพี่ ไอกลัวแล้ว ฮืออ " ไอ้ไอพนมมือขอร้องผมยกใหญ่น้ำตาไหลออกมาจนผมรำคาญ ผมจิกผมสีดำของมันขึ้นมาอย่างแรงแน่นอนมันร้องเสียงหลงตามคาด " ไม่มั้ง…กูว่ามึงเล่นผิดคนแล้วไอ้ไอ กูจะทำยังไงกับเด็กเลวๆอย่างมึงดีวะ!!! มึงมันเหี้ยมาก! ทำกับไอ้เนสแบบนี้ได้ไงวะ!! ไม่มีความรู้สึกแล้วรึไง!! " ปึก! ผมปล่อยมือจากผมมันแล้วยืนขึ้นสุดตัว " ฮืออ พี่…พี่จะทำอะไร!…อั่ก!!! " หึ! ผมใช้เท้าที่ยังไม่ได้ถอดรองเท้าเตะเข้าเต็มแรงที่ท้องของมันคงไม่ต้องบอกนะครับว่าเด็กตัวเล็กๆอย่างมันจะเป็นยังไงก็มันขดตัวงออยู่ที่พื้นอย่างหมดท่าน่ะสิ่! " ไหน…มึงเตะเนสไปกี่ทีนะ? " ตุบ!! ตุบ!! " อ่า!!! อึก!!!! ฮึก ฮืออ …พะ พอเถอะ " ผมเตะซ้ำที่เดิมไปอีกสองที ต้องเป็นรอยช้ำแน่ๆ หึ! ตายๆไปเลยมั้ยล่ะ " ตรงไหนอีกนะ? " กึก!!! " อุบ!!!!! " ผมเตะสุดแรงเสยคางมันไปอีกทีนึง เลือดกำเดามันไหลออกมาเช่นเดียวกับหน้าผากที่มีเลือดสีแดงๆไหลลงมา ผมแสยะยิ้มให้มันนิดหน่อย ผมไม่ใช่คนใจดีนี่ครับ… ไม่นานนักหรอกสติมันก็หายไป พร้อมกับร่างที่แน่นิ่ง …อย่าหวังว่าผมจะเอามันไปโรงพยาบาล ไม่มีวัน!! ไหนบอกหน่อยซิว่าคนร่านๆอย่างมันควรจะโดนอะไรต่อดี รุมโทรม…น่าจะเหมาะว่ามั้ย? ----------------------------------------------------- เม้นโหวดกันด้วยน้าาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา