เพื่อนสนิท [chansoo] [hunbaek]

ชานยอลที่เป็นฝ่ายคุมเกมเปรียบเหมือนนักล่าที่กระหายเหยื่ออย่างมาก คยองซูเองก็คือเหยื่อ เหยื่อก็ต้องเป็นของผู้ล่า จึงจะถูก ชานยอลในตอนนี้ที่อารมณ์ร้อนเหมือนกับมีใครมาจุดไฟเผา ชานยอลบดขยี้ปากรูปหัวใจจนได้เลือดอีกครั้งเพราะแผลเก่าที่ชานยอลเป็นคนทำยังไม่หายจึงทำให้เลือดไหลออกมาอีกรอบ กลิ่นคราวของเลือดคลุ้งเต็มปากของทั้งคู่ ลิ้นร้อนซอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็กและแลกน้ำหวานกันอยู่นานสองนาน จนคยองซูครางอื้ออึงอยู่ในลำคอและเริ่มทุบตีแผงอกแกร่งที่คร่อมเขาอยู่ กำปั้นของคนตัวเล็กทุบตีแต่เหมือนกับว่าคนบนร่างจะไม่สะทบสะท้านอะไรเลย

"ถุ้ย!!!" ชานยอลผละจูบออกจากกรีบปากนั้นและถุ้ยน้ำหวานที่ปนเลือดออกมาลงไปที่พื้น สีหน้าของชานยอล แววตาคู่นั้นมันไม่เหมือนเดิม ชานยอลผู้อ่อนโยนของเขาหายไปไหนกัน

"หึ คยองซู กูจะทำให้มึงรู้ว่ากูเอามันกว่าไอฮุนตรงไหน"

"กู..ม้ะ..อ้ะ!!" ชานยอลใช้ฟันกัดมาที่ยอดอกของคยองซู จนทำให้คยองซูกั้นเสียงร้องไม่อยู่ 

"กูเจ็บ..อึก" ตอนนี้ยอดอกของคยองซูแดกก่ำและขึ้นลอยจนเห็นได้ชัด ชานยอลพรมจูบไปทั่วแผงออกเล็กขาวจนเกิดเป็นรอยแดงเป็นจุดๆ คยองซูชอบให้ชานยอลทำแบบนี้แต่ครั้งนี้มันไม่ใช้เขาอยากจะออกไปจากห้วงอารมณ์แต่ร่างกายมันก็อ่อนละทวยไปหมด 

"มะ..มึง อย่าถอดนะ..อ่ะ" ชานยอลดึงกางเกงตัวบางของคยองซูออกและใช้นิ้วโป่งกดไปที่ส่วนหัวแรงๆเพื่อเป็นการแกล้งให้คนใต้ร่างทรมานเล่นๆ ชานยอลใช้มือครอบงำแกนกายของคยองซูและชักขึ้นชักลงอย่างอ้อยอิ่งและเริ่มนำปากของตัวเองกลืนกินเข้าไปและเริ่มดูดไปที่ส่วนหัวจนมีเสียงน่าอาย

"อ้ะ..อื้อ..อย่าาา.อ้าา" คยองซูพยายามกลั้นเสียงไม่ให้เล็ดรอดแต่มันอยากมากในตอนนี้

ฟรึ่บ!

ชานยอลที่ผละออกจากแกนกายโดยที่คยองซูยังไม่เสร็จ ออกไปที่คยองซูยังค้างคาอยู่ และจับขาเรียวทั้งสองข้างแยกออกเพื่อให้ชานยอลเข้าไปได้ง่ายๆ ชานยอลนำแกนกายอันใหญ่โตเข้าไปในช่องทางสีสดโดยที่ไม่ส่งนิ้วไปทักทายก่อน ชานยอลดันแกนกายเข้าไปจนสุดในทีเดียว จนคยองซูร้องครางออกมาด้วยความเจ็บ

"อ้ะ!..อื้อ.อื้อ.กูเจ็บ..อ้ะะะ" คยองซูครางลั่นพูดติดๆขัดๆเพราะชานยอลซอยสะโพกด้วยความเร็วและแรง ในตอนนี้มีแต่เสียงครางและเสียงเนื้อกระทบกันจนหน้าอาย 

"อ่า..ชอบรุนแรงงั้นหรอ..หรือไอฮุนมันอ่อนหวานกับมึงหรือไง หึ ครางออกมาสิ" ชานยอลถามคนใต้ร่างที่ใบหน้าแดงก่ำและมีเหงื่อท่วมๆทั้งๆที่เปิดแอร์

"กู..อือ.ปล่าว..อ้าา..น่ะ!" คยองซูพยายามพูดเพราะมันไม่ใช่เรื่องจริงเลยสักนิด

"อ้ะ..ตรงนั้น..อื้อ!" 

"อ้ะ!!" ชานยอลนั้นขี้แกล้งเมื่อคยองซูบอกถูกจุดชานยอลกลับถอนแกนกายออกด้วยความเร็วและยิ้มอย่างเจ้าเลห์ปล่อยให้คยองนอนเหยเก และเขาก็ใส่มันเข้าไปอีกรอบเป็นการทรมานสิ้นดี ชานยอลซอยสะโพกเพื่อประทุกอารมณ์ให้คนตัวเล็ก

"อื้อ..อื้อ..ชาน..อ้าาา" 

"ตรงนี้หรอ หืม"

"อย่าแกล้งซิ อ่าา"

"ทีนี้ก็รู้แล้วใช่ไหมว่าใคร เด็ด กว่ากัน" ชานยอลเน้นคำว่าเด็ด ชานยอลเร่งสะโพกให้เร็วขึ้นเพราะทั้งคู่ใกล้ถึงฝั่งแล้ว น้ำรักของทั้งคู่พุ่งออกมาเป็นสัญญาณบอกว่าทั้งคู่เสร็จแล้ว แต่มีหรอคนอย่างชานยอลจะหยุดที่ยกเดียว

"อ่าห์" ชานยอลจับให้คยองซูนอนตะแครงและเขาอยู่ด้านหลัง ชานยอลจับขาข้างนึงของคยองยกขึ้นและนำแกนกายของตัวเองเข้าไปอีกที และใส่สะโพกเข้าไปไม่ยั้ง

"อื้อๆๆๆ..ท่านี้มัน..ละ..ลึก..อึก" ท่านี้มันลึกจริงๆทั้งเสียวทั้งเจ็บ เขายอมรับว่าชานยอลเก่งในเรื่องแบบนี้จริงๆ

"อ่ะ อ่าห์" ในท่วงท่านี้เขาทั้งคู่ก็เสร็จกันไปอีกรอบ 

ตุบ!

ชานยอลที่กำลังตกใจเพราะอยู่ดีๆคนตัวเล็กก็ขึ้นคร่อมเขาสะงั้น ชานยอลมองคยองซูที่กำลังนำแกนกายของเขาเข้าไปในช่องทางสีสด แกนกายของเขาค่อยๆหายไปในตัวคยองซู คยองซูเริ่มขย่มตัวเองและครางออกมาทำให้อารมณ์ของทั้งคู่ยังไม่มีท่าทีว่าจะจบ

"กะ..กูจะบอก..ว่ากู..อ้ะ..ให้มึง..อื้อ..คนเดียว" คยองซูพยายามอธิบายให้ชานยอลฟังว่าเขาให้แค่ชานยอลคนเดียวเท่านั้น

"อ่าา แล้วไงละ" ชานยอลสวนสะโพกเข้าไป

"อ้ะ!!กูมีมึงคนเดียวนะเว้ย..อ้าา"

"หายโกรธคยองน้า..อ่ะ..ชานยอล" คยองซูคงต้องใช้ลูกอ้อนซะแล้วละเกมส์นี้

"ชาน..อ่าา..ไม่ได้โกรธแต่แค่โมโห"

"อื้อ อื้อ ชานยอล" คยองซูยังคงขย่มอยู่บนร่างของชานยอลพร้อมกับคราง ถึงแหมว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่คยองขึ้นให้แต่ให้ทำไงได้ละ ถ้าขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้คงจะง้อยาก ก็ง้อแม่งตอนนี้เนี้ยและ

"คยองรัก..อื้อ..ชานนะ"

"อาห์..ชานก็รักคยองนะ"

"ขอโทษนะชาน คยองจะไม่ทำอีกแล้ว"

"ชานก็ขอโทษนะที่ทำรุนแรงอ่ะ งั้นชานให้คยองลงโทษทั้งคืนเลย..อื้ม"

ชานยอลและคยองซูเริ่มปรับอารมณ์ให้เข้าที่และจัดแจงในท่วงท่าที่ใหม่ๆ ทั้งคู่แสดงความรักด้วยภาษากายและยาวไปทั้งคืนโดยพลัดกันคุมเกมส์

มีต่อในเด็กดีน้าาา