บ่วงพิศวาส ทาสอเวจี

ตอนที่ 4 การทำงาน

            “สาขาใหญ่แจ้งมาแล้วนะว่าให้สาขาย่อยต่างๆ เลือกเอาว่าจะฉลองวันก่อตั้งบริษัทยังไงแล้วส่งรูปไปให้หน่วยกลาง” เอกภพกล่าวในห้องประชุม บริษัทที่เขาทำงานจะครบรอบสิบปีในอีกไม่กี่วัน เขาได้รับคำสั่งมาว่าให้บริษัทฉลองแบบ “สร้างภาพ” ที่ดีต่อสื่อภายนอก

            “เราไปเก็บขยะที่ชายทะเลกันดีไหมคะ” วันวิสาขาวอวบเสนอความคิดเห็นขึ้นมา

            “ลำบากเดินทางไปๆ มาๆ” กชกรรีบขัด เอกภพได้แต่นั่งทำหน้านิ่งไม่ตอบรับใครทั้งนั้น ก็จะอะไรละสองสาวไม่ถูกกันก็เพราะว่าแข่งขันจะเป็นที่หนึ่งในใจเขาให้ได้

            “ผมขอเสนอให้เราไปเลี้ยงอาหารกลางวันที่บ้านเด็กกำพร้า พวกคุณคิดว่ายังไงกันบ้างครับ” เอกภพถามพนักงานที่ร่วมประชุมแต่ในหัวเขานึกถึงแต่ “กะทิ” เด็กสาวบริสุทธิ์ที่เขาเพ้อหาทุกค่ำคืน

            “สาเห็นด้วยค่ะเป็นไอเดียที่เยี่ยมมาก” วันวิสารีบทำคะแนนเห็นดีเห็นงามกับเจ้านายและคู่ขาทันทีทันใด

            “พี่เอกใจบุญจังเลยค่ะ” กชกรส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้เขากลางห้องประชุม

            “ถ้าไม่มีใครคัดค้านอะไรก็ตกลงตามนี้นะครับ วันนี้ขอบคุณมากครับ” เอกภพรีบปิดการประชุมก่อนที่สองสาวจะตบกันตายเพราะวันวิสาส่งสายตาเขียวปั๊ดไปให้กชกรที่บังอาจมาเรียกเขาว่า “พี่เอก” ต่อหน้าทุกคน

            “ก็แค่คู่ขาเหมือนๆ กัน อย่าออกนอกหน้าให้มันมากนัก” วันวิสาเดินไปกระซิบที่ข้างหูกชกร

            “เดี๋ยวสาเอากาแฟเข้าไปให้นะคะพี่เอก” วันวิสาเดินมาแอ่นอกอวบๆ ให้เขาเชยชมก่อนจะหันไปค้อนขวับให้กชกรอีกหนึ่งที

            “กาแฟมาแล้วค่ะพี่เอก” วันวิสาพาร่างอวบอัดเข้ามาหาเจ้านายสุดหล่อ เธอโชคดีที่ทำงานในส่วนออฟฟิศจึงมีโอกาสได้อยู่กับพี่เอกมากกว่า ส่วนยัยกชกรเป็นบัญชีของคลังสินค้ายัยนั่นทำงานอยู่ในส่วนโรงงานแยกกันคนละส่วน

            “มีวันไหนที่สาของพี่เอกไม่สวยบ้างไหมครับ” เอกภพไล้มือไปที่พวงแก้มสีชมพูระเรื่อแล้วจูบลงไปเบาๆ

            “พี่เอกปากหวานแบบนี้แล้วจะไม่ให้สาหลงได้ยังไง” หญิงสาวกายร้อนรุ่มทุกครั้งยามที่ได้อยู่กันตามลำพัง ไฟราคะของเธอกับเขามันพร้อมจะแผดเผาทุกอย่างให้มอดไหม้

            “อืม พี่เอกขา” วันวิสาครางกระเส่า เอกภพกำลังขบหัวนมเธอเบาๆ ผ่านเสื้อเนื้อบาง

            “วันนี้ไม่ได้นะคะพี่เอก สามีรอบเดือน”

            “ห๊ะ อะไรนะ” เอกภพอ้าปากหวอ มาแอ่นอกยั่วยวนให้ขนาดนี้แล้วจะไม่ได้ไปต่อ...ตัดเงินเดือนซะดีไหม

            “ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นค่ะพี่เอก สาจะปรนนิบัติไม่ให้ขาดตกบกพร่อง” วันวิสานั่งคุกเข่าลง มือเรียวบางรูดซิปกางเกงเนื้อดีลงมาแล้วไม่กี่อึดใจแท่งเนื้อที่เธอโหยหาก็ผงาดชี้หน้าเธอเต็มๆ

            “ซี๊ดด” วันวิสาแลบลิ้นอุ่นๆ ออกมาเลียหัวแดงๆ

            “อ๊า” เจ้าโลกขนาดเขื่องหายไปในปากเล็กจิ้มลิ้มเกือบหมดลำ เอกภพยึดขอบโต๊ะไว้แน่น ลีลาลิ้นของวันวิสาไม่เคยทำให้เขาผิดหวังสักครั้ง

            “ซี๊ดดดดด พี่จะเสร็จแล้ว” เขาคิดว่าเธอจะทำเหมือนทุกครั้งคือให้ปล่อยใส่หน้าอกของเธอแต่วันนี้วันวิสากลับอมมันจนสุดโคน

            “โอววว” วันวิสากลืนน้ำรักข้นเหนียวของเขาลงคอไปทุกหยาดหยด พวงแก้ม ทรวงอกและลำคอของเธอแดงระเรื่อ กายเธอสั่นระริกเพราะต้องการไปให้ถึงฝั่งฝัน

            “สา เก่งที่สุดเลยครับ” เอกภพฉุดให้เธอยืนขึ้นแล้วแลกลิ้นกับเธอ วันวิสาหายใจหอบหนักเพราะช่องรักของเธอกำลังโหยหาท่อนเนื้อของเขา

            “ซี๊ด พี่เอกขา หยุดเถอะ” เอกภพจูบไซ้เธอไปทั่วลำคอและทรวงอกแถมมือหนาๆ ก็ยังขยำขยี้มันอย่างไม่ปราณี

            “พี่หยุดไม่ไหวแล้วสา” เอกภพไม่สนใจแล้วว่าเธอจะมีรอบเดือน ร่างอวบอัดที่สั่นสะท้านเมันเป็นเชื้อไฟให้เขาอย่างดี เขากระหยิ่มยิ้มย่องที่หญิงสาวต้องการจนตัวสั่นขนาดนั้น

            “อ๊ายย” ท่อนเนื้อของเอกภพเสียบเข้ามาสุดลำในทางรักที่เปียกลื่นไปด้วยรอบเดือนและน้ำสวาท

            “พี่เอกขา พี่เอก” วันวิสาเอาขาเรียวยาวเกาะเกี่ยวไว้ที่เอวของเจ้านาย

            “สุดยอดเลยครับสา อ๊า” เอกภพโอบประคองลูกน้องคนสวยไว้ในอ้อมกอดแล้วเด้งสะโพกใส่เธอรัวๆ

            “พั่บ พั่บ พั่บ” เสียงท่อนเนื้อเสียบเข้าออกดังลั่นห้องแต่ก็ไม่มีใครสนใจนาทีนี้ต่อให้ระเบิดลงก็ไม่สามารถหยุดไฟราคะของทั้งคู่ได้

            “พี่เอก” วันวิสาผวากอดเจ้านายของเธอแน่น เอกภพส่งเธอไปถึงสวรรค์ชั้นฟ้าอย่างสวยงาม

            “อีกนิดนึงนะสา อั๊ค อั๊ค อั๊ค” เขาส่งแกนกายย้ำๆ อีกไม่กี่ครั้งก็เสียน้ำสองตามวันวิสาไปติดๆ

            หลังเสร็จกิจที่ฟาดฟันกันท่ามกลางสมรภูมิเลือดทั้งคู่ก็เข้าไปล้างเนื้อล้างตัวกันจนแน่ใจว่าสะอาดเอี่ยมเรียบร้อยเหมือนเดิม

            “แก้วเดี๋ยวติดต่อบ้านกำพร้าที่นี่นะ โทรไปบอกเขาว่าเราจะไปวันไหนส่วนพวกเมนูอาหารแก้วเลือกได้เลย” เอกภพเดินมาหากชกรที่คลังสินค้า ช่างบังเอิญนักที่เธอก็มีชื่อเล่นเหมือนเมียของเขา

            “ค่ะ” กชกรตอบด้วยสีหน้าบึ้งตึง

            “โกรธอะไรพี่เอกครับ”

            “พี่เอกไม่เข้าข้างแก้วเลย” กชกรทำหน้าเง้าหน้างอ

            “ก็นั่นมันในห้องประชุมนี่ครับแก้ว พี่เอกเป็นหัวหน้านะครับอย่าทำให้พี่ลำบากใจสิคนดี ยิ้มหน่อยนะ” เอกภพหยอดคำหวานพร้อมลูบไล้แขนขาวๆ ของกชกรอย่างสื่อความหมาย

            “พี่เอกอยากขอโทษแบบจริงจังนะครับ” เอกภพบอกแล้วเดินนำไปที่ห้องน้ำของคลังสินค้า

            ห้องน้ำข้างหลังคลังไม่ค่อยมีใครมาใช้เท่าไหร่นักเพราะมันเป็นแบบนั่งยองๆ นานๆ ทีถึงจะมีคนมาใช้แต่ที่ยังไม่ปิดเพราะว่ามันเป็นที่เก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดของแม่บ้านด้วย

            “เลิกงอนนะคนดี” เอกภพรวบตัวหอมๆ ของกชกรเข้ามาพรมจูบไปทั่ว เขาถกกระโปรงขึ้นมาแล้วพาความเป็นชายหายเข้าไปในกลีบดอกไม้ของเธอ

            “หายงอนรึยัง” เอกภพถามพร้อมซอยเอวใส่ลูกน้องคนสวย

            “หะ หายแล้วค่ะพี่เอก” กชกรตอบแล้วบดปากแลกลิ้นกับเจ้านายหนุ่มของเธอ เอกภพมีลีลาที่เร้าใจเหลือเกินไม่ว่าไปนอนกับใครมากี่คน พี่เอกของเธอกินขาดแบบไม่เห็นฝุ่น

            เอกภพชอบวันที่ไม่ต้องออกไปพบลูกค้าเพราะเขาจะได้ใช้เวลาไปกับการตรวจร่างกายของลูกน้องสาวๆ ได้แบบละเอียดยิบแต่เรื่องงานเขาก็ไม่เคยเสียหายต่อให้จะเสียไปกี่น้ำระหว่างวันพอถึงเวลาเลิกงานเขาก็เคลียร์เอกสารทุกอย่างไม่มีเหลือให้ค้างคาเสมอ ก็เหมือนๆ กับที่เขาจัดการกับลูกน้องสาวในสังกัดได้แบบหมดจดเสร็จสมไม่มีค้างคากลางอากาศสักคน