วุ่นรักอากับหลาน

                   วันแรกของการเปิดภาคเรียน

     เช้านี้แดดแรงมาก วันนี้ขึ้นรถกับไอดินมามหาลัยไอดินชวนคุยตั้งแต่ออกจากบ้านจนถึงหน้าคณะฉัน

"รินเดี๋ยวดินมารับทานข้าวเที่ยงน่ะ"ดินยิ้มหวานให้

"จะดีอ่อ.. คณะดินอยู่ด้านนู้นตั้งไกล..."เราก็ชี้นิ้วไปให้ดินดู

"ดีสิ ไกลแค่ไหนดินก็มารับรินได้ ดินไปล่ะ เที่ยงเจอกันน่าคณะน่ะเดี๋ยวดินมารับ"

"อื้อ บายๆๆ"

          น้องๆที่มาแล้วรีบมาลงทะเบียนแล้วมารับป้ายชื่อกับรุ่นพี่ด้วยน่ะคับ ใครมาช้าระวังโดนลงโทษน่ะหลังจากได้ยินเสียงรีบเร่งฝีเท้าเลยค่ะ จนทำให้ชนเข้ากับแผ่นหลังของใครอีกคน...

"ขอโทษ..เราไม่ได้ตั้งใจ" หันมามองแบบเฉยชา

"อื้อ ที่หลังก็หัดดูทางบ้าง"ตอบแบบน่านิ่งหยิ่งๆ

"ถ้านายไม่เป็นไรแล้วฉันไปน่ะ". 

"      อื้อเชิญ! " กำลังจะก้าวขาเดินออกมา เสียงเรียกดังขึึ้น

"เดี๋ยว!!!// เธอชื่ออะไร ?? " ถามได้น่านิ่งจริงๆ

"ไอริน นายมีอะไรอีกไหม?? ฉันรีบ!! "

"ไม่มี !! ไปสิ" 

   สิ้นสุดเสียงประกาศจากรุ่นพี่ ... หลังจากทำความรู้จักกับรุ่นพี่ทุกคนทำกิจกรรมต่างๆได้พบกับผู้คนมากมาย....ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆแลกเปลี่ยนกัน... 

 "เธอๆมีกลุ่มเข้ายังอ่ะ " เสียงของใครบางคนอยู่ด้านหลังมาสะกิด

 " อ่อ ฉันหรอยังไม่มีอ่ะ" ตอบกลับไปอย่างทันที่

 "ดีเลยมาอยู่กลุ่มเดียวกัน ฉันชื่อ วีด้าน่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเธอชื่อไรหรอ?? " ชื่อเพราะเหมาะกับน่ามาก 

 " เราไอรินน่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก" ส่งยิ้มเป็นมิตรให้กลับอีกฝ่าย

" ไอริน ได้รุ่นพี่คนไหนหรอ?? เรายังหารุ่นพี่ไม่เจอเลยอ่ะ" เสียงวีด้าพูดขึ้นอย่างสงสัย

"เรายังหาไม่เจอเหมือนกัน จากคำใบ้ที่ให้มา...ก็มึนๆล่ะ"

" คำใบว่าอะไรหรอ??? "

" นิ่งๆ  นี่คือคำใบ้แล้วใช่ม่ะให้ตายเถอะ !! แล้วไม่รู้เลยว่าเป็นผู้หญิงหรือชาย... " 

"555. ไอรินไม่ต้องเคลียดหรอกเราช่วยกันตามหาก็คงเจอ... เอ่อ รุ่นพี่ให้เวลาเป็นอาทิตย์ ไม่ต้องกังวลหรอกเนาะ" วีด้ายิ้มน่ารักสดใสมากเลย

"อื้อ จริงสิ วีด้าเราต้องรีบไปแล้ว... เรานัดดินไว้ป่านนี้คงรอเราแล้ว" รีบเก็บของอย่างรีบด่วน

"เฮ้ยยย!!! ไปไหนอะเราไปด้วยสิ!!"

"ไปสิ รีบเลยๆๆๆ" 

       หลังจากนั้นก็รีบวิ่งไปยังจุดนัดพบ.. พบว่าดินมานั่งรอแล้ว...  

" เฮ้!!! ดิน มานานยัง" ทั้งพูดทั้งหอบเหงื่อนี่ไหลเลย

" 555 รินรีบมาขนาดนั้นเลยหรอ ดินพึ่งมาถึง ที่หลังไม่ต้องรีบวิ่งก็ได้... " ดินพูดไปทั้งลูบหัวเอาทิชชูมาชับน่าให้

" กลัวดินรอนาน เอ่อ เราเอาเพื่อนมาด้วยน่ะ นี่วีด้า เพื่อนใหม่ของรินเอง.. " ดินค่อยๆหันไปมองวีด้า. ..ส่งยิ้มให้กลับวีด้าพร้อมพูดว่า...

" เราดินน่ะยินดีน่ะที่ได้รู้จักกัน..." วีด้าตอบกลับด้วยความยินดี

"เคเนาะ รู้จักกันแล้ว ป่ะไปกินข้าวกันเราหิวแล้ว....

         หลังจากกินข้าวเสร็จ..  ทำกิจกรรมต่างครบทุกอย่างทำให้เรารู้จักอะไรมากขึ้นและรวดเร็ว. ผ่านมาหลายวันกับการเรียนทำให้ฉันยังตามหารุ่นพี่ไม่เจอ... ทำให้กังวลเป็นอย่างมาก... เพราะอะไรรุ้ไม???? ถ้าหากฉันหารุ่นพี่ล่าช้า..ฉันต้องเป็นเบ้ ให้รุ่นพี่1อาทิตย์เต็ม!!!! 

ไม่น่ะ.. ฉันยังมีผักที่ฉันต้องดูไหนจะต้นไม้อีก..ไม่ได้ๆ ฉันต้องรีบตามหาให้เจอ..