วุ่นรักอากับหลาน

                              ณ ห้องครัว

     เสียงใสๆของไอรินกำลังคุยกับแม่บ้านในครัวอย่างสนุกสนานเมื่อแม่บ้านเล่าถึงการใช้ชีวิตตอนเด็กให้ฟังตอนสาวๆทำอะไรมาบ้าง ก่อนจะมาเป็นแม่บ้านของตะกูล พระศรีอัคราช แม่บ้านสอนไอรินทำอาหารหลายอย่าง เอ็นดูไอรินเป็นอย่างมากเพราะเธอ น่ารัก น้อบน้อมถ่อมตน ขนาดเป็นถึงคุณหนูในบ้าน แต่ก็ยังยกมือมือไหว้แม่บ้านอย่างป้ายุพิน 

"ป้าค่ะ วันนี้ทำอะไรกินค่ะ?" เสียงไอไอรินถามอย่างตื่นเต้น

"วันนี้คุณหนูเก็บผักมาตั้งเยอะใจคอจะกินแต่ผักหรอค่ะ" ป้าแซวไอรินพร้อมหัวเราะ

"555 แหม่ม ป้าก็... ผักมีประโยชน์ดีต่อสุขภาพน่ะค่ะ"ไอรินพูดพร้อมกอดป้ายุพิน 

"คุณหนูน่ารักจริงๆ" พูดพร้อมหยิกแก้มเบาๆ

"รินว่า..  ทำสลัดปลาสลิดทอดดีกว่าค่ะอาหารสุขภาพ"รินยิ้มร่าเริง

"คุณหนูจะช่วยป้าทำไมค่ะ 555"

"อื้อ รินต้องช่วยสิค่ะ วันนี้ขอเป็นลูกมือน่ะค่ะ"

ไอรินพูดหยอกล้อกับป้าอย่างสนุกทำอาหารไปคุยกันไป ส่วนสองหนุ่มคุยกันที่ห้องรับแขก...หลังจากดินได้เอ่ยปากกับรันว่าจะชวนไอรินไปด้วย...ทำให้รันอยากเห็นไอริน. ดินจึงเดินเข้าไปในครัวแต่กลับมายืนแอบมองไอรินคุยกับป้ายุพินซึ่งกำลังชวนกันทำอาหาร ในใจของดินชอบไอรินเข้าแล้วจริงๆๆยืนยิ้มที่หน้าประตูดูพฤติกรรม ของไอรินทัั้งการพูด การวางตัวซึึ่งเป็นเสน่ห์ของเธอจริงๆดินซึึ่งแอบมองเธออยู่นานจึงเดินเข้าไปหาเธอ.... 

"จ๊ะเอ๊ะ !  ทำอะไรกันอยู่สาวๆ" เสียงของดินทำให้ไอรินตกใจ ไอรินหันกลับมาไม่ทันตัั้งตัวทำให้

แป้งชุบทอดที่ถืออยู่ตกกับพื้น...ไอรินลื่นจึงเสียหลักล้มทับดิน... ตัวดินเปื้อนแป้งส่วนไอรินตัวของเธอทับร่างดินไว้  หน้าของเธออยู่บนอกข้างซ้ายของดินทำให้ไอรินได้ยินเสียงหัวใจของดินที่กำลังเต้นแรงไม่เป็นจังหวะเมื่อรินตั้งสติได้จึงลุกขึ้นพร้อมกับถามดิน... 

"นายเป็นไงบ้าง!!?? ขอโทษน่ะเลอะหมดเลย" ดินยิ้มให้ริน

"ไม่เป็นไร.. แต่ตอนนี้ชวนดึงฉันขึ้นหน่อย " ป้ายุพินมาประคองดินขึ้น 

" คุณหนูเจ็บมากไหมค่??/ คุณดินเล่นอะไรเนี้ยเลอะหมดเลย " เสียงป้ายุพินดุดินเล็กน้อย 

"ดินขอโทษคับ" ป้าทำน่างอลใส่ดิน

"คุณดินคุณริน ไปเปลี่ยนชุดเถอะค่ะ ทางนี้ป้าจัดการเอง" ดินและรินพยักหน้าให้ป้าพร้อมกับเดินไป..  

"ริน ...เปลี่ยนเสื้อผ้าเรารอข้างล่างน่ะตามเร็วๆล่ะ" 

"อ่อ เอ่อได้สิ จะรีบลงไปน่ะ" หลังจากคุยกับดินเสร็จก็เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า...ลงไปยังห้องรับแขกด้านล่าง

"มาแล้วหรอริน... มานี้สิ" ไอดินเรียกรินให้ไปนั่งด้วยกัน...ให้ดูเป็นคนอบอุ่นมากมองจากข้างหลัง...เขาหันน่ามาทางนี้...น่าตาดี คิ้วเข้มสูง ปากได้รูป จมูกโด่งเป็นสั้น ผมสีดำตัดกับผิดขาวของเขาซึงเข้ากันมาก... ผู้ชายคนนี้กลับมองอีกฝ่ายแบบตกใจอยู่ไม่น้อย....

"ริน นี้เพือนดินน่ะชื่อรัน" รินยิ้มให้เล็กน้อย

"อื้อ หวัดดี ยินดีที่รู้จัก"รินพูดพร้อมยิ้มหวานให้ทำให้อีกฝ่ายใจเต้นแรง

"เราเคยเจอกันแล้วน่ะ... ว้าว เสียดายจัง คนสวยกับจำไม่ได้..".รันพูดพร้อมมองน่าริน เสียงดินพูดแทรกขึ้นมา

"ที่ไหน??? รินพึ่งย้ายมาอยู่น่ะ" ดินกับริน สงสัย

"ที่สวนสนุก รินทำผ้าเซ็ดน่าตก" รันยิ้มให้รินพร้อมจองมองเธอตลอด

"อ่อ .. เราจำได้แล้ว..ขอบใจน่ะ" รินยิ้มให้เขิลอาย

"ถือว่าเป็นการไทโทษที่รินจำเราไม่ได้ อาทิตย์หน้าไปเที่ยวกันน่ะ" รันยิ้มพร้อมมีแผนการ

"อ่อ.  ได้สิถ้าไม่ติดงานคณะ เราเอาเพื่อนไปด้วยน่ะ"ดินพูดขึ้น

"ดีเลยไปหลายๆคนสนุกดี.. " หลังจากตกลงเสร็จทุกคนไปทานข้าวด้วยกัน ส่วนรันขอตัวกลับบ้าน