มิลันธา : บันทึกของสาวน้อย

7.0

เขียนโดย ขนมวง

วันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 15.07 น.

  15 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 12.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) 20/11/2017

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

20/11/2017

08:18 am

ญาติฉันกลับบ้านเรียบร้อยแล้ว หลังจากมาะักที่บ้านของฉัน 2-3 วัน เขาตัดสินใจมาที่นี่ แทนที่จะไปเช่าโรงแรม เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย ฉันออกมาลาพวกเขา ญาติคนที่เขาไม่ค่อยชอบฉัน เธอเข้ามาพูดคุยกับฉัน เราได้สร้างความสัมพันธุ์กันแล้ว แทนที่เราจะเกลียดกัน ฉันว่าเราควรจะรักดันดีกว่า

 

เธอรู้มั้ยฉันล้มเลิกเขียนโน๊ตบันทึกมา 10 รอบแล้ว เพราะมันไม่ได้ดั่งใจฉันน่ะสิ แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะราบลื่น ฉันจะตั้งใจเขียนมันนะ

 

ฉันเชื่อว่าถ้าผีมีตัวตนได้ก็เพราะความคิดหรือความเชื่อพวกคุณนั่นแหละ ความกลัวเป็นอาหารชั้นยอดของพวกมันเลย ดูซิ ถ้าฉันไม่กลัว พวกแกจะมีน้ำยาได้แค่ไหนเชียว! แต่นี่แค่ความเชื่อของฉันนะ

 

12:40 am.

ฉันไปเจอนิยายเกี่ยวกับโลกซึมเศร้าในแอพหนึ่ง ยอดสูงติดท๊อปของเว็บนั้นเลย เนื้อหาของฉันก็พอได้นะ คุณคิดว่าจะติดบ้างมั้ยล่ะ ฮ่าๆ

 

14:52 pm.

ฉันดู wild things 2 น่าแปลกที่ฉันเดาส่วนมากของหนังได้ถูกต้องนะ ตอนเฉลยตึงไม่ค่อยน่าตื่นเต้นสักเท่าไร ดูเหมือนผู้กำกับจะชอบคู่ผู้หญิงนะ ก็เล่นเอาคู่ผู้หญิงเป็นตัวหลักๆ ซะสองภาคเลย

 

19:57 pm.

ฉันกำลัวรอคำตอบแชทจากคนที่ฉันแอบชอบอยู่ เธอกำลังเล่นเกม ฉันไม่อยากให้เธอเล่นเลย ฉันเคยติดมันงอมแงม ฉันผ่านมันมาก่อน ฉันพยายามเตือนเธอด้วยความเป็นห่วง

 

ลมแรงเหมือนมีพายุเข้า ให้ตายสิอีกแล้วเหรอ แป้นพิมบนโทรศัพท์ก็รวนซะพิมไม่เป็นคำเลย ฉันนั่งมองสัญญานเน็ตที่ขึ้นว่ามีปัญหาอยู่เป็นชั่วโมงแล้ว ไม่เอาน่า พายุพัดปลิวหมดเลยรึไง ฉันเริ่มหัวอุ่นๆแล้วนะ เธอจะมองว่าฉันไม่ใสใจเธอนะ พวกนายต้องการอะไรกันเนี่ยย โอ้ยยย! 

 

ฉันโมโหสุดขีดเลย ฉันกำลังกดมันไว้อยู่ ฉันไม่แพ้มันหรอก!

 

ให้ตายเถอะ สัญญาณเน็ตมาแล้ว แต่ฉันดันรัวข้อความใส่เธอจนเธอโมโหเลย แง

 

21:02 pm.

ทำไมล่ะ ไม่มีใครคุยกับฉันเลย ฉันมักจะทำตัวเป็นเด็กๆ ใส่เพื่อนๆ เสมอ เขาคงไม่เห็นหัวฉันแล้วล่ะ ฉันรักพวกเธอมากนะ ฉันจริงใจกับพวกเธอเสมอนั่นแหละ แต่ฉันแสดงออกไม่เป็น 

 

ได้โปรด ได้โปรดเถอะ ดึงฉันออกจากความมืดในจิตใจนี้ ฉันอยู่กับมันมานานแสนนาน ฉันรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่มันกัดกินฉัน ใครก็ได้ ได้โปรด

 

พวกเขายังโกรธฉันเหรอ คอนที่เจอกันเมื่อเย็นเขานัฃยิ้มให้ฉันอยู่เลย โพสต์ที่เขาพูดถึงกันต่างเสียดสีผู้ที่หมายถึงโดยไม่เอ่ยชื่อไปมา พระเจ้า ท่านกำลังจะสอนอะไรหนู นี่มันไม่มากไปหรือ? ความรู้สึกเหมือนโดนคนรอบข้างเกลียดทั้งโลกเลย ทำไม ฉันทำอะไรให้พสกเธอกันเหรอ นังพวกโง่!

 

ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น เขาไม่ได้คิดแบบนั้น เธอคิดไปเอง

 

ดีแล้ว อย่างนี้แหละดีแล้ว หลังความเจ็บปวดนี้ ฉันจะกลายเป็นคนเย็นชา ถูกต้องแล้ว นังพวกโง่ ฉันอยู่สูงกว่าพวกเธอ

 

แฟนเก่าฉันทักมาน่ะ เขาจะมาหยามฉัน

 

มาสิเข้ามา ฉันจะทำให้แกหลงตามัวเลยล่ะ

 

 

22:00 pm

ดูเหมือนผู้ชายจะติดกับฉันสองคนแล้วล่ะ แค่ใช้ความเฟรนลี่นิดหน่อยก็คลานเข้ามาแล้ว คุณคิดว่าฉันเป็นคนอย่างไรล่ะ เดาว่าคุณไม่รู้หรอก แต่ฉันไม่ได้บอกว่าคุณจะไม่ได้รู้นี่

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา