VR Hunter game

7.7

เขียนโดย จูเนียร์เคะ

วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2561 เวลา 20.30 น.

  24 chapter
  1 วิจารณ์
  22.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2561 15.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

23) วิญญาณแห่งนักรบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

กลุ่มสะหายทั้งหลายกำลังต่อสู้ปะทะกับมังกรทำเอาเป็นเอาตาย พวกเค้าสาดใส่

สกิลที่มีอยู่แต่ก็ไม่เป็นผลอะไรกับมัน เทลหมดพลังกายทำให้เขาไม่สามารถ

ใช้สกิลทักษะของเขาได้ แอนนี่ได้แต่ร่ายมนต์ป้องกันตัว ไม่สามารถเข้าถึง

ตัวมังกรได้เลยเช่นกัน

 

ภายในความมืดอีกมิติหนึ่งของในตัวแต่ละคน สัตว์วิญญาณกำลังเฝ้ามองพวกเค้า

อยู่อย่างลับๆ

"ชะตาไม่สามารถฝืนลิขิตได้ สู้ไปดีกว่าโดมถล่มใส่" หงษ์วิญญาณสีฟ้าตนหนึ่ง

ลอยอยู่ในความมืด เขาเฝ้ามองดูอย่างลับๆ

"เจ้าเห็นเช่นนั้นแล้ว...จะรออยู่ใยละ"

วิญญาณกระทิงดำพูดถามกลับ ต่างคนต่างมองดูพวกเค้าสู้กัน

"ถ้าเจ้าคิดว่าเด็กพวกนี้จะสามารถนำพาโชคชะตาในแง่บวกกลับมาได้ เจ้าก็ควร

ออกไปสละกำลังให้พวกเค้า" หงษ์ตัวนั้นถามกระทิงดำและบินวนไปมา "...คิดว่า

จะทำได้มั้ย...เทพอินโวเกอร์" เขาเรียกเทพตนหนึ่ง เทพตนนั้นร่างสูงผอม

เป็นผู้หญิงแต่งตัวผ้าคาดสีขาวแต่งเครื่องประดับสีทองและกำลังเดินเข้ามา

"ทำไมไม่ลงไปสู้กับพวกเค้า พวกเรามีความสามารถที่เก่งกาจมีความ

จงรักภักดีกับสัหายทุกคน"

หงษ์กับกระทิงดำหันมองดูเทลและแอนนี่ที่กำลังกัดฟันสู้อยู่นั้น

"ข้าไม่มีทางเลือกอื่น" หงษ์พูดขึ้น

"ข้าก็เช่นกัน..."กระทิงพูดตอบกลับ

ก่อนที่จะได้ตกลงปรงใจกัน อินโวเกอร์เดินก้าวออกหน้าพวกนั้นไปพร้อมกับ

พูดถาม "พวกเจ้าต้องการทำอะไร..." เธอหันถามและเดินต่อไป หงษ์และกระทิง

หันหน้ามองหากันและพยักหน้าตอบตกลง

 

"ไม่ใหวแล้ว~!!!" ชาโดวตะโกนส่งสัญญาณ

พลังงานป้องกันจากเทคโนของเขา

กำลังเริ่มเกิดรอยร้าวและเริ่มแตกพัง

ขณะเดียวกันเจ็คกี้กำลังวิ่งหนีมังกร มังกรวิ่งตามเธอ "โถ่เอ้ย~!!!"

เธอวิ่งไปพร้อมหันหลังเหนี่ยวคันธนูที่มัดด้วยระเบิดยิงไปที่ใบหน้ามังกร

มังกรยกฝ่าเท้าข้างหนึ่งขึ้นมาปัดลูกธนู และมันเกิดระเบิดขึ้นจนขวันดำฟุ้ง

เจ็คหยุดมองดูผลงานของเธอจากนั้นฝ่ามือข้างหนึ่งของมังกรดำเหวี่ยวเข้ามา

กลางตัวเจ็คและปัดเหวี่ยงตัวเธอไปด้านข้าง

"อ๊ากก~!!!" ตัวเธอลอยไปชนที่ผนังปูนพร้อมกับติดสถานะเลือดใหล

"เจ็ค~!!!" ซีเลียร์วิ่งเข้ามาหาเธอ

เจ็คพยายามลุกขึ้นนั่งด้วยอาการเจ็บของเธอ แต่ดูท่าจะไม่มีแววที่จะลุกได้เลย

"นิ่งๆไว้...!!!" ซีเลียร์ยื่นมือบอกให้เธอหยุด

"อย่าลุกๆ...นอนก่อนเลย แม่รักษาให้"

ขณะเดียวกันมังกรดำกำลังย่างกายเข้ามาหาพวกเค้าาิงคนนั้น ระหว่างนั้นเทลดัน

กระระเบิดน้ำแข้งเข้ามาใต้เท้าของมัน เมื่อมันเหยี่ยบลงเต็มฝ้าเท้าแสงสีขาว

อีนเจิดจ้าก็ประกายออกมาพร้อมเกร็ดน้ำแข็งที่กำลังลุกลามไปทั่วตัวของมัน

"ไม่เป็นไรนะ...!!!" เทลยืนเล็งลูกธนูเฝ้าไว้ให้

"ยากเย็นจริงๆ" แอนนี่ลุกขึ้นมาช้าๆ "เราจะเอายังไงกับมันดี" เธอมองมังกร

อย่างกังวล

"เหลืองเวลาแช่แข็งอีก30วินาที" เทลพูดจบ พวกเค้าก็มองดูมังดรพร้อมกับหยิบ

อาวุธขึ้นมาทันที

"อีก10วินาที~!!!" เทลตะโกนบอก

ทุกคนยืนรียงแถวกันแนวยาวพร้อมกับเตรียมตัวเข้าปะทะ

"ครั้งนี้..." แอนนี่พูด

"...จะไม่ยอม..." เทลพูด

"...ให้แพ้..." เจ็คกี้

"...แบบนี้" ซีเลียร์

"...เด็ดขาด!!!" ชาโดวพูด

น้ำแข็งเกิดการแตกร้าวเรื่อยๆ ดัง เพล้ง~!!!

มันคำรามใส่พวกเค้าและวิ่งเข้าไปหา

"ลุยเลย~" เทลตะโกนพร้อมวิ่งนำออกไป

เจ็คกระโดดตีลังกาข้ามหลังมังกรพร้อมกับหนุมตัวมายิงลูกธนูอัดยาพิษใส่

ซีเลียร์กระแทกหัวคฑาลงปักกับพื้น โล่กำบังผลึกแก้วค่อยๆหลอมรวมเป็นวงกลม

"โจมตีที่กลางหลังมัน~!!!" ซีเลียร์รีบพูดบอก สะหายทุกคน "...เร็วเข้า!!!"

แอนนี่ บิว ชาโดวและเทล วิ่งออกด้านข้างตัวของมังกร บิวกว้างระเบิดแฟลช

ไปที่ใบหน้าของมังกรดำ แสงจากการระเบิดทำให้มันแสบตาและร้องด้วย

ความเจ็บปวด

"เอาเลย...!!!" ชาโดวเสกเครื่องบินจรวดออกมาช่วยยิง เทลเรียกนกฟินิกส์เพลิง

ออกมาพุ่งตรงดิ่งใส่หลังของมังกร ขณะเดียวกันนั้น...โล่กำบังของซีเลียร์

กำลังเกิดช่องโหว่ "โล่จะเอาไม่อยู่แล้ว!!!"

"แม่...!!! รีบออกมาเร็ว~!!!" เทลรีบวิ่ง

เข้าไปหาแม่ของเขาก่อนที่แม่จะได้พูดว่า "อย่าเข้ามา..." "หลบไปก่อน"

"แต่แม่ครับ...!!!" เทลยืนมองแม่ของเขาอย่างตกใจ มังกรพ่นไฟสีม่วงใส่แม่ของเค้า

(ถึงตายในนี้...ก็ดีกว่าตายในชีวิตจริงละวะ!!!)

ตัวแม่ของเขากพลังกลายเป็น

ลายสี่เหลี่ยมเป็นเส้นตามตัวและค่อยๆแตกกระจายออก

"เทล...ลูกแม่"

เทลตอบกลับ "ครับ...???"

"อย่าลืมซื้อกับข้าวและซีกผ้าให้แม่ด้วย" ซีเลียร์สั่งเสียเสร็จ ตัวของเธอก็

สะลายแตกออกเป็นบล็อคสี่เหลี่ยมเล็กๆกระจายทั่ว

"ไม่~!!!" เทลยื่นมือเข้าช่วยแม่ของเขาไม่ทันเขารู้สึกผิดหวังท่ามกลางเพื่อน

ที่กำลังสู้มังกรอยู่นั่น และสิ่งที่เขาพูดออกมา

ด่อนที่จะหันกลับไปสู้นั่นคือ

"ซักผ้า...แม่ไม่ได้ให้ตังไว้นี่หว่า" เขาหันกลับไปร่วมสู้ "ลุยต่อดีกว่า...!!!"

Follow in next time

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา