ไร้เดียงสา

          คืนนี้เราเช็คของว่าเตรียมของไปครบมั้ย ตื่นเต้นเหมือนกันได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เอ้ยเข้าค่าย 555 จะว่าไปก็คือเที่ยวแหละ แม่ให้เงินเราไป 1000 บอกว่าไม่ต้องซื้อของฝาก เอาไว้กิน
 
     เข้าห้องเตรียมตัวจะนอน 21:00
เสียงไลน์ดังขึ้น 
ไอ่ม่อน : นอนยัง
เราอ่านแต่ไม่ตอบ 
ไอ่ม่อน : อยากได้ยินเสียงเลิกบล๊อคเบอร์กูยัง
เราไม่อ่าน และกดโทรหาบอสทันที
บอส : วันนี้นึกไง โทรมาก่อน
ขิง : ไม่ดีหรอ?
บอส : คถ. อ่ะดิ 
ขิง : หึ. เพิ่งเจอเองจะคถ. ทำไม (หัวเราะ)
บอส : โคตรใจร้าย
ขิง : ร้ายก็รักนะ
บอส : เพลงหรือเรื่องจริง 
เรานิ่งพอบอสถามแบบนี้ 555 ไม่รู้จะตอบยังไง มันคงยังไม่ถึงขั้นรักหรอก เราคิดแบบนี้
ขิง : คืดเอาเอง 
บอส : ไม่ง่วงอีกหรอพน. ตื่นกี่โมง
ขิง : ตี5 ไปรร. 6 โมงอ่ะ
บอส : หว้า จะไปส่งสะหน่อย ตื่นไม่ทัน555
ขิง : บ้านใกล้แค่นี้ม่ะ
บอส : อยากหอมก่อนไป
ขิง : เลอะเทอะว่ะ (ยิ้ม)
ขิง : ฝันดีนะ จะนอนแล้ว
บอส : โอเคร พน. ว่างทักมาเดี๋ยวโทรไป
ขิง : ค่ะ ไอ่หล่อ
บอส : รักนะ (น้ำเสียงอบอุ่น)
ตุบๆๆๆ ตึกๆๆๆ เสียงหังใจของขิงเอง หัวใจจะหลุดออกมา 
อะไรจะละมุนขนาดนี้ว่ะ รักนะ !!! เสียงนี้แม่งโคตรรู้สึกดี
 
ขิง : อื้ม จุฟๆ / เรากดวางสายโดยไม่ได้พูดคำว่ารักตอบ
 
เข้ามาเราก็หิ้วกระเป๋าไปบ้านพี่ (ลูกของป้า)
พี่น๊อตๆ ไปส่งหน่อย พี่น๊อตๆ 
Ok. รอแปบเสียงพี่น๊อตตอบกลับ
พี่ไปรับเพื่อนหนูด้วยนะ แล้วก็รับมะปรางไปส่งที่รร. 
ขอบคุณค่ะ พี่น๊อตโบกมือบ๊ายบาบ
เราแบกกระเป๋าเข้ารร. กับมะปราง
รถบัส 5 คน จอดเรียงอยู่ เราเดินไปเข้าแถว เพื่อนๆนั่งรอกันเยอะและ
อาจารย์มาๆ นั่งที่ประจำห้องของตัวเองเลย
เรานั่งต่อจากหัวหน้าห้อง
สักพักอาจารย์ก็เช็คชื่อแชะให้ขึ้นรถ
เก็บกระเป๋าเสร็จก็รีบขึ้นรถกัน
เราขึ้นไปนั่งริมหน้าต่าง รอมะปราง มานั่ง 
ปัดกับน้ำฝน นั่งตรงข้ามกับเรา
เรานั่งรอมะปรางก็ไม่ยอมขึ้นมาสะที จนเรากำลังจะลงไปดูข้างล่าง แต่ก็สวนกับไอ่ม่อน
ขิง : มึงขึ้นผิดคันแล้ว ต้องคันโน้น เราชิ้ไปอีกคัน
ม่อน : .......... และเดินไปนั่ง ใช่มันเดินไปนั่งที่เราว่ะ
เรารีบเดินตามไปและบอกมัน
ขิง : มึงนั่งผิดที่แล้ว ผิดห้องด้วย
ม่อน : อาจารย์เช็คชื่อแล้ว กูขออาจารย์แล้วด้วยว่าจะนั่งรถคนนี้
เรา โมโหแล้วก็ตะโกนเรียกมะปราง / มะปรางนางไปนั่งแถวหน้าๆเลยจ้า ไปนั่งกับเต้เฉยเลย
เรามานั่งที่ พร้อมกับไอ่ม่อนนั่งข้างๆ 
น้ำฝน : ม่อน เอาจริงง่ะมึง
ม่อน : ก็คนมันมีโอกาสแล้ว (ยิ้มกว้าง)
ปัด : แล้วเอ็มล่ะ
ม่อน : เอ็มนั่งกับไอ่เกล้าอ่ะ
 
แล้วม่อนก็หันมาทางเรา เราทำเป็นมองรถคันข้างๆไป
และรถก็ออกเดินทาง 06:40  มุ่งหน้าสู่ทะเลสีคราม
 
รถออกไปเรื่อยๆไม่แรง เราเปิดหน้าต่างขึ้นนิสนึง ลมก็ยุ่งยังไม่ได้รัด รีบหายางมารัดผม แต่ก็ไม่ได้ส่องกระจก ม่อนจับมือเรา และดึงยางไป เราก็งงๆ
ขิง : มึงทำไร
ม่อน : เดี๋ยวทำให้
ขิง : เป็น ?
ม่อน : คอยดู
เราก็ไม่ขัดมันไม๋รู้ทำไม นั่งให้มันรัดรัดเสร็จเราก็หากระจกมาดู ก็ไม่ดีแต่ไม่แย่ เราเลยปล่อยไว้ทรวนี้จนถึงปั๊ม อาจารย์ให้ลงไปเข้าห้องน้ำ เราเลยไปรัดใหม่ที่ห้องน้ำ และไปเข้า 7-11
มะปราง : ขอโทษนะมึง ไอ่ม่อนมันให้กูหาที่นั่ง
ขิง : อ้าว แล้วมึงกลัวมันทำไม
มะปราง : ไม่ได้กลัว แค่อยากรุ้ว่าจะยังไงต่อ 555
ขิง : เลว แล้วเราก็ซื้อขนมแล้วขึ้นไปรอที่รถ
ม่อน : ขึ้นมานั่งข้างๆแล้วเอาหัวมันมาพิงที่ไหล่เรา
ขิง เราขยับหนีแต่มันก็ขยับตาม จนเราเอามือดึงผมมันขึ้นมา มันก็แกล้งทำเป็นหลับเลยจ้าทา
เราหงุดหงิดมาก เพื่อนๆก็เริ่มขึ้นรถมาแล้ว บางคนก็ยิ้มบางคนก็แซว แต่บางคน
เพื่อน : เฮ้ย บอสมาโว๊ย !!!!!
ม่อน : ทีนี่ไม่มีคนขื่อบอส มีแต่ม่อน (ยิ้ม)
ขิง : มึงพอสะที 
เรารีบหยิบโทรศัพท์กดโทรหาบอส 
บอส : ว่างหรอ ไม่ทักมาล่ะ กินข้าวยัง
ขิง : ซื้อของกินที่ 7-11 มาแล้ว กำลังกิน
บอส / ถึงไหนแล้ว 
ขิง : ยังไม่ถึงไหนเลย น่าจะอีก 3-4 ชม. 
บอส : ถ่ายรูปมาหน่อย
ขิง : เดะวางแล้วจะส่งไปนะ
บอส : ครับ ดูแลตัวเองด้วยนะ
 
ขิง. ความรู้สึกผิดรู้สึกแย่กับบอส ประดังเข้ามา ไอ่ม่อนกูเบื่อมึง
ม่อน : บอสงั้น บอสงี้ 
ขิง : เรื่องของกู 
ม่อน : เสียงอ่อนเสียงหวาน 
 
เราไม่เถียงมัน และแกล้งหลับรถออกแล้ว หลับจริงๆเลยแล้วกัน ถึงแล้วค่อยโทรหาบอสอีก
เสียงเพื่อนๆเริ่มดังขึ้น จับใจความได้ว่าถึงแล้ว
เรารีบลืมตา ! ตกใจสุด !!!!!!
เรานอนซบไหล่มันค่ะ ใข่ค่ะเรานอนหลับไปนานมากซบไหล่ไอ่ม่อน
ลืมตามาตกใจมาก ไอ่ม่อนนั่งเฉยๆ จับมือเรานิ่ง
 
ขิง : ไอ่เหี้ย มึงอะไรเนี่ย
ม่อน : มึงมานอนซบกูเองเลย
ขิง : มึงไม่ดันกูหล่ะ
ม่อน : กูชอบ
เรารีบลงจากรถตามเพื่อนๆไปเอากระเป๋า
 
อาจารย์ให้รวมตัวใต้ต้นไม้
อาจารย์ให้นอนห้องละ 6 คน เพราะมี 3เตียงใหญ๋
หญิงชายแยกกันคนละตึก
แยกย้ายไปเก็บกระเป๋า 
 
แต่พอดีห้องเราเป็นเศษเรานอนห้องเดียวกัน แค่4 คน โคตรสบายเลย
เก็บกระเป๋าเรียบร้อย อาจารย์ก็เรียกให้ไปกินข้าวกลางวัน ถึงแม้มันจะบ่ายแล้ว5555