เงาสังหารแห่งรัตติการ

"เลือดแห่งคำสาบาน"

ราชาวิชเทกำดาบแน่น ดวงตาของเขาวาวโรจน์ด้วยความโกรธและหวาดหวั่น

"ไอรีน เจ้าไม่ควรตั้งคำถามต่อข้า!"

"ข้าคือผู้ให้ชีวิตเจ้า! เจ้าควรภักดีต่อข้า ไม่ใช่มาเค้นหาความจริงโง่ ๆ พวกนี้!!"

ไอรีนไม่สะทกสะท้าน นางยกดาบขึ้น สายตาของนางแน่วแน่

"ข้าจะภักดีต่อผู้ที่คู่ควร... ไม่ใช่เผด็จการที่โกหกมาตลอดชีวิตของข้า"

ราชาวิชเทกัดฟันแน่น ก่อนจะตะโกนออกมา

"องครักษ์ทุกคน! จับตัวไอรีนเดี๋ยวนี้!!"

"ศึกแห่งการทรยศ"

เสียงฝีเท้าของเหล่าองครักษ์กระแทกพื้นดังสนั่น พวกมันล้อมรอบไอรีนอย่างรวดเร็ว

ไอรีนหันไปมองพวกเขา ดวงตาของนางเย็นชา

"พวกเจ้าจะจงรักภักดีต่อราชาผู้โกหก หรือจะยืนหยัดเพื่อความจริง?"

เหล่าองครักษ์บางคนเริ่มลังเล แต่คนที่ภักดีต่อราชาวิชเทวิ่งเข้าโจมตีนางทันที

ฟึ่บ!

เงาของวาดอนขยับตัว—เร็วยิ่งกว่าความคิดของพวกมัน

ก่อนที่ดาบขององครักษ์จะฟันโดนไอรีน ร่างของพวกมันกลับถูกเงาดำแทงทะลุหัวใจ

"กรี๊ดดด!!"

เลือดกระเซ็นลงบนพื้นหิน วาดอนปรากฏตัวขึ้นจากเงา ดวงตาของเขาเป็นสีแดงฉาน

"ข้าจะไม่ปล่อยให้ใครแตะต้องนาง"

ราชาวิชเทกำหมัดแน่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

"เจ้ามันเป็นปีศาจจริง ๆ วาดอน!"

"ศัตรูที่แท้จริง"

วาดอนหัวเราะเบา ๆ "ปีศาจงั้นหรือ? แล้วเจ้าล่ะ ราชาวิชเท? เจ้าฆ่าพ่อแม่ของไอรีนแล้วฝึกนางให้เป็นอาวุธของเจ้า"

"แล้วตอนนี้ เจ้ากลัวว่านางจะใช้พลังของตัวเองต่อต้านเจ้าใช่หรือไม่?"

ราชาวิชเทกระชากดาบออกมา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยโทสะ

"ข้าจะฉีกเจ้าทั้งเป็น วาดอน!!"

"เข้ามาสิ ราชา..."

"ข้ารอมานานแล้ว"

(ศึกระหว่างวาดอนและราชาวิชเทกำลังจะเริ่มต้น! ไอรีนจะเลือกข้างใคร!?)