นิยาย/สืบสวน (Mystery)

เขียนโดย Tsmit

เมย์ เธอเป็นแค่ฆาตกรโรคจิต แต่เธอไม่ใช่ฆาตกร เธอไม่ได้โรคจิต ฆาตกรที่แท้จริงเป็น 'สิ่งอื่น' แต่ก็ไม่มีใครเชื่อเธอ นอกจากดี. บุรุษปริศนา/คนประหลาด เธอมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้บ้า...อย่างน้อยก็บ

เขียนโดย magami_kuro

"คุณเเม่จะเอาดวงตาหนูไปทำทำอะไร...???" "ช่วยหุบปากทีเถอะ!" "เเม่..." "ฉันไม่ใช่เเม่เเก!จำใส่กะโหลกไว้โง่เชื่อให้เองนิ!" "ทำไม..." "ทั้งที่เชื่อมั่น...เเท้ๆ..."

เขียนโดย magami_kuro

'กรุ้ง กริ้ง' เสียงกระดิ่งร้านรับซ่อมนาฬิกาเเห่งหนึ่งดังขึ้น "มีอะไรให้รับใช้เหรอคะ????"

เขียนโดย excallentgirl

เขียนโดย พื้นทราย

หญิงสาวมัธยมปลาย ผมยาวตรงสีดำรูปร่างผอมโซ กำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่าง ชุดนักเรียน ม.ปลาย สีขาว สะอาดกลับเลอะไปด้วยสีเทาของฝุ่นและสีแดงสดของเลือด ผิวสีขาวอมชมพูกลับกลายเป็นสีเหลืองซีดเนื่องจากเสียเลื

เขียนโดย aikn

ณ ที่แห่งหนึ่งที่ดูเหมื่อนสนามรมนั้นได้มีเด็กสาวนั่งร้องไห้อยู่ มีเคียวอยู่ข้างๆ ผมสีเงิน ตาสีแดงเหมือนทับทิม ผูดโบสองข้าง มีผ้าคลุมอยู่ข้างหลัง แล้วได้บ่นเหมือนจะโทษตัวเองว่าทำผิดหมดอย่างนะ " ฉันขอ

เขียนโดย snowred

กาลเวลาผ่านไป ความรู้สึกของจักรวรรดิอังกฤษนับวันยิ่งชัดเจน เมื่อสายสัมพันธ์ครอบครัวระหว่างน้องชายและเขานั้นเริ่มเลือนราง จนกระทั่งวันนั้นที่ 'ความอาลัยอาวรณ์' บอกกับเขาว่าต้องรีบลงมื

เขียนโดย AriA

แสงสลัวๆ จากเพดานที่พังไม่เหลือสภาพ สะท้อนตาของเธอที่เต็มไปด้วยน้ำและปลุกเธอขึ้นจากสภาพหลับไหล ทันใดนั้น เธอผลักตัวเองขึ้นจากเก้าอี้โยกสีแดงเก่าคร่ำคร่านั่นจนมันส่งเสียงเอิ๊ยดอ๊าด เธอดูเหมือนจะสับสนแล

เขียนโดย Sara

เขียนโดย สึนามิยะ

กอร์น"ฉันเชื่อนะว่ามอญนะเป็นลูกสาวฉันจริงๆ แล้วคิรัวร์ละนายคิดยังไงกับลูกสาวของนาย" คิรัวร์"ฉันนะหรอ ไม่รู้สิ คือแบบว่า....ฉันก็ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน ความรู้สึกนี้"นั่งและเอามือมาจับหน้าผาก คุราปีก้