แม่ใจร้าย?(ไม่อ่านไม่รู้หลอกนะ)

6.7

เขียนโดย 5523

วันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 06.56 น.

  1 ตอน
  4 วิจารณ์
  3,816 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) แม่จริงๆใช่รึป่าว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ บ้านหลังใหญ่อลังกาล

มีเด็กสาวคนนึงผมยาวสีน้ำตาลเข้มยาวถึงเอว ดวงตาสีม่วงเข้ม ผิวสีขาวนวล ปากสีชมพูอ่อน เอ่ยถามแม่ของตน

ที่กำลังทำงาน

ลูก:แม่ขาพรุ่งนี้ไปงานวันแม่หนูได้ไหม?

แม่:จ้า^^ เด๊วแม่ไปนะลูก ไปนอนพักเถอะน่าเด๊วพรุ่งนี้ให้นางทองไปส่งนะ

ลูก:แม่ไปส่งหนูไม่ได้หลอคะ?

แม่:งานแม่มันเยอะน่ะลูกเข้าใจนะคะ

ลูก:คะ พรุ่งนี้ตรงมานะหนูจะรอ^__^

แม่:....อื้ม

 

วันรุ่งขึ้น

ผมแสนสวยสีน้ำตาลเข้มถูกมัดรวบขึ้นสูง ตาสีม่วงดูมีความสุขสดใส ปากสีชมพูอ่อนยิ้มตลอดเวลาเมื่อถึงโรงเรียน

เพื่อนของลูก:ไง วันนี้แม่มาป่ะน้ำตาล?

ลูก:แม่เราบอกว่าแม่จะมา

แม่ของลูก:ดีใจด้วยนะ^^

 

ณ เวลา08.30 น.

น้ำตาลเด็กสาวดูเพื่อนๆไว้แม่อย่างมีความสุขหอมแก้มกันกอดกันอวยพรให้กันทุกคน แต่ทำไมน้ำตาลไม่ได้มีแม่ไว้

กอดบ้างนะ? ทำไมน้ำตาลไม่ได้ทำแบบคนอื่น

ลูก:ฮ...ฮึก

น้ำตาลใสๆไหลออกมาในที่ไม่มีผู้คนเห็นน้ำตาลพยายามเช็ดน้ำตาไม่ให้ไหล

 

ณ ที่บ้านของน้ำตาล

ลูก:แม่ทำไมไม่ไปหาน้ำตาลที่โรงเรียน?

แม่ของลูก:แม่ไม่ว่างนี่จ๊ะ^^ เข้าใจแม่ด้วยนะ

ลูก:คะ

น้ำตาลพยักหน้าอย่างว่าง่ายจริงๆก็แอบน้อยใจเหมือนกันแหละเพื่อนๆต่างมีแม่ไว้กอด ไหว้ แต่ทำไมต้องเป็นเธอ

ทุกทีที่ไม่มี?

 

ณ น้ำตาลอยู่ม.3

ลูก:แม่จะไปงานแม่ไหมคะ?

แม่ของลูก:ไปจ๊ะ^^!

ลูก:ถ้าไม่ว่างไม่ต้องไปหลอกคคะน้ำตาลไมได้บังคับยังไงน้ำตาลก็ชินแล้ว เหอะ มีแม่ไว้แค่เห็นหน้า!!

น้ำตาลพูดประชดก่อนจะขึ้นห้อง

 

วันรุ่งขึ้น

น้ำตาลอยู่ที่โรงเรียนผมที่ปลิวไสวยาวถึงขามองเพื่อนๆทุกคนกราบไหว้เพืื่อน

ครูของลูก:อยากไปไหว้แม่แล้วไม่ไหว้ละจ๊ะมานั่งอมทุกข์ทำไม^^

ลูก:หนู คงทำไม่ได้แม่เขาไม่เคยมางานวันแม่หนูสักครั้งคะ....

ครูของลูก:น้ำตาล....

ลูก:ฮือๆ เขาไม่มาจริงๆใช่ไหมคะ ฮือๆ

ครูของลูก:น้ำตาลไม่เป็นไรนะ โอ๋ๆ เด็กดีของครู

ครูลูบหัวน้ำตาลเนื่องจากตกใจไม่เคยเห็นน้ำตาลร้องไห้สักครั้ง

 

ณ น้ำตาลอยู่ ม.6

ลูก:แม่...

แม่ของลูก:ไปจ้า^^

ลูก:ป่าว -_- หนูไม่ได้บอกแม่ให้ไปหลอกนะแม่ไม่ไปหลอกเพราะฉะนั้นอย่ามาพูดแทรกอีก

 

เวลาผ่านไป 5ปี น้ำตาบเรียนจบมีการศึกษาร่ำรวย

วันแม่น้ำตาลเดินก้าวมาในบ้านและแม่คนสำคัญของน้ำตาลรอน้ำตาลอยู่เพื่อจะรับของขวัญวันแม่แต่น้ำตาลกลับเดิน

ตรงไปให้ของขวัญแก่หญิงแก่ซึ่งเป็นคนใช้

ลูก:อย่างแม่น่ะอย่าได้เลยเพราะแม่ไม่เคยมาหาหนูสักครั้ง!!

น้ำตาลพูดก่อนเดินจากไปถึงให้คร่ำครวญคนเดียวเพราะเหมือนเธอนั้นละที่รอแม่เหมือนกันแต่ไม่เคยมาเลย

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา