โต๊ะเรียนอถรรพ์

วันนี้ผมจะเล่าเรื่อง เอ่อ...เกียวกับในโรงเรียนละกัน คงจะรู้จักอถรรพ์เกียวกับของเครื่องใช้ภายในโรงเรียนที่มีประวัติ สินะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า...โรงเรียนนั้นเนียมีอายุมากว่า100ปีแล้วและมักจะมีของที่เก่าๆและยังสมบูณร์อยู่ก็เอามาให้นักเรียนรุ่นปัจจุบันใช้ เพราะโรงเรียนนั้นกะจะประหยัดค่าใช้จ่าย เลยเอาของจากรุ่นก่อนๆมาให้ใช่อย่างเช่นโต๊ะเรียนเก้าอี้อะไรประมาณนั้น พอเปิดเทอมมาคุณครูก็ให้เด็กนักเรียนไปยกของ ใช้ของรุ่นเก่าๆเนียมา ไว้ในห้องเรียนของ

ตัวเอง ผมกับเพื่อนเนียรีบวิงไปที่โกดังหลังโรงเรียนเลยเพราะกะจะได้เลือกของที่สะอาดๆก่อน อย่างเช่นโต๊ะที่ไม่มีการขีดเขียนบนโต๊ะอะไรประมาณนั้น 
จากนั้นเนียผมกับเพื่อน ชื่อ นิว ไปยกโต๊ะกับเก้าอี้มาชุดหนึ่ง ซึ่งโต๊ะกับเก้าอี้เนียมันวางซ้อนกันอยู่เเล้วเลยไม่ต้องไปรื้อของออกมาให้มากมาย ผมเห็นว่าโต๊ะนี่สะอาดดีและ ไม่ค่อยมีรอยการขีดเขียนบนโต๊ะสักเท่าไหร่นัก จะมีก็แต่ คำว่าขีดเขียนบอกรุ่น ''กูชัยยะ รุ่น 87'' ผมก็กะว่าเออมันเท่ดีเลยเอาไปนั่งอวดเพื่อนเลยว่าได้โต๊ะขาใหญ่

ว้อย ส่วนนิวเพื่อนผม มันเลือกโต๊ะอันใกล้ๆผมอันนี้ก็ไม่ค่อยมีรอยขีดเขียนเหมือนกันเเค่ มีรูปหัวใจ i love you แค่นั้นเองผมกับมันก็ยกไปไว้ที่ห้อง
นิวมันนั่งใกล้ๆผม หลังจากนั้นก็ผ่านไป3วัน เจ้านิวมันบอกว่ามันปวดๆหัว ปวดๆ ตัวไปหมด ไม่รู้เพราะอะไร แต่ว่ามันบอกว่ามันอยู่บ้านไม่ปวดนะพอมานั่งที่โต๊ะมันปวดหัวทุกทีไม่รู้ทำไม พอผ่านไป 1อาทิตย์ เป็นวันเสาร์ผมได้ข่าวจากเพื่อนในเฟสว่าไอ้นิวโดนรถชน ผมตกใจมากเลยรีบไปหามันที่โรงบาล แต่ยังโชคดีที่มันไม่ตาย แค่ขาหักกับเเขนหักเท่านั้นตอนนั้นเจ้านิวนอนโรงบาลยาวมาก ประมาณ 4 เดือนเต็มเลยที

เดียวกว่าจะออกมา ตอนที่มันนอนอยู่ในโรงพยาบาลมันบอกว่าเห็น คน คนหนึ่งมายืนที่ปลายเตียงของมัน ใส่ชุดพละโรงเรียนผม อายุราวๆ ประมาณ 16-17 กางเกงนักเรียนมาเดินวนรอบเตียง ไอ้นิวมันแล้วเดินไปบ่นงืมงำ งืม งำ อะไรไม่รู้
แล้วคนที่ใส่ชุดพละยังจะมาเข้าฝัน แม่ของไอ้นิวที่กำลังนอนเฝ้ามันข้างๆเตียง ยังบอกอีกว่า ลูกมึงมานั่งทับกู กูอึดอัด ลูกมึงมานั่งทับกู กูอึดอัด แม่ของไอ้นิวมาเล่าให้ผมกับครูฟังก็ถึงกับตกใจ อยู่เหมือนกัน จากนั้นผมก็ลองไปนั่งโต๊ะไอ้นิว ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรตอนนั่งเเต่ว่าตอนที่บ้านนี้สิ ผมปวดหน้าอกมาก จนปอดผมเนียจะทะลุออกมา

อยู่แล้ว พอรุ่งขึ้นมันไม่ปวดละผมก็เลยไปโรงเรียนต่อ แล้วทีนี้ผมไปสำรวจดูที่โต๊ะ ของไอ้นิว ว่ามันมีอะไรกันเเน่ พอผมก้มลงไปมองใต้โต๊ะนั้นแหละก็ถึงกับช็อคอยู่เหมือนกัน ใต้โต๊ะเขียนว่า เด็กชาย วีภาทร นามสกุลขอไม่บอกละกัน แล้วเขียนคำว่าโต๊ะของกูห้ามนั่งใครนั่งมึงตาย แล้วจากนั้นก็เรียกเพื่อนๆแล้วก็ครูมาดู แล้วก็มีครูคนหนึ่งมาเห็นพอดีไม่ใช่ครูประจำชั้นผมหรอกนะ เป้นครูสอนวิทยาศาส อายุ 57 ปีใกล้ๆกระเษียน เดินมาว่าอ๋อของวีราทร นี้เอง

แล้วครูเขาบอกว่า วีราทรเนียเป็นเด็กที่ป่วยยออดๆแอดๆมากและเขาเป็นโรคหัวใจ รู้จักกันเพราะเขาขาดบ่อยเป็นคนขี้โรค เขาอยู่ในรุ่น 94ปี เขาเป็นคนห่วงของมากโดยเฉพาะโต๊ะตัวเอง ระหว่างที่เขาไม่อยู่เนีย ก็จะชอบมีเพื่อนๆ มานั่งโต๊ะเขาเล่น บางคนเขียนโต๊ะเขา คำว่า ไอเลิฟยูเนีย พอเขารู้ว่ามีคนมาเขียนก็ไม่ยอมหยุดเรียนเลยถึงจะป่วยยังไงก็ต้องมาเรียนเพื่อมาป้องกันโต๊ะตัวเองไม่ให้โดนเขียน ถึงขั้นไม่ยอมหยุด

ไปหาหมอเลยที เดียววันสุดท้ายเนีย เขาได้นั่งเรียนอยู่ที่โต๊ะเเล้วก็ เกิด ไอเป็นเลือดแล้วก็ปวดหัวใจมาก จากนั้นครูก็รีบเรียกรถพยาบาลมาเพื่อมารับเขาเเต่ก็ไม่ทันแล้ว หัวใจของเขาเนียล้มเหลวระหว่างทาง
พอผมกับเพื่อนๆ ไอ้ฟังก็ถึงกับอึ้งไปตามๆกัน จากนั้น เจ้านิวก็ออกจากโรงพยาบาลแล้วผมก็เล่าเรื่องทั่งหมดให้มันฟัง จากนั้นโต๊ะนั้นเนียก็ ถูกนำไปไว้ที่โกดังเก็บของเหมือนเดิม แล้วก็ทางโรงเรียนเนียไม่กล้าเอาของเก่าให้นักเรียนใช้เลย