The last hope

                              ลีอา: อ้าาาาา----ห้องใหม่นี่เย็นสบายชะมัดเลย

     เพื่อนลีอา: เออ ม6 แล้ว เราควรได้สิ่งที่ไม่เคยได้บ้าง 55555 เออนี่! รู้รึเปล่า ลีอา ว่าวันนี้มีนักเรียนแลกเปลี่ยนมาหน่ะ

                              ลีอา: โถ่เอ้ย! ผู้หญิงอีกล่ะสิ เห็นหน้าพวกมึงจนเบื่อละ น่าตื่นเต้น   ตรงไหนยะ

     เพื่อนลีอา: โนค่าาาา----- เป็น ผู๊ชายยยยยค่าาาาาาาาาาาา------ อรั๊ย------

                              ลีอา: เหอะๆ ผู้ชายติ๋ม

                                                  ครื่ด----------

                    เสียงเลื่อนประตูจากหน้าห้องดังขึ้น และมีเสียงฝีเท้าที่หนักแน่น ดังตึกๆ

และมุ่งตรงมายืนข้างหน้าห้องคนคนนั้น ก็คือ อาจารย์ มลฤดีศรีธัญญามหาสิริจิตรามาตุ นี่เอง (นี่ชื่อหรือ คำขวัญวันงดสูบบุหรี่โลก) เรียกสั้นๆว่า จารย์ มล (เออเรียกแบบนี้เถอะนะ เอาว่าคนเขียนขอละกันนะ) อาจารย์เป็นคนใจดีมาก ตลกมาก ชอบเล่นมุกแป้กตลอด แต่พอดุแล้วจะน่ากลัวมาก จะใช้ถ้อยคำที่ดูเรียบง่าย และ แทงลึกถึงกระดูกดำ ราวกับว่าโลกนี่ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าพระพุทธศาสนา กันเลยทีเดียว

จารย์ มล: อ่ะๆ ทุกๆคนนั่งที่ให้เรียบร้อยด้วยนะจ๊ะ วันนี้มีเพื่อนที่แลกเปลี่ยนจากประเทศ เกาหลี มาด้วย เพราะฉะนั้นดูแล เพื่อนให้ดีๆ ด้วยหล่ะ

นักเรียน: ได้เลย ครับ/ค่ะ อาจารย์ 

จารย์ มล: เอ้า! เข้ามาได้เลยจ่ะ นักเรียน อ่อฟังไม่ออกอีกครูลืม คัมอินๆ

ลีอา: โถ่! จารย์ดูนี่นะคะ จีกึม นอนึน อันเน่ โอลซู อิซซอโย

เสียงฝีเท้าดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี่กลับเป็นชายหนุ่ม หน้าตาดีเวอร์ เดินเข้ามาแทน แต่ทว่า

ลีอา: คนๆนี้ มีพลังบางอย่างที่ฉันสัมผัสได้ แต่ไม่มีเจตนาร้ายอะไรแฮะ รึว่า...

จบตอน 2