ภาษีหัก ณ ที่จ่าย คืออะไร? คู่มือเข้าใจภาษีหัก ณ ที่จ่ายในประเทศไทย

ภาษีหัก ณ ที่จ่าย (Withholding Tax) เป็นภาษีที่ผู้จ่ายเงินหรือองค์กรจะต้องหักจากจำนวนเงินที่จ่ายให้แก่ผู้รับเงิน และนำส่งให้แก่กรมสรรพากรในนามของผู้รับเงิน ภาษีประเภทนี้มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในหลายประเทศ รวมทั้งประเทศไทย เนื่องจากช่วยให้รัฐสามารถเก็บภาษีได้ง่ายและรวดเร็วขึ้น การหักภาษี ณ ที่จ่ายจึงถือเป็นหนึ่งในเครื่องมือสำคัญในการเก็บภาษีของรัฐบาล

ภาษีหัก ณ ที่จ่าย คืออะไร?

ภาษีหัก ณ ที่จ่าย คือภาษีที่ผู้จ่ายเงิน (เช่น นายจ้าง, ธุรกิจ, หรือบุคคลธรรมดาที่จ่ายเงินให้กับบุคคลอื่น) จะต้องหักออกจากจำนวนเงินที่จ่ายให้กับผู้รับเงิน และนำส่งให้กรมสรรพากร โดยที่ผู้จ่ายเงินจะไม่สามารถเก็บภาษีนี้ไว้เอง แต่จะทำหน้าที่ในการหักและนำส่งแทนผู้รับเงิน

ตัวอย่าง เช่น หากคุณเป็นนายจ้างและจ่ายเงินเดือนให้กับพนักงาน คุณจะต้องหักภาษีหัก ณ ที่จ่ายจากเงินเดือนนั้นแล้วนำส่งกรมสรรพากร

ผู้รับเงินนั้นสามารถใช้ภาษีหัก ณ ที่จ่ายที่ถูกหักไปแล้วนี้เป็นเครดิตในการลดภาษีที่ต้องชำระเมื่อยื่นภาษีในปีถัดไป หรือในกรณีที่หักมากเกินไปก็สามารถขอคืนได้

หลักการทำงานของภาษีหัก ณ ที่จ่าย

ภาษีหัก ณ ที่จ่ายทำงานโดยการหักภาษีจากเงินที่ผู้จ่ายเงินจะจ่ายให้กับผู้รับเงิน ก่อนที่จะนำเงินที่หักไปแล้วนั้นส่งต่อให้กับกรมสรรพากร

การหักภาษี ณ ที่จ่ายจากรายได้ต่าง ๆ

ภาษีหัก ณ ที่จ่ายสามารถใช้ได้กับรายได้หลายประเภท เช่น:

เงินเดือน/ค่าจ้าง: นายจ้างจะหักภาษีจากเงินเดือนหรือค่าจ้างของพนักงาน

ค่าบริการ: หากคุณจ่ายค่าบริการให้กับผู้รับเหมา นักบัญชี หรือผู้ให้บริการต่าง ๆ คุณต้องหักภาษีจากค่าบริการนั้น

ดอกเบี้ย: หากคุณจ่ายดอกเบี้ยให้แก่บุคคลอื่น คุณต้องหักภาษีหัก ณ ที่จ่ายจากดอกเบี้ยที่จ่าย

เงินปันผล: เมื่อบริษัทจ่ายเงินปันผลให้กับผู้ถือหุ้น จะต้องหักภาษีจากเงินปันผล

ค่าเช่า: หากคุณเช่าทรัพย์สินจากบุคคลอื่น เช่น อสังหาริมทรัพย์ ค่าห้องเช่า หรือค่าเช่าทรัพย์สินอื่น ๆ ก็ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย

ค่าธรรมเนียมอื่น ๆ: รวมถึงค่าธรรมเนียมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น ค่าบริการทางการเงิน, ค่าคำปรึกษาทางกฎหมาย ฯลฯ