นิยายฟิคชั่น

เขียนโดย เค้ารักเฮียโมะ

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง~ "ยัยฟาง เฮ้ ! ยัยฟาง ! ยัยฟาง !!" เสียงโหวกเหวกโวยวายแต่ผู้ถูกเรียกชื่อกลับเฉยและเหมื่อลอยไปอีกด้านหนึ่ง "ห๊ะ ! อะไรหรอแก้ว" สาวหน้าหวานสะดุ้งและพยายามรวบรวมสติหันไปถ

เขียนโดย ีัรักเฮียคิทอ่ะ

รักห้าเศร้า พวกคุณเคยเป็นแบบนั่นมั้ย(?) รู้ทั้งรู้ว่ารักมันทำให้เจ็บ...รู้ทั้งรู้ว่ารักมันทำได้ทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆสิน่ะ

เขียนโดย i_fai

" โห้ นี่น่ะหรอ มหาลัย ที่เราย้ายมาอยู่ใหม่ สวยจังเลยเนอะ ฟาง แก้ว " " อื้มม แต่ฟางไม่ชินเลยอ่ะ ที่นี่ก็ สวยอยู่หรอก แต่ก็อดคิดถึงที่เก่าไม่ได้ ว่ามั้ยแก้ว " " งั้นมั่ง แก้วว่าเราไปดูห้องเรียนกันดี

เขียนโดย ploykailu

เขียนโดย LoveU

เขียนโดย parpong

"แม่ ! ใครเข้ามาวุ่นวายในห้องของหนูอีกแล้วเนี่ย ?" กลับมาเหนื่อยๆก็ต้องมาอารมณ์เสียกับสภาพห้องที่เละเทะ รู้เลยเจ้าน้องตัวแสบแน่ๆ คอยดูเถอะถ้าเจอจะจับหักคอซะให้เข็ด "น้องมันพาเพื่อนมาเล่นน่ะ แม่ก็บอกไ

เขียนโดย tietang

เขียนโดย ♥hibariXtsuna[1827]♥

เมงุ:: หวัดดีจ้าาาาา เค้าเป็นคนแต่งจ้า >0< ฮิบาริ:: ที่นี่มันที่ไหน ที่นี่ไม่ใช่โรงเรียนนามิโมรินี่ แล้วเธอเป็นใคร เมงุ:: ชื่อ เมงุ เป็นคนแต่งเจ้าค่ะท่านฮิ^0^ ฮิบาริ:: หืม? ใส่เครื่องแบบขอ

เขียนโดย StrawberryTKCuTe

ประกาศครับประกาศ นี่เป็นฟิค ' แก้บนผ้า เอ้ย แก้บนที่สองของข้าพเจ้าต่อจาก.. Love has no reason ไม่ได้ขอให้มารัก ที่กำลังจะจบภายในอีกตอนเดียวข้างหน้าี้นี้

เขียนโดย tumm

โทโมะเพิ่งเรียนจบกำลังจะเดินกลับมาเมืองไทย บ้านเกิดตัวเอง แต่ตอนนี้ผมกำลังนั่งมองรูปที่น้องสาวผมส่งมาให้ เธอคนนี้ทำให้ผมอยากเรียนให้จบแล้วกลับมาเมืองไทยไวๆ เธอมีรอยยิ้มที่ชวนให้หลงใหล ผ่านไปสองวันผม