Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย

“ไม่เป็นไรคะมันเป็นหน้าที่ของแก้วอยู่แล้ว”

 

ใบหน้าสวยหวานระบายยิ้มออกมา คนที่ยื่นกระเช้าของฝากมาให้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นลูกความที่เธอพึ่งจะว่าความ

 

ทำให้ชนะคดีไปได้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี่เอง

 

 

“ยังไงก็ต้องขอบคุณอยู่ดีครับเพราะถ้าไม่ได้คุณแก้วครอบครัวผมอาจจะต้องล้มละลายก็ได้”

 

 

 

หญิงสาวยิ้มแล้วรับกระเช้าของฝากมาถือไว้ เธอพูดคุยอีกสองสามประโยคก่อยจะขอตัวกลับบ้าน วันนี้เป็นอีกหนึ่ง

 

วันที่เธอมีความสุขไม่มีคนมาวุ่นวายคอยกวนประสาท

 

 

 

“ไปไหนครับ”

 

 

ไม่น่าไปนึกถึงเค้าเลยจริง ไม่รู้ว่าจะตายยากไปไหนนึกถึงปุ๊บก็มาปั๊บ รถที่เธอไปจอดทิ้งไว้มันกลับไปอยู่ที่เจ้าของ

 

ได้ยังไงกันนะ หญิงสาวพยายามจะเดินขึ้นรถตัวเองไปอย่างเร็วแต่ช่วงขาที่สั้นกว่าเดินยังไงก็ยังเสียเปรียบอยู่ดี

 

ชายหนุ่มก้าวยาวๆจนมายืนประชิดตัวหญิงสาวกดหน้าลงมาต่ำชิดกับในหน้าหวาน

 

 

“ออกไปห่างๆที่นี้ไม่ใช่ที่ๆพี่จะมาทำอะไรตามใจชอบนะ”

 

“งั้นเราก็ไปที่ๆมันทำได้ดีกว่า”

 

“ฮึ้ย!!ปล่อยนะ”

 

 

หญิงสาวสะบัดดิ้นจนหลุดออกมาได้เธอยืนนิ่งทำสีหน้าไม่พอใจอย่างมากที่มาทำรุ่มร่างกลางแจ้งแบบนี้

 

 

“ทำอะไรไวกับพี่รู้ตัวรึเปล่า”

 

“แก้วไปทำอะไรไว้”

 

“ทำให้พี่ทรมานค้างอยู่อย่างนั้นได้ยังไง คิดจะเล่นกับไฟเหรอไง”

 

“คะแก้วเล่นกับไฟ แต่แก้วไม่ใช่น้ำมันนะคะแก้วเป็นน้ำต่างหาก”

 

“เด็กหยิ่ง...รู้อะไรไหมถึงน้ำจะจุดไฟไม่ติด แต่น้ำก็ติดไฟนะครับรึบ้างที่น้องแก้วอาจจะไม่รู้พี่ช่วยสอนให้เอาไหม”

 

 

 

หญิงสาวเริ่มเขยิบถ่อยห่างเพื่อรักษาระยะห่างไม่ให้ชายหนุ่มเข้ามาใกล้มากนักเพราะเธอรู้ดีว่าไปทำอะไรไว้ ขืน

 

อยู่ใกล้มากๆเธอไม่ปลอดภัยแน่ มือบางขยับจะเปิดประตูรถของตัวเองออก

 

 

หมับ~

 

“ไปไหนครับยังคุยไม่จบเลยนะ”

 

“แก้วไม่มีอะไรจะคุยกันพี่ แล้วพี่ก็ไปทำงานทำการบ้างเถอะคะคนไข้รออยู่”

 

“น้องแก้วเป็นคนไข้ของพี่เหรอครับถึงรู้ว่ารอพี่อยู่”

 

 

ได้ยินแล้วมันยิ่งแค้นประโยคยอกย้อนมันทิ่มเข้าไปที่ต่อมความโมโหทำให้มันพุ้งจนถึงขีดสุด

 

 

“อย่าพึ่งเร้าร้อนซิครับ รอให้ถึงเตียงก่อนจะดีไหม”

 

 

 

ใครว่าเธอเร้าร้อนเธอโกรธจนตัวสั่นต่างหาก ไม่เคยบเถียงแล้วสู่ไม่ได้ขนาดนี้เธอเถียงเค้าไม่ได้เลยมันเถียงไม่ขึ้น

 

คนเป็นหมอพูดจายอกย้อนกวนกับแบบนี้ทั้งโลกรึเปล่านะ

 

 

ครื้น ครื้น~

 

เค้ารอกจากการสวดยับไปชั่วคราวเพราะไอโฟนสีขาวที่โผล่พ้นขอบกระเป๋าเสื้อมันเกิดสั่นอย่างรุ่นแรงจนชายหนุ่ม

 

ต้องดึงขึ้นมารับ

 

 

“วิศว ครับ”

 

(คุณหมอคะ วันนี้มีเคสผ่าตัดคุณหมอลืมไปรึเปล่าคะ)

 

“ขอโทษครับ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้”

 

 

เสียงหวานเจี๋ยวจากพยาบาลดังทะลุออกมาจนหญิงสาวได้ยิน ที่แท้คุณหมอคนเก่งก็ลืมเคสผ่าตัดของตัวเอง เธอ

 

หล่ะอยากให้คนไข้ที่รอการผ่าตักอยู่เกิดช๊อกตายไปเสียจริงๆเค้าจะได้โดนฟ้องไปเลย และเธอจะช่วยฝั่งคนไข้เอง

 

ฟ้องเรียกค่าเสียหายซะให้หมดดตัวเลยเป็นไง ความคิดต้องกระตุกวูบลงเมื่อมือหนาลากพาให้ร่างบางเดินตามไป

 

ที่รถของเค้าเอง

 

 

“ปล่อยแก้วนะ พี่ก็ไปของพี่จะมาอะไรกัยแก้วเนี่ย”

 

 

ฟังซะที่ไหนหล่ะจับหญิงสาวยัดใส่รถได้ก็บึ่งรถมุ่งหน้าสุ้โรงพยาบาลชื่อดังที่เค้าประจำการอยู่ พอมาถึงก็ลากเอาๆ

 

 

“เดี๋ยวเตรียมเครื่องมือไปรอผมที่ห้องผ่าตัดเลยนะอีก5นาทีผมจะทำการผ่าตัด”

 

 

มาถึงที่ได้ก็สั่งพยาบาลที่รออยู่ให้ไปเตรียมของทั้นที คนเป็นหมอทำอะไรเร็วเป็นบ้าเค้าใช้เวลาอันเพียงน้อยนิด

 

เปลี่ยนเครื่องแต่งกายนิดหน่อยแล้วหันมามองเธอแว็บนึ่ง

 

 

“รอพี่อยู่ที่ห้องห้ามไปไหนไม่งั้นเจอดีแน่”

 

“ถ้าแก้วบอกว่าไม่กลัวหล่ะคะ”

 

“ถ้าคิดจะหนีก็เข้าห้องผ่าตัดไปหร้อมพี่นี้แหละ”

 

 

เค้ากลัวเธอหนีจนบ้าขนาดให้เธฮเข้าไปในห้องผ่าตัดด้วยเนี่ยนะมันผิดกฎไม่ใช่เหรอไง ก็ดีเหมือนกันปล่อยให้

 

หมอทำผิดกฎจนโดนไล่ออกไปเลย

 

 

“พี่แน่ใจนะคะว่าแก้วเข้าไปได้”

 

“เปลี่ยนชุดแล้วตามพี่มา”

 

 

มีหรือที่หญิงสาวจะรอช้าเธอรีบเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็วแล้วเดินตามไป เธอก็ไม่อยากจะกลั้นแกล้วงหรอกนะแต่ช่วย

 

ไม่ได้เค้าอยากมาทำให้เธอโกรธทำไม ถ้าเธอจะป่วยจนห้องผ่าตัดวุ่นวายเค้าคงจะเสียหน้าน่าดูคิดได้แล้วก็เดิน

 

ตามเข้าไปเลย

 

 

“คุณหมอพาใครมาด้วยคะ”

 

“ผู้ช่วยทางใจของผมหน่ะครับ”

 

 

หมอมีผู้ช่วยทางใจด้วยเหรอไง ตอนนี้พยาบาลต่างทำหน้าที่เตรียมของกันอย่างรวดเร็วจนเธอมองแทบไม่ทัน ใน

 

ขณะที่ทุกคนทำงานกันอย่างเอาเป็นเอาตายเธอกลับทำได้เพียงยืนมองอย่างลุ้นๆอยู่ห่างๆก็เธอทำไม่เป็นนิ จากที่

 

ว่าจะมาป่วยกลับป่วนไม่ลงเห็ฯการผ่าไส้เฉือยพุงแล้วก็แทบอย่างเป็นลมไม่รู้วาการผ่าตัดมันน่ากลัวขนาดนี้ ยิ่งตอน

 

นี้ชายหนุ่มล้วงเข้าไปในข้างในแล้วกรีดมือผ่าๆอะไรก็ไม่รู้เธอเสียวจนไม่กล้ามอง ภาพสุดท้ายที่เธอได้เห็นก็คือ

 

การเย็บแผลสดๆแล้วทุกอยากงก็ดับมืดไป

 

 

ฟลุบ~แฟล๊ต~

 

 

เสียงร่างบางที่เป็นลมล้มลงไปนอนกองอยู่กับพื้นข้างห้องผ่าตัด ตามมาด้วยเสียงของการปิดไฟที่ใช้ในการผ่าตัด

 

มันเป็นสัญญาณว่าการผ่าตัดได้เสร็จสิ้งลงแล้วชายหนุ่มถอดถุงมืออกแล้วล้างมือกับน้ำยาฆ่าเชื้อที่พยาบาลเตรียม

 

ไว้ให้ หันมามองหญิงสาวที่นอนอยู่กระตุกยิ้มแล้วเดินตรงมาหา

 

 

“ไงคนเก่งถึงขั้นเป็นลมเลยเหรอเนี่ย”

 

 

ช้อนร่างบางขึ้นมาอุ้มแล้วเดินออกไป

 

 

“วันนี้ผมรับคนไข้แค่นี้นะครับมีธุระต้องจัดการ แล้วก็ลาต่ออีกสักหนึ่งอาทิตย์ด้วยเลย เรื่องหมอที่จะมาทำงานแทน

 

ผมก็เตรียมไว้แล้วพรุ่งนี้เค้าจะมาทำงานแทนผมเลย”

 

 

 

บอกยืดยาวกับพยาบาลแล้วเดินออกไป

 

 

 

 

.......................................................................................................................

 

อัพแล้ววนะค๊าบ

 

รัดลีดเดอร์จ๊วฟฟฟฟ