รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

9.6

เขียนโดย jam68

วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.30 น.

  37 chapter
  401 วิจารณ์
  86.68K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 02.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) แค่ได้ใกล้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

~เช้าวันใหม่~

แก้ว:เฮีย!ไปช๊อปปิ้งกัน))แก้วเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น

ป๊อบปี้:ไม่เอาอ่ะ น่าเบื่อ

แก้ว:แต่แก้วชวนพี่ฟางไปด้วยน้าาาา

ป๊อบปี้:จริงหรอ))ป๊อบปี้ทำหน้าดีใจ

แก้ว:แน่นอนสิ!แล้วทีนี้จะไปกับน้องได้ยังครับ

ป๊อบปี้:งั้นจะช้าอยู่ไย Les'go เลยน้อง))ป๊อบปี้กอดคอแก้ว

แม่มล:จะไปไหนกันสองพี่น้อง?

แก้ว:ไปห้างค่ะม๊า

แม่มล:แกไปกับน้องด้วยหรอป๊อบ?ปกติไม่เห็นจะออกไปไหน

แก้ว:ก็คนมันมีแรงจูงใจนี้ค่ะม๊า))แก้วแซว

แม่มล:แรงจูงใจอะไร?

ป๊อบปี้:ไม่มีอะไรหรอกครับม๊า ป๊อบว่าจะไปซื้อของด้วยนะ

แม่มล:งั้นก็ขับรถดีๆนะ

แก้ว:ไหนๆม๊าก็มาแล้ว...งั้นขอตังค์หน่อยดิ))แก้วเข้าไปอ้อน

แม่มล:ไม่ต้องเลยนะ!เงินเราก็มี

แก้ว:โห่!ม๊าอ่ะ

แม่มล:ไม่ต้องมาโอดครวญ จะไปไหนก็ไปป่ะ))แม่มลไล่

.................................................................................................................................

~เซ็นทรัล~

แก้ว:พี่ฟางอยู่ไหนค่ะ?แก้วถึงแล้วนะ))แก้วกรอกเสียงใส่โทรศัพท์

(ฟาง:พี่อยู่ที่ร้านกาแฟชั้นสองนะ)

แก้ว:โอเค!เดี๋ยวแก้วไปหาน้า

~ร้านกาแฟ~

ฟาง:ทางนี้จ้าแก้ว...อ้าวป๊อบ!มาด้วยหรอ?

ป๊อบปี้:อืม!มาเป็นเพื่อนยัยแก้วอ่ะ

ฟาง:วันนี้เกิดรักน้องอะไรขึ้นมาเนี่ย))ฟางพูดขำๆ

ป๊อบปี้:ฟางอย่าพูดเหมือนป๊อบใจร้ายแบบนั้นสิ

ฟาง:5555 ฟางล้อเล่นนะ^_^

โทโมะ:ฟางครับ!

ฟาง:ไปนานจังนะค่ะ

โทโมะ:ก็ห้องน้ำคนมันเยอะนี้

แก้ว:จะมาทำมั้ยก็ไม่รู้))แก้วพูดเบาๆ

โทโมะ:ไม่ได้มาหาเธอละกัน

แก้ว:ก็ไม่ได้ต้องการให้มาหาสักหน่อย!

ฟาง:นี้!อย่าทะเลาะกันสิ))ฟางห้าม

แก้ว:แก้วว่าเรารีบไปซื้อของกันเหอะค่ะแก้วไม่อยากอยู่นาน เบื่อขี้หน้าคน!))แก้วพูดใส่หน้าโทโมะ

โทโมะ:คิดว่าฉันอยากอยู่กับเธอนานๆนักหรือไง!

ฟาง:นี้!ฟางบอกว่าอย่าทะเลาะกันไงเล่า

ป๊อบปี้:ป๊อบว่าเรารีบลากสองคนนี้ออกจากกันเหอะฟาง))ป๊อบปี้ดึงแก้วมาอยู่ข้างตัวและจับมือไว้แน่นเช่นเดียวกันกับฟาง

ฟาง:ไปกันดีกว่านะ))ฟางเดินนำไปกับโทโมะ

แก้ว:เจ็บมั้ยละ?เค้าจับมือกันแน่นเลย

ป๊อบปี้:ก็เค้าเป็นแฟนกันนี้))ป๊อบปี้บอกเสียงเศร้า

แก้ว:โอ๋ๆๆๆ...อย่าร้องไห้นะพี่ชาย))แก้วลูบหัวป๊อบปี้

ป๊อบปี้:ตลกละ!

แก้ว:55555...ไปกันดีกว่า))แก้วลากป๊อบปี้ให้เดินตามคู่หน้าไป แก้วกับฟางเดินช๊อปปิ้งจนเพลิน เข้าแทบทุกร้านจนของเต็มไม้เต็มมือหนุ่มๆไปหมด

โทโมะ:ฟางครับ!โมะว่าเราหาอะไรทานกันก่อนเหอะนี้ก็จะเที่ยงแล้วนะ

ป๊อบปี้:นั้นนะสิ!ป๊อบเดินจนปวดขาแล้วนะ

ฟาง:งั้นเอาของไปไว้ที่รถก่อนดีกว่านะโมะกับป๊อบจะได้ไม่ต้องถือไปถือมา

โทโมะ:ก็ดีนะ

ฟาง:งั้นฟางช่วยถือค่ะ))ฟางแบ่งถุงจากมือโทโมะมาถือไว้

แก้ว:ไม่ต้องมองหน้า!แก้วไม่ใช่คนดี))แก้วพูดกับป๊อบปี้

ป๊อบปี้:ฉันไม่ได้จะให้แกช่วยถือ...แต่ของทั้งหมดนี้เป็นของแก เพราะฉะนั้น...ถือเองละกัน!))ป๊อบปี้ยัดของทั้งหมดใส่มือแก้ว

ฟาง:ป๊อบ!อย่าแกล้งน้องสิ!ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลยนะ))ฟางตำหนิ

แก้ว:เป็นไงละ!หาเรื่องให้โดนด่านะเฮียเนี่ย

ป๊อบปี้:ถือให้ก็ได้ว่ะ!นี้เห็นแกฟางนะ

แก้ว:หรอจ้าาาาาาา...นี้ถ้าพี่ฟางแต่งงานกับเฮียจริงๆเนี่ยดูออกเลยนะว่าใครจะเป็นผู้นำ 5555

ฟาง:บ้าน้าแก้ว!พี่มีแฟนแล้วนะ))สีหน้าฟางดูเครียดลง

แก้ว:แก้วก็แค่พูดขำๆนะค่ะพี่ฟางอย่าคิดมากน้า

ฟาง:พี่ว่าเราเอาของไปเก็บกันเหอะพี่หิวจะตายอยู่แล้ว

..................................................................................................................................

~ชาบูชิ~

แก้ว:เฮีย!อย่าแย่งกุ้งแก้วดิ))แก้วโวยวายที่ป๊อบปี้ครีบกุ้งจากจานเธอออกไป

ป๊อบปี้:อร่อยว่ะ))ป๊อบปี้กินกุ้งไปแล้วววววว

แก้ว:ไอ้พี่บ้า!เอาคืนมาเลยนะ

โทโมะ:อ่ะ!เอาไป!แล้วก็เลิกพูดมากได้แล้วหนวกหู))โทโมะครีบกุ้งของตัวเองมาใส่จานแก้ว

แก้ว:ไม่เป็นไร!))แก้วครีบกุ้งคืนให้โทโมะ

โทโมะ:งั้นก็ไม่ต้องกิน))โทโมะจัดการกับกุ้งตัวนั้นทันที

ฟาง:แก้วจ๊ะ!นี้เรามีงานทำยังเนี่ย?

แก้ว:ยังเลยค่ะพี่ฟาง!แก้วว่าจะไปออกแบบชุดให้ร้านเพื่อนอ่ะแต่ยังไม่ได้ไปทำเลยขอเวลาพักก่อนดีกว่า

ป๊อบปี้:มันขี้เกียจมากกว่า

แก้ว:ก็เหมือนเฮียนั้นแหละ!

ฟาง:รีบกินกันดีกว่านะเดี๋ยวจะหมดเวลาเอา))ทุกคนนั่งกินกันจนหมดเวลาแล้วก็ออกมาเดินเล่นกันต่อ

แก้ว:นี้นาย!ฉันอยากกินไอติมอ่ะ))แก้วบอกโทโมะ

โทโมะ:ก็ไปซื้อดิบอกฉันทำมั้ย

แก้ว:ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ

โทโมะ:ไปเองดิ!คิดว่าตัวเองเป็นเด็กหรือไงต้องให้คนอื่นไปเป็นเพื่อน

แก้ว:เด็กกว่านายละกัน

โทโมะ:รู้ว่าเด็กกว่าฉันแล้วทำมั้ยไม่เรียกฉันว่าพี่

แก้ว:ก็ไม่อยากเรียก

โทโมะ:ทีคนอื่นเธอยังเรียกได้เลย

แก้ว:ก็ฉันไม่อยากเรียกนายว่าพี่นี้

โทโมะ:พูดว่า"พี่โทโมะคร้าาาา...พาแก้วไปกินไอติมหน่อยนะ"แล้วฉันจะพาเธอไป))โทโมะทำเสียงเล็กๆให้เหมือนผู้หญิง

แก้ว:ฝันไปเหอะ!

โทโมะ:งั้นก็ไปคนเดียวละกัน

แก้ว:ไม่เอา!ไปเป็นเพื่อนแค่นี้ไม่ได้ไง

โทโมะ:ก็บอกให้พูดเพราะๆไง

แก้ว:ก็ไม่พูดอ่ะ!

โทโมะ:งั้นก็ไปเอง...ไปกันเหอะครับฟะ...อ้าว!หายไปไหนกันแล้วอ่ะ?))พอหันกลับมาอีกทีป๊อบปี้กับฟางก็หายไปแล้ว

โทโมะ:เพราะเธอ!ฟางกับไอ้ป๊อบหายไปไหนแล้วไม่รู้

แก้ว:เพราะนายต่างหากเล่า!ถ้านายพาฉันไปแต่แรกเค้าก็ไม่หายหรอก

โทโมะ:เธออย่ามาโทษฉันนะ!

แก้ว:นายนั้นแหละอย่ามาโทษฉัน!

โทโมะ:ฮึ่ย!ทะเลาะกับเด็กแบบเธอก็ปวดหัวเปล่าๆ...ไปตามหาฟางกับไอ้ป๊อบกันดีกว่า

แก้ว:ไปกินไอติมก่อน

โทโมะ:นี้ยังห่วงกินอีกหรอเนี่ย

แก้ว:ก็จะกินอ่ะ))แก้วลากโทโมะไปที่ร้านไอติมทันที

~ร้านไอติม~

แก้ว:เอาช๊อกโกแลตค่ะ))แก้วสั่ง

แก้ว:นายกินป่ะ?

โทโมะ:ไม่เอาอ่ะ!ของกินเด็กๆ

แก้ว:อย่าให้ฉันเห็นว่านายกินไอติมนะ!

พนักงาน:ได้แล้วค่ะ))แก้วรับไอติมมาแล้วยืนมองโทโมะ

โทโมะ:มองทำมั้ย?

แก้ว:จ่ายให้หน่อยดิ

โทโมะ:ทำมั้ยฉันต้องจ่ายให้เธอด้วย

แก้ว:เพราะฉันจะให้จ่าย))แก้วพูดจบก็เดินหนีมาทันที

โทโมะ:ยัยแก้ว!กลับมาก่อนนะ ยัยแสบเอ่ย))โทโมะบ่นอุบแล้วก็ต้องควักเงินตัวเองออกมาจ่ายค่าไอติม

โทโมะ:แล้วหายไปไหนแล้วเนี่ย))โทโมะเดินตามหาแก้ว

แก้ว:มิกกี้เม้าส์))แก้ววิ่งเข้าไปในร้านขายตุ๊กตา

โทโมะ:ยัยแสบ!ชิ่งเลยนะ))โทโมะตบหัวแก้วเบาๆ

แก้ว:นาย!มิกกี้เม้าส์ตัวไหนน่ารักกว่ากัน?))แต่ก็ไม่ได้ืำทำให้แก้วหลุดออกมาจากโลกของมิกกี้เม้าส์ได้

โทโมะ:โตแล้วยังจะเล่นตุ๊กตาอยู่อีก

แก้ว:ก็คนมันชอบนี้!ว่าแต่ตัวไหนน่ารักกว่ากัน?

โทโมะ:ก็ทั้งสองตัว

แก้ว:นายก็เลือกมาสักตัวสิ!

โทโมะ:แล้วทำมั้ยเธอไปเลือกเองละ!

แก้ว:ก็มันเลือกไม่ถูกนี้หน่า...แต่ถ้าซื้อไปสองตัวนะม๊าฆ่าตายแน่เลย

โทโมะ:งั้นฉันซื้อให้

แก้ว:จริงนะ!วันนี้ฉันอยากเรีกยนายว่าพี่จัง

โทโมะ:ขอบคุณที่อยากเรียก

แก้ว:งั้นเอาสองตัวเลย))แก้วส่งมิกกี้เม้าส์ทั้งสองตัวให้พนักงาน

พนักงาน:ทั้งหมด 1200 ค่ะ))โทโมะควักเงินออกมาจ่าย

พนักงาน:ขอบคุณค่ะ))พนักงานส่งมิกกี้เม้าส์มาให้แก้ว

แก้ว:ขอบคุณนะค่ะพี่โทโมะ^_^))แก้วยิ้มจนแก้มปริ

โทโมะ:แล้วทีนี้จะไปตามหาสองคนนั้นได้หรือยัง?

แก้ว:เออ!ฉันลืมไปสนิทเลยอ่ะ...รีบไปกันเหอะ

.................................................................................................................................

~ป๊อบปี้-ฟาง~

ฟาง:สองคนนั้นหายไปไหนแล้วอ่ะป๊อบ?))ฟางพูดขึ้น

ป๊อบปี้:นั้นสิ!หายไหนแล้วเนี่ย อยู่กันสองคนด้วยทะเลาะกันตายแล้วมั้ง

ฟาง:งั้นเราโทรหาทั้งคู่กันเหอะ

ป๊อบปี้:ก็อยากโทรอยู่นะฟาง แต่มือถือป๊อบแบตหมดอ่ะ

ฟาง:งั้นฟางโทรเอง))ฟางหยิบมือถือมาต่อสายถึงโทโมะแต่ก็ต้องวางลง

ป๊อบปี้:ไม่ติดหรอฟาง?

ฟาง:ไม่มีเงินอ่ะ!

ป๊อบปี้:อ้าว!งั้นเราคงต้องตามหาแล้วแหละ

ฟาง:งั้นรีบไปกันเหอะ

ฟาง:เฮ้ยป๊อบ!))ฟางร้องขึ้น

ป๊อบปี้:มีอะไรฟาง?

ฟาง:แฮร์รี่ พอตเตอร์อ่ะ))ฟางวิ่งเข้าไปในร้านหนังสือที่มีเซตแฮร์รี่ พอตเตอร์เซตใหญ่อยู่

ป๊อบปี้:อยากได้หรอ?

ฟาง:แน่นอนสิ!ป๊อบก็รู้นี้ว่าฟางบ้าแฮร์รี่แค่ไหน

ป๊อบปี้:งั้นป๊อบซื้อให้

ฟาง:ไม่เอาหรอกฟางซื้อเองดีกว่า

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรป๊อบซื้อให้

ฟาง:ไม่เอาอ่ะ!ป๊อบหมดกับฟางไปหลายล้านแล้วมั้งเนี่ย ซื้อให้ตลอดเลย

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอกน่า...พี่ครับ!เอาเซตนี้หน่อยครับ))ป๊อบปี้เรียกพนักงาน

ฟาง:ฟางจ่ายเองดีกว่านะ

ป๊อบปี้:อย่าดื้อสิฟาง!))ป๊อบปี้ส่งบัตรเครดิตของตัวเองให้พนัีกงาน

ฟาง:เอาอีกแล้วนะ!ป๊อบชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อยเลย

ป๊อบปี้:ฟางจะได้เถียงป๊อบไม่ได้ไง

ฟาง:งั้นให้ฟางเลี้ยงเค้กตอบแทนนะ

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอก

ฟาง:แต่ฟางอยากกินนี้

ป๊อบปี้:สรุปฟางอยากกินเองใช่มั้ย?

ฟาง:ใช่แล้ว

ป๊อบปี้:งั้นไปกัน

~ร้านเค้ก~

ป๊อบปี้:กินดีๆซิฟาง))ป๊อบปี้ว่า

ฟาง:ก็มันอร่อยนี้

ป๊อบปี้:กินเยอะแบบนี้ไงถึงได้อ้วน

ฟาง:ป๊อบ!ฟางไม่ได้อ้วนนะ

ป๊อบปี้:ฟาง!ป๊อบบอกให้กินดีๆไงเลอะหมดแล้ว

ฟาง:เลอะหรอ?ไหนอ่ะ))ฟางหยิบทิชชู่มาเช็ดปากแต่ดูจะไม่โดนเอาซะเลย

ป๊อบปี้:มา!ป๊อบเช็ดให้))ป๊อบหยิบทิชชู่จากมือฟางมาเช็ดให้เอง

แก้ว:ฮันแน่!ทำไงกันอ่ะ?มองตากันหวานเลยนะ))เสียงแก้วดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน

ป๊อบปี้:เช็ดปากให้เฉยๆ...ว่าแต่แกสองคนหายไปไหนกันมา?

แก้ว:ไปซื้อมิกกี้เม้าส์แล้วก็กินไอติมมา

ป๊อบปี้:มิกกี้เม้าส์อีกแล้ว!นี้แกซื้อมาตั้งสองตัวไม่กลัวโดนม๊าว่าไง?

แก้ว:ไม่กลัวหรอกเพราะพี่โทโมะซื้อให้

ฟาง:พี่โทโมะ?นี้แก้วยอมเรียกโมะว่าพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

แก้ว:วันนี้ค่ะ!วันนี้แก้วจะเรียกพี่โทโมะว่าพี่เพราะเค้าซื้อมิกกี้เม้าส์ให้

ป๊อบปี้:ทำดีหวังผล!ดีจริงๆน้องฉัน

ฟาง:งั้นฟางว่าเรากลับกันเหอะนะ

แก้ว:ก็ดีนะค่ะ แก้วจะเอามิกกี้ไปอวดม๊า

ฟาง:จ้าๆ...งั้นกลับกันเลยดีกว่า 

(กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร)โทรศัพท์แก้วดังขึ้น

แก้ว:ว่าไงค่ะม๊า?

(แม่มล:แก้วยังอยู่กับฟางอยู่มั้ยลูก?)

แก้ว:อยู่ค่ะ

(แม่มล:บอกฟางด้วยนะลูกว่าเย็นนี้ให้ไปที่ผับด้วย)

แก้ว:ไปทำมั้ยค่ะม๊า?

(แม่มล:พวกแม่จะไปเลี้ยงกันนะ)

แก้ว:งั้นแก้วก็ต้องไปด้วยสิค่ะ?

(แม่มล:ใช่ลูก!ก็ไปกันหมดนั้นแหละ)

แก้ว:โอเคค่ะ!เดี๋ยวแก้วบอกให้นะ...พี่ฟางกับพี่โทโมะค่ะ วันนี้ไปที่ผับด้วยนะพวกแม่ๆจะเลี้ยงอะไรกันก็ไม่รู้อ่ะ

ฟาง:ก็เลี้ยงแบบนี้ประจำแหละจ๊ะ

แก้ว:โอเคค่ะ!งั้นเจอกกันตอนเย็นนะ บ๊ายบาย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา