รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

9.6

เขียนโดย jam68

วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.30 น.

  37 chapter
  401 วิจารณ์
  86.69K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 02.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

37) โอเคแล้วนะ...The end

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ป๊อบปี้:ไอ้โมะฉันขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ))ป๊อบปี้พูดขึ้นหลังจากเดินดูไร่มาได้ครึ่งทาง

โทโมะ:เดี๋ยวผมมานะพ่อ))โทโมะบอกก่อนจะเดินแยกออกไป

โทโมะ:มีอะไรว่ะ?))โทโมะถามขึ้นเมื่อเดินมาได้ไกลพอสมควร

ป๊อบปี้:ขอบใจนะเว้ยที่แกทำให้ฉันมีแรงที่จะทำกายภาพนะ

โทโมะ:ฉันก็ขอโทษแกเหมือนกันที่พูดแรงขนาดนั้น

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอก มันทำให้ฉันจำได้ทุกคำพูดทุกประโยคเลยแหละเพื่อน 

โทโมะ:ยังไงฉันก็ขอโทษสำหรับทุกเรื่องที่ผ่านมานะเว้ย ถ้าวันนั้นฉันไม่ใจร้อนเรื่องก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอก

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอกฉันเองก็มีส่วนผิด ถ้าฉันห้ามฟางเรื่องทั้งหมดก็คงไม่เกิด

โทโมะ:แต่ถ้าไม่มีเรื่องคืนนั้นฟางก็อาจจะนั่งเสียใจอยู่ทุกวันนี้ก็ได้ที่ได้ผู้ชายแย่ๆอย่างฉันไปเป็นแฟนนะ

ป๊อบปี้:ฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรหรอกนะ ทำฟางเสียใจตั้งหลายครั้ง

โทโมะ:อดีตมันผ่านไปแล้วก็ปล่อยๆมันไปเหอะว่ะ เรามาเริ่มต้นใหม่กับวันนี้ดีกว่านะ

ป๊อบปี้:คมนะครับคุณเพื่อน))ป๊อบปี้เอ่ยแซวๆ

โทโมะ:น้องแกทำให้ฉันคิดได้เยอะเลย

ป๊อบปี้:เห็นมันดูปัญญาอ่อนแบบนั้นเวลามีสาระนี้ก็น่านับถือเลยนะเว้ย 555

..................................................................................................................

อาทิตย์:นายหญิงจะไปไหนครับ))อาทิตย์ถามขึ้นเมื่อเห็นแก้วเดินมาที่รถ

แก้ว:แก้วว่าจะออกไปตลาดนะค่ะ

อาทิตย์:งั้นเดี๋ยวผมขับให้ครับ

แก้ว:ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ลุงไปพักเถอะนายหัวอุตส่าห์ให้หยุดทั้งที แก้วไปไม่นานหรอกค่ะไม่ต้องเป็นห่วง

อาทิตย์:ถ้างั้นก็ขับระวังๆนะครับถ้านายหญิงเป็นอะไรไปนายหัวคงร้องไห้แน่เลยครับ

แก้ว:จะดีใจนะสิไม่ว่า

อาทิตย์:ไม่หรอกครับ นายหัวนะรักใครรักจริงนะครับผมคอมเฟิร์ม

-ร้านขายยา-

แก้ว:ไม่หรอกมั้งเราก็ไม่เห็นมีอาการไหนบอกว่าท้องเลย แต่ถ้าท้องขึ้นมาจริงๆละ แต่มันไม่มีอาการนี้หน่า แต่ตรวจไปมันก็ไม่เสียหายนะจะได้ไม่ต้องมากังวลแบบนี้ด้วย))แก้วตบตีกับความคิดตัวเองอยู่หน้าร้านก่อนจะตัดสินใจเข้าไป

เภสัชกร:มีอะไรให้ช่วยค่ะ?

แก้ว:คือจะมาขอซื้อที่ตรวจครรภ์นะค่ะ

เภสัชกร:มีอาการยังไงบ้างค่ะ

แก้ว:ไม่มีอาการอะไรเลยค่ะแต่ที่บ้านทักว่าอ้วนขึ้นเหมือนคนท้องนะค่ะ

เภสัชกร:ก็อาจจะเป็นได้นะค่ะเพราะถ้าท้องยังอ่อนอยู่บ้างรายอาจจะยังไม่มีอาการแพ้

แก้ว:ปกติท้องอ่อนต้องแพ้ไม่ใช่หรอค่ะ?

เภสัชกร:คุณอาจจะพึ่งตั้งครรภ์ได้ไม่ถึงเดือนเลยไม่มีอาการก็ได้นะค่ะ ยังไงลองไปตรวจดูก่อนนะค่ะแต่ถ้าจะเอาให้ชัวร์ดิฉันแนะนำให้ไปตรวจที่โรงพยาบาลนะค่ะ

แก้ว:ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

..................................................................................................................

แก้ว:พี่ฟางๆมันใช้อย่างไงอ่ะ?))แก้วเดินเข้ามาถามฟาง

ฟาง:ไหนบอกไม่ท้องแน่ๆไง

แก้ว:ก็พี่ฟางนั้นแหละพูดให้แก้วกลัวอ่ะเลยต้องไปซื้อมาตรวจให้รู้กันไปเลย

ฟาง:จะกลัวอะไรละแก้ว ท้องก็ดีแล้วนี้พี่ว่าโมะดีใจตายเลย

แก้ว:ให้ถึงตอนนั้นก่อนเหอะว่าแต่มันใช้ยังไงอ่ะ?

ฟาง:แก้วก็เอาปัสสาวะของตัวเองหยดลงไปสัก 3-4 หยด ถ้าขึ้น 2 ขีดแสดงว่าท้องแต่ถ้าขึ้นขีดเดียวไม่ท้อง

แก้ว:งั้นแก้วไปตรวจก่อนนะ))แก้วบอกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

ฟาง:แก้วเป็นไงบ้างอ่ะเข้าไปนานแล้วนะ))ฟางตะโกนถามเมื่อเห็นแก้วเข้าไปนานเกินความจำเป็น

แก้ว:พี่ฟางงงง))แก้วยื่นให้ดู

ฟาง:2 ขีดนี้ แก้วท้องจริงๆด้วย!พี่ดีใจด้วยนะ!))ฟางลุกขึ้นมากอดน้อง

แก้ว:พี่ฟางแก้วจะทำไงดีอ่ะ จะต้องทำอะไรบ้างอ่ะ ต้องไปหาหมอมั้ย ต้องบอกใครก่อนดีอ่ะ โอ๊ยยย...ทำไงดีอ่ะ))แก้วลุกลี้ลุกลนไปหมด

ฟาง:ใจเย็นๆแก้วใจเย็นๆ พี่ว่าเราไปบอกพวกม๊าก่อนดีกว่านะแล้วพรุ่งนี้ก็ไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกทีแล้วก็ฝากครรภ์พร้อมเลย

แก้ว:งั้นแก้วไปบอกม๊าก่อนนะ))แก้วหยิบที่ตรวจครรภ์วิ่งออกไปทันที

ฟาง:แก้ว!อย่าวิ่งสิ ระวังๆหน่อย))ฟางตะโกนบอก

..................................................................................................................

-ห้องนอน-

โทโมะ:มีอะไรครับแก้วดูอารมณ์ดีผิดปกตินะ))โทโมะดึงแก้วให้นั่งลงที่เตียงและกอดเอวไว้หลวมๆ

แก้ว:โมะอยากมีลูกมั้ย?

โทโมะ:โมะอย่างไงก็ได้ แก้วอยากมีหรอครับ?

แก้ว:ไม่เอาอย่างไงก็ได้สิ แค่ตอบมาว่าอยากหรือไม่อยาก!

โทโมะ:ก็อยากมีนะเห็นฟางท้องแล้วก็แอบอิจฉาอ่ะ แต่ถ้ามีโมะก็กลัวแก้วจะเหนื่อยนะ

แก้ว:แก้วไม่เหนื่อยหรอกเพราะแก้วก็อยู่บ้านเฉยๆอยู่แล้วนี้จะไปเหนื่อยอะไรละ

โทโมะ:แต่ถ้าแก้วมีลูกเวลาอยู่เฉยๆของแก้วก็จะแทนด้วยเวลาดูแลลูกนะ

แก้ว:เอ๊ะ!ตกลงโมะอยากมีหรือไม่อยากมีกันแน่เนี่ย

โทโมะ:ก็บอกแล้วไงครับว่าอยากมีแต่กลัวแก้วเหนื่อย

แก้ว:แก้วไม่เหนื่อยหรอกจริงๆนะ))แก้วบอกพร้อมกับเอาหน้าถูไปถูมาที่ไหล่โทโมะ

โทโมะ:พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเนี่ย))โทโมะมองแก้วแบบจัดผิด

แก้ว:อะ!))แก้วหยิบที่ตรวจครรภ์ที่วางอยู่หัวเตียงให้ดู

โทโมะ:จริงหรอแก้ว!!ไม่ได้หลอกกันเล่นนะ

แก้ว:เรื่องแบบนี้ใครเค้าหลอกเล่นกันเล่า!

โทโมะ:โอ๊ยยยย...โมะดีใจที่สุดเลย

แก้ว:แก้วดีใจนะที่โมะไม่เสียใจนะ

โทโมะ:จะเสียใจได้ยังไงละครับเมียท้องทั้งคนนะ))ว่าพร้อมหอมไปหนึ่งฟอด

แก้ว:แต่พี่ฟางบอกให้ไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกทีนะแล้วก็ให้ฝากท้องเลย

โทโมะ:งั้นพรุ่งนี้ไปตั้งแต่ตี 5 เลยนะ

แก้ว:เว่อร์ละๆ โรงพยาบาลไม่หนีไปไหนหรอกนะ

โทโมะ:ก็โมะตื่นเต้นนี้...งั้นตอนนี้คุณแม่คนสวยก็นอนได้แล้วนะครับนอนดึกไม่ดีต่อตัวเล็กนะ

แก้ว:แต่แก้วยังไม่ง่วงเลยอ่ะ

โทโมะ:ไม่ได้ครับ แก้วอย่าดื้อสิ นอนเร็วโมะกอด))ว่าแล้วก็ดันแก้วให้ล้มลงไปนอนกับเตียงพร้อมกอดไว้หลวมๆเดี๋ยวตัวเล็กจะอึดอัด

...................................................................................................................

โทโมะ:แก้วครับยกมาทำมั้ย!))โทโมะดุขึ้นเมื่อเห็นแก้วยกถาดแก้วน้ำมาให้พวกผู้ใหญ่ที่สวน

แก้ว:ยังไงแก้วก็ต้องออกมาอยู่แล้วจะให้ป้าจันทร์เค้ายกทำมั้ยให้เหนื่อยละค่ะ

โทโมะ:แต่แก้วท้องอยู่นะครับยกของหนักได้ไง!

แก้ว:หนักที่ไหน 4 แก้วเอง แถมเป็นแก้วเปล่าด้วยนะ

โทโมะ:แก้วเดียวก็ไม่ได้ครับ!

แม่มิโกะ:ให้มันน้อยๆหน่อยเหอะตาโมะ น้องท้องนะไม่ได้เป็นง่อย

โทโมะ:แต่หมอบอกไม้ให้ยกของหนักนี่ครับแม่

แม่มล:แค่นี้ไม่หนักหรอกลูก

โทโมะ:พวกแม่ไม่เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่ออ่ะ

เขื่อน:ไอ้โมะมันเว่อร์ครับแม่อย่าไปสนใจมันเลย))เขื่อนบอกก่อนจะรินไวน์รสเลิศใส่แก้ว ส่วนโทโมะก็รีบดึงแก้วมานั่งใกล้ๆแถมยังบอกอีกว่าไม่ให้ไปไหนอีกถ้าจะไปไหนให้บอกเดี๋ยวจะอุ้มพาไปเอง เว่อร์ซะไม่มีแหละ

ฟาง:เห็นมั้ยป๊อบว่าโมะนะรักแก้วจริงๆนะ เรื่องในอดีตนะเปล่าว่างซะเหอะนะเราอย่าไปยึดติดกับมันเลย))ฟางพูดให้ได้ยินกันแค่ 2 คน

ป๊อบปี้:ก็มันพูดเองนี้ฟาง

ฟาง:โมะพูดก็เพราะเป็นห่วงป๊อบนั้นแหละ ถ้าป๊อบไม่สงสารโมะก็สงสารแก้วกับหลานเหอะนะ ป๊อบคงไม่อยากให้แก้วเสียใจหรอกนะ แค่ที่ผ่านมามันก็มากพอแล้วนะ

ป๊อบปี้:แต่...

ฟาง:ป๊อบ!ป๊อบอยากให้หลานเป็นเด็กมีปัญหาหรอ

ป๊อบปี้:ก็ได้ครับป๊อบยอมแล้ว

ฟาง:น่ารักที่สุดเลยค่ะ แบบนี้สิลูกค่อยอยากให้กอดหน่อย

ป๊อบปี้:ลูกอยากให้กอดหรือแม่อยากให้กอดกันแน่ครับ

ฟาง:ลูกไง!ฟางอยากให้ป๊อบกอดที่ไหนเบื่อจะตายอยู่ละ

ป๊อบปี้:เบื่อแบบนี้ต้องกอดแน่นๆ))ป๊อบปี้ว่าแล้วกอดฟางแน่นๆ อดีตก็เป็นแค่อดีตถึงจะทำยังไงมันก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ อย่าไปยึดติดกับมันเลยมาทำปัจจุบันให้ดีที่สุดดีกว่านะ

...............................................The End................................................

จบสักที่ 5555 มาอัพให้แล้วนะค่ะ ขอบคุณทุกคนมากเลยนะค่ะที่ติดตามผลงานของไรเตอร์มาตลอด ขอบคุณมากจริงๆนะ ขอบคุณทุกคอมเม้น ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณจากใจเลย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา