The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

8.7

เขียนโดย TKRLov€lวoร์

วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.26 น.

  93 ตอน
  393 วิจารณ์
  127.62K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

48) แก้วหายไปไหน??

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                แก้วที่ได้ยินคำพูดของโทโมะก็วิ่งออกมาจากโต๊ะโดยไม่ฟังเสียงใคร เธอวิ่ง วิ่งไปไม่คิดชีวิต มายังห้องแห่งหนึ่งที่ไม่ค่อยจะมีอยากมาสักเท่าไหร่ เธอเข้ามายังห้องนั่งและนั่งร้องไห้ โฮจนหลับไป

                @ด้าน เฟย์ ฟาง

เฟย์ : เจอไหมฟาง??

ฟาง : ไม่เจอเลยอ๊ะทำไงดี เหนื่อยแล้วนะ เฮ้อ~!!

เฟย์ : เฟย์ว่าเราไปทางนู้นกันดีกว่านะ

ฟาง : ไปสิปะๆๆ (แก้วเธออยู่ไหนของเธอนะ/คิดในใจ)

                เมื่อสองสาววิ่งหากันให้ขวักทั่วมหาวิทยาลัยแต่ก็ไม่พบแม้แต่เงา และมีเสียงๆนึงดังขึ้น ติ๊ง น่อง~!

ฟาง : นี่เฟย์ พี่ว่าแก้วคงอยู่ที่ห้องแล้วมั้งนี้มันก็ได้เวลาเรียนแล้วด้วย

เฟย์ : งั้นรีบไปเร็วเข้า~!!

                เฟย์รีบลากมือฟางและวิ่งไปยังห้องเรียนของด้วยเองโดยเร็ว เมื่อมาถึงห้องเฟย์ก็ไม่รอช้าเปิดประตู

เฟย์ : แก้วววววว~!! (ตะโกนซะเอาทุกคนที่กำลังนั่งเรียนหันมามองเป็นตาเดียว)

ฟาง : โอ๊ะโอ~!! - -“

อาจารย์มด : เธอสองคนมาช้าแถมยังตะโกนเสียงอีกรบกวนคนอื่นอีกเหรอ (แต่เฟย์ไม่ได้สนใจมองไปยังที่นั่งของแก้วปรากฎว่าแก้วยังไม่กลับที่ห้อง)

เฟย์ : ฟางแก้วยังไม่กลับ

ฟาง : ไปไหนของเขานะ

เฟย์ : ไปตามหากัน (พร้อมกับหันหลังเพื่อจะเดินไปแต่ปรากฏว่า)

อาจารย์มด : เธอสองคนจะไปไหนกลับไปนั่งที่เร็วเข้า

เฟย์ : ตะแต่ ว่า

อาจารย์มด : ไปนั่ง!!

ฟาง : ไปนั่งเรียนก่อนเถอะ เดี๋ยวแก้วก็คงมา

เฟย์ : ก็ได้ _ _” (สองสาวจึงเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง)

ป๊อปปี้ : ฟางยังหาแก้วไม่เจอเหรอ??

ฟาง : ก็ใช่นะสิไม่รู้หายไปไหนหาทั่วมหาวิทยาลัยแล้วนะยังหาไม่เจอเลยอ๊ะ ฟางเป็นห่วงแก้วจัง

เฟย์ : ใช่เฟย์ก็เป็นห่วงแก้ว ขอบคุณทุกคนนะที่เป็นห่วงแก้ว ไม่เหมือนใครบ้างคน (พร้อมเล่ตาไปยังโทโมะ)

โทโมะ : (ลุกขึ้นแล้วพูดกลับเพื่อนๆ)เดี๋ยวฉันมานะ

ป๊อป : มรึงจะไปไหน

โทโมะ : เข้าห้องน้ำ (พร้อมกับเดินออกไปจากห้องเรียน) เธอไปไหนของเธอนะ (พร้อมกับวิ่งตามหาแก้ว)

                โทโมะตามหาแก้วรอบรั่วทั่วทุกซอกทุกมุมของวิทยาลัย ถามรุ้นน้องแฟนคลับของแก้ว แต่ก็ไม่มีใครพบไม่มีใครเห็นจนหมดจนเลิกเรียน และกลับไปยังโต๊ะประจำหวังว่าจะเจอกับคนที่กำลังตามหาแต่กลับพบเพียงแค่เพื่อนๆ

เขื่อน : โมะคร๊าบบบ ไปไหนมานานจนเลิกเรียนเลยเนี่ย

ป๊อป : นั่นสิไหนบอกไปเข้าห้องน้ำไงว๊ะ ??

โทโมะ : ข้าจะไปไหนมันเกี่ยวอะไรกับพวกเอ็งไม่ทราบ -//-

เขื่อน : โหเพื่อนกันอ๊ะ บอกหน่อยน๊า ^_^

เนย : ก็คงตามหาแก้วนั่นและดูจากสภาพ เหงื่อไหลเต็มตัวซะขนาดนั่น

โทโมะ : นี่เธอ !!

แจม : หรือว่าเนยพูดไม่จริงละโด่

เฟย์ : คนอย่างนายเหรอจะเป็นห่วงแก้วห๊ะ

พิม : อย่าว่างั้นว่างี้เลยตามหาแก้วเถอะ

ทุกคนยกเว้นโทโมะ : อื้มมม~!!

แก้ว : ไม่ต้องตามหาฉัน

เฟย์ ฟาง : ยัยแก้ว~!! (พร้อมกับวิ่งเข้ากอด) แกหายไปไหนมา

แก้ว : ไปไหนก็ได้ ... แล้วจะกลับบ้านยัง

เฟย์ : ทำไมแกพูดแปลกๆ

... : แก้วววววววววว~!! ไหนเธอสัญญากับฉันไว้ว่าจะไปทะ

ฟาง : แก้วนี่เธอ

เขื่อน : ไอ้ธาม

ธามไท : เอ่อ ฉันเองมีอะไรไหม??

จองเบ : เอ็งจะพาแก้วไปไหน

ธามไท : เที่ยวอ๊ะทำไมมีอะไรไหม

พิม : มีสิ จะพาไปได้ไง

ธามไท : เป็นแฟนกันแล้วได้ไม่ได้ให้มันรู้ไปสิ

ทุกคน : อะไรนะ!!

ธามไท : จริงไหมจ๊ะแก้วใจ (พร้อมกับโอบเอวแก้วไว้)

ฟาง : จริงเหรอแก้ว!!

แก้ว : ... _ _” (ไม่ได้ตอบอะไร)

ธามไท : ไปกันเถอะจ๊ะ

แก้ว : _ _” (เงียบอีก แล้วเดินไปกับธามไท)

ฟาง : เฮ้ แก้วเธอกลับมาเดี๋ยวนี้นะ กลับมาเส๊ะ

เฟย์ : ไอ้บ้า แกทำอะไรแก้วทำไมแก้วถึงเชื่อฟังแกง่ายจังว๊ะ เห้ยกลับมา

เฟย์ : แก้วนะแก้วเป็นอะไรไปถึงทำตามไอ้บ้านั่น!!

แจม : จำวันนั้นได้ไหมเฟย์ ฟาง

ฟาง : วันที่พวกเธอไปช่วยพวกฉันอ๊ะนะ ทำไมอ๊ะ?

เนย : ก็ไอ้นั้นมันเห็น

เฟย์ : ว่าไงนะ~!!

เขื่อน : เห้ยนั่นมันพาแก้วไปนั่น

                ธามไทขับรถผ่านหน้าทุกคนไปอย่างไว!!

เฟย์ : เจ็บใจหนักค่อยดูนะต้องคุยกับยัยแก้วให้รู้เรื่องว่าทำไมฟางกลับบ้าน

ฟาง : เออะ อื้ม (ทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับบ้านของตัวเองไป)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา