The Sense

9.1

เขียนโดย aoommy

วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.07 น.

  19 ตอน
  164 วิจารณ์
  35.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันรุ่งขึ้น

จิ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ  เอ้กอี้เอ้กเอ้ก  เอ้กอี้เอ้กเอ้ก   โอยยยยยย หมาทีี่ไหนมาขันแต่เช้าเนี่ย

"นี่คุณ ตื่นได้แล้วครับ"เขาสะกิดฉัน

"............."ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก

"คุณๆ เช้าแล้วนะ คุณต้องไปเข้าเวรนี่นา"

"....................."เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อไปในขณะนี้

"คุณๆ ตื่นๆๆๆๆๆๆ"เขาเขย่าตัวฉัน

"เออๆๆ ตื่นแล้ว"ฉันพูด พลางลุกขึ้นมานั่งบนเตียง

"ไปอาบน้ำ จะได้รีบไปทำบุญ ผมหิวแล้ว"

"อือออออ  ไปก็ได้"

 

Tomo

1 ชั่วโมงต่อมา

"เฮ๊ย! ทำไมอาบนานจังว่ะ"ผมบ่น พลางเดินไปเดินมา

 

2 ชั่วโมงต่อมา

"เฮ้.... ซ่อมฝักบัวอยู่รึไงว่ะเนี่ยะ โอยยยย หิวจะตายแล้วนะ"

 

30 นาทีต่อมา

"เฮ้ยยย ลื่นหัวแตกตายคาห้องน้ำรึไง"

ก๊อกๆๆ

"คุณๆ เสร็จรึยัง"ผมถาม

"ยางงงงง  แป๊ปนึง"เธอตอบ

"แต่นี่มันนานแล้วนะ"

"เออน่า... รอก่อนๆ"

 

Kaew

"เอ้า! เสร็จแล้ว บ่นอยู่ได้"ฉันพูด พลางเช็ดหัว

 

@โรงพยาบาล

"แก้วววว มาช้าจัง"ฟางพูด พร้อมวิ่งมาหาฉัน

"อิอิ เพิ่งตื่นน่ะ"ฉันตอบ

 

ห้องผู้ป่วย

"แล้ว คุณวิศวเป็นไงบ้างล่ะ"ฉันถาม

"ยังนอนนิ่ง ไม่ขยับเหมือนเดิม"ฟางตอบ

"เอ้อ! เดี๋ยวฟางมานะ ฝากแก้วเช็ดตัวให้เข้าหน่อยละกันนะ เดี๋ยวมาๆ"ฟางพูดแล้ววิ่งออกไป

"เฮ้อ....."ฉันถอนหายใจ

"ตาโมะ.......:"ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น

"เอ่อ คุณเป็นแม่ของคนไข้หรอคะ"ฉันถาม

"ใช่จ้ะ แล้วหนูล่ะ ชื่ออะไร"

"อ่อ หนูชืีอแก้วค่ะ"ฉันแนะนำตัว

"ชื่อแก้วหรอ อือ...หน้าตาน่ารักน่าชังซะจริง"คุณน้าคนนั้นชมฉัน อิอิ เขินน้า....

"เหอะ น่ารักตรงไหน ห้้าวก็ห้าว ปากก็ห้อย นมก็แบน ดูไม่ได้เล๊ย..."นายโทโมะพูด

"หุบปากไปเลยนะ!!!!!"ฉันตะคอก

"อ้าว ชมแค่นี้ต้องสั่งให้น้าหุบปากด้วยหรอจ้ะ"คุณน้าคนนั้นพูด

"อ่อ... เปล่าค่ะ"

"แก้ว... อ้าว!สวัสดีครับคุณป้า"

"อ้าว! ตาป๊อป สวัสดีจ้ะ"

"เอ่อ เดี๋ยวมานะจ้ะ น้าขอตัวไปธุระแป๊ปนึง"

"คร๊าบ/ค่า"เราสองคนขานรับ

"นี่แก้ว เมื่อแก้วสั่งให้ใครหุบปากน่ะ"

"เอ่อ.....คือว่า"

"แก้วจะบอกว่า แก้วคุยกับผี ว่างั้น"

"ก็... ประมาณนั้น"

"แก้ว ป๊อปว่านะ แก้วน้าจะไปหาหมอซะบ้างนะ ไปเช็คสมองบ้าง"

"ป๊อป ถ้าไม่เชื่อก็ไม่ต้องมายุ่ง"

"งมงายอ่ะ ผีเผอ อะไร ไม่มีจริงหรอก"ป๊อปพูดแลัวเดินออกไป

"นี่คุณ... "

"อะไรอีกล่ะ"ฉันพูดอย่างหงุดหงิด

"อย่าไปถือสาเลยนะ ไอ้ป๊อปมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ"

"อือๆ "ฉันพูด แล้วเดินไปหยิบกะละมังใส่น้ำและผ้ามา

"นี่... คุณจะทำไรน่ะ"

"ถามไม่คิด ก็เอามาเช็ดตัวน่ะสิ เอ่อ... ฉันชื่อแก้วนะ เลิกเรียกว่าคุณได้แล้ว"

ฉันพูดจบ แล้วก็หยิบผ้าชุบน้ำมาบิด แล้วเช็ดบริเวณแขนทั้งสองข้าง แล้วจากนั้น....

 

"นี่แก้ว! จะทำไรน่ะ อย่านะ!!!"

 

--------------------------------------เท่านี้ละกันเนอะ--------------------------------------------------

ขอโทษน้าที่ไท่ค่อนยมาอัพ พอดีไรเตอร์ไม่ค่อยมีเวลาน่ะ

ยังไงก็เม้นเยอะๆนะ  บายค่ะ ดัวบๆ Love Love

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา