stop me หยุดฉันให้เลิกรักนาย

8.8

เขียนโดย Ismenook

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.42 น.

  55 ตอน
  860 วิจารณ์
  88.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นี่! ป๊อปปี้จะไม่คุยกับฉันหน่อยหรอ~" ฉันอุส่าลงทุนมากมายมหาศาล(?) เพื่อมาเขย่าแขนเขา ที่ยังคงนิ่งเฉย 

"ป๊อปปี้คุยกับฉันหน่อย" เขย่าๆแขน แต่เขายังนิ่ง สายตาทอดยาวออกไปนอกหน้าต่าง 

"ไม่ไปหามันล่ะ มีโอกาสแล้วไม่ใช่หรอ" ถึงแม้เขาจะยอมคุยกับฉันแล้ว แต่น้ำเสียงมันน่าจะดีกว่านี้ !

"นายก็ ฉันไม่มีเงินติดตัีวสั..."

"ถ้ามีจะไปหามันแล้วงั้นสิ!" ไม่มีมารยาท แล้วยังไม่มีเหตุผลอีก! ฉันชอบป๊อปปี้คนเมื่อกี๊มากกว่า่น่า คนที่น่ารักๆอ่ะ เขาไปไหนแล้ว ได้โปรดเอาเขากลับคืนมา พลีสสสสสสสสส~

"นายอย่าคิดเอง เออเองได้ไหม" มือฉันยังคงจับแขนเขาอยู่

"คิดเองเออเองอะไร เธอออกจะแสดงอาการชัดเจน" ฉันไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้นสักหน่อยย่ะ -.- 

"อย่าทำให้บรรยากาศมาคุสิ ไหนบอกจะพาฉันไปเที่ยว" 

"................" เกิดความเงียบครอบคลุมเราสองคนราวๆสิบนาที ฉันน่าจะมีเงิน จะได้ไปจริงๆ ไม่ต้องมารองรับอารมณ์คนแบบนี้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเห็นฉันเป็นจิ้งจกตุ๊กแกหรือไง จะได้ปรับตัวตามสภาพแวดล้อมทัน

"ไปแต่งตัวสิ" -O- ป๊อปปี้พูดแค่นั้นก็หันหลังเดินออกไป แต่พอถึงประตูห้องนอนเขาก็หยุดแล้วหันกลับมาหาฉันที่ยืนอยู่ริมหน้าต่าง

"ให้เวลา 5 นาที ฉันจะไปรอข้างนอกถ้าช้ากว่้านี้ ฉันจะเปลี่ยนใจ!"

" 5 นาที!! จะบ้าหรือไง เวลาแค่นั้นเลือกชุดยังไ..." 

ปัง!!

เอิ่มมมมมม ขอเปลี่ยนจากไม่มีมารยาท เป็นคนไร้มารยาทยังทันใช่ไหม โอ๊ย! ว่าแล้วฉันก็รีบเปิดตู้หาเสื้อผ้า แต่...ฉันลืมไปมันไม่ใช่ตู้เสื้อผ้าช้านนนนนน T^T เสื้อผ้าในตู้มีเหลือแค่สองชุดที่ป๊อปปี้ซื้อมา 

"เสร็จยัง~!!" 

"เออๆ กำลัง" ฉันขานตอบ มือคว้าเสื้อยืดแขนยาวสีขาวพร้อมกระโปรงเอวสูงสีแดงเข้าห้องน้ำไป แทนที่จะเป็นเสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้น

แอ๊ดดดด

ฉันเปิดประตูห้องออกมา เห็นป๊อปปี้นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา 

"เธอช้ายี่สิบวิ" >[]<!! ยี่สิบวิ 

"นิดเดียวเอง" เขาลุกขึ้นแล้วหันมามองฉัน ปิ๊งๆ ฉันกระพริบตาถี่ๆ ดูเหมือนป๊ิอปปี้ที่ตาค้างเมื่อกี๊จะมีสติแล้ว

"สวยล่ะสิ อิอิ ^0^" ฉันเอามือจับผมที่มัดรวบขึ้น มาเล่นแก้เขิน

"ป่าว ฉันแค่กำลังนึกถึงคนแคระทั้งเจ็ด นี่เธอน่าจะหาหมวกมาใส่ด้วยน่ะ" 

"กรี๊ด!! ไอ้บ้า" ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อที่จะหาอะไรปาใส่เขา

"จริงๆน่ะ กระโปรงเอวสูงเหมือนกางเกงเอวสูงของพวกนั้นเลย" ป๊อปปี้ลุกขึ้นดึงกางเกงตัวเองขึ้นแล้วทำหน้าล้อเลียนฉัน

"แล้วใครล่ะที่ซื้อมา!" 

"โทษทีพอดีที่ฉันคบๆมาดีกรีความสูงเหมาะใส่ชุดแบบนี้ฉันลืมว่าเธอ...เตี้ย  ^^" ไม่ต้องย้ำได้ม้ายยยย ฉันได้แต่ยืนกัดฟัน ชิ อย่าให้สูงบ้างก็แล้วกัน

"ถ้านายมัวเล่น ฉันจะไม่้ไปแล้ว" ฉันทำท่าจะไปหยิบรีโมตมาเปิดทีวี 

"อ่าา โอเคๆ มาสิ" ป๊อปปี้ยกแขนขึ้นข้างหนึ่ง พอเห็นฉันยืนอยู่กับที่ เขาก็พยักหน้าเหมือนจะบอกให้เดินไปหา ฉันเดินไปจับแขนป๊อป เขายิ้มกว้างแล้วเดินออกไปโดยมีฉันเกาะแขน

 

 

"จะพาไปไหน..." ฉันถาม จากที่นั่งเงียบอยู่บนรถมานาน

"ไปร้านอาหารของครอบครัวฉัน" อ่อออ ฉันพยักหน้าเหมือนรู้เรื่อง แล้วหันกลับมาสนใจข้างถนนต่อ (ไม่มีอะไรทำ) สักพักประมาณยี่สิบนาที รถของป๊อปปี้ก็เลี้ยวเข้ามาในร้านแห่งหนึ่ง 

"ครัวจิระคุณ" ฉันอ่านชื่อป้ายเบาๆ ร้านอาหารของที่บ้านป๊อปปี้มีขนาดกลางๆ ระหว่างที่หาที่จอด เขาก็สาธยายบอกให้ฟังว่า มีอยู่กี่สาขา อยู่แถวนั้นแถวนี้ แล้วก็อะไรอีกบลาๆ ที่ฉันใส่ใจที่สุดคือ

"เธอจะไปกินที่สาขาไหนก็ได้ ฉันจะให้เธอกินฟรี" -O- ของฟรี อิอิ

 

 

พอป๊อปปี้กับฉันก้าวเข้ามาในร้านพนักงานก็ยกมือไหว้พร้อมเพรียง ฉันมองไปรอบๆร้าน บรรยายดีใช้ได้ ปลูกทั้งไม้ยืนต้นไม้ประดับเยอะแยะ มิน่าฉันถึงเย็นสบายมาตั้งแต่ลงรถแล้ว พนักงานเดินนำเราทั้งสองคนมาที่ที่ไม่เชิงว่าเป็นหลังร้าน มีโต๊ะที่ปูผ้าสีขาวสะอาดเนียบ - - ฉันว่าเจ้าของร้านคงเจ้าระเบียบ 

"ช่วยเอาออกไปไว้ไหนก็ได้" ป๊อปปี้ชี้ไปที่โต๊ะ พนักงานเดินไปเอาแจกันที่มีดอกกุหลาบสีแดง 

"เอาออกไปทำไม สวยดี" ฉันแย้ง พนักงานหยุดในมือยังคงถือแจกัน เหมือนจะรอ เผื่อป๊อปปี้เปลี่ยนใจ

"เอาออกไปเลยคับ มันขวางหูขวางตาผม" -_-;; ฉันได้แต่มองตาดอกกุหลาบแดงสวย หมอนี่ไม่มีความโรแมนติกเอาซะเลย

"เธอจะกินอะไร" ป๊อปปี้ถามทันทีที่เรานั่งลงบนโต๊ะ "อะไรเด็ดล่ะ" ฉันถามพลางรับเมนูจากพนักงาน

"ฉันเด็ดสุด >_^" พูดได้ไม่อาย ฉันแอบมองพนักงาน เหอะ เจ้าของร้านนะเบียบจริงๆด้วย พนักงานไม่แสดงสีหน้าท่าทางขำหรืออะไรเลยนอกจากยืนกุมมือนิ่งหน้าตรง 

"อย่าเล่นสิ อายเขา" 

"อายอะไร นี่ร้านฉันน่ะ โอเค ไม่เล่นแล้่วก็ได้ เอาสปาเกตตีครีมซอสสองที" พนักงานโค้งคำนับ แล้วเดินไป เขายังไม่ได้เอาเมนูจากฉันกลับไปเลยน่ะ -.-

"นั่นเมนูเด็ดของร้านนายหรอ" ฉันถาม ป๊อปปี้ยักไหล่แล้วตอบ "ป่าว เมนูโปรดฉันต่างหาก ฮ่าๆ"

ฉันบอกแล้วว่าเขาคงจะเห็นฉันเป็นจิ้งจกตุ๊กแก ตอนนี้ป๊อปปี้คนที่น่ารักกลับมาแล้ว -.-

 

 

อัฟดึกอีกแล้ววันนี้ ไรเตอร์เล่นเกมส์+ก็อปรูปเพลินไปนิดนึง ><

ฝากเม้ล+ โหวตกันด้วยน๊าค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา