จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

9.1

เขียนโดย toey

วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.36 น.

  48 chapter
  2734 วิจารณ์
  154.63K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

48) จดหมาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ห้องครัว

 

“เธอไปนั่งรอก่อน เดี๋ยวฉันเตรียมของเสร็จแล้วเดี๋ยวเรียกให้มาทำ” คุณโทโมะพูดแล้วถือของทั้งหมดไปไว้บนโต๊ะในครัว เขาทำการจัดแจงของต่างๆ ฉันเลยเดินเข้ามานั่งที่โซฟาตามทีเขาว่า

 

       ฉันนั่งรอไปประมาณ10นาที เขาก็ยังจัดของไม่เสร็จ ฉันเลยคิดว่าถ้าฉันนั่งแบบนี้ไปเรื่อยๆกับการเดินไปช่วยเขาเล็กๆน้อยๆ อย่างไหนจะทำให้อาหารเสร็จเร็วมากกว่ากัน

“คุณ ฉันช่วยมั้ย?” ฉันค่อยๆเดินเข้าไปข้างๆเขาแล้วพูดขึ้น กลัวว่าเขาจะว่าฉัน ว่าฉันไม่ยอมไปนั่งตามที่เขาสั่ง

 

“อยากช่วยรึไง? นั่งเฉยๆสบายกว่าตั้งเยอะ” เขาหันมาพูดแล้วกลับไปหั่นแครอทต่อ

 

“แต่บางทีมันก็น่าเบื่อนิหน่า” ฉันพูด

 

“เอาสิ มาหั่นแครอท อ่ะ” เขาพูดแล้วยื่นมีดมาให้ฉัน

 

“หั่นเป็นยังไงอ่ะ ฉัน..หั่นไม่เป็น แฮะๆ” ฉันรับมีดจากเขา แล้วพูดขึ้นพร้อมทำใบหน้าบูดบึ้ง

 

“แล้วยังอยากจะช่วยนะ” เขาไม่พูดเปล่า จู่ๆก็เดินมาข้างหลังฉันแล้วก็โอบฉันไว้ มือของเขาทาบลงบนมือของฉัน แล้วค่อยๆบังคับมือของฉันให้หั่นแครอทให้เป็นรูปตามที่เขาต้องการ

 

ทำไมในครัวมันร้อนแบบนี้นะ ><

 

หลังจานนั้นเราก็เตรียมวัตถุดิบในการทำอาหารเสร็จ ทั้งแครอท ทั้งเห็ด ผักกาด บล็อกโคลี่ ดอกผักกาด ฉันยังงงเลยทำไมมันมีแต่ผักนะ ฉันยิ่งไม่ค่อยกินผักซะด้วยสิ T^T

“คุณ วันนี้เราจะทำอะไรกันบ้างหรอ?” ฉันหันไปถาม

 

“ผัดผัดกับซุปไก่ต้ม” เขาพูด

 

“อ่อ...” ผัดผัก จบกัน ไม่อยากกินผัก

 

“ทำไม? ไม่อยากกินรึไง?”

 

“ฉันไม่ชอบกินผัก เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอค่ะ อะไรก็ได้ที่มันเผ็ดๆหน่อยอ่ะ”

 

“ไม่ได้ ท้องอยู่ กินรสจัดๆมันไม่ดีนะ” เขาพูด

 

       หลังจากนั้นเขาก็ไปทำอาหาร ฉันคิดว่าไม่ใช่เชิงสอนให้ฉันทำหรอก เหมือนทำให้ฉันดูมากกว่า เขาไม่ค่อยยอมให้ฉันทำอะไรมาก ฉันได้จับตะหลิวแค่แปปเดียว เขาแค่ให้ฉันลองผัดแค่นั้นแหละ เชอะ! แล้วมาทำเป็นบอกว่าจะสอนกัน

 

“นี่ๆ ออกไปยืนห่างๆหน่อย ท้องจะโดนด้ามกระทะแล้วเนี่ย!” เขาพูดแล้วเอามือข้างที่ไม่ได้จับตะหลิวดันไหล่ฉันออกจากหน้าเตาเบาๆ

 

“ขอโทษค่ะ” พอดูๆไปก็น่ากินเหมือนกันนะเนี่ย

 

“จะเสร็จแล้ว อย่าพึ่งรีบหิวสิ ไปหยิบจานใส่ผัดผักให้หน่อยสิ เอาจานสวนๆนะ” เขาพูดแล้วหันไปผัดผัดผักต่ออีกเล็กน้อย แล้วหันไปสนใจกับซุปไก่ต้มที่เดือดปุดๆอยู่ ฉันทำตามที่เขาว่า ฉันหันไปหาจานสวยๆตามที่เขาว่า

 

“ฮึบ! อ๊ะ!” ฉันเขย่งเท้าเพื่อจะหยิบจานสวยจานตู้ชั้นบน เพราะเป็นจานที่ไม่ค่อยได้ใช้เลยทำให้เก็บไว้สูงหน่อย แต่ฉันหยิบไม่ถึง เอื้อมจนแขนจะหลุดแล้ว

 

“หยิบไม่ถึงก็บอกสิ” เขาพูดแล้วเอาแผ่นอกอุ่นๆมาทาบกับแผ่นหลังออกฉันแล้วเอื้อมไปหยิบจานที่ฉันมองอยู่ แล้วก็เดินไปที่หน้าเตาทันที ทิ้งให้ฉันเอ๋อกับสิ่งที่เขาทำ

--------------------------------------------------------------------------------

 

โต๊ะอาหาร

 

“อ่ะ ทานผักเยอะๆ” เขาตักผัดผักใสจานข้าวฉัน

 

“คุณ..ฉันไม่ชอบทานผัก” ฉันว่าแล้วเขี่ยผักไว้ที่ข้างจาน

 

“กิน กินเดี๋ยวนี้!” เขาใช้ช้อนของเขาตักข้าวแล้วก็ผักในจานฉันมาจ่อที่ปากฉัน

 

“แต่..”

 

“กิน ฉันบอกให้กิน อย่าให้ดุสิ” พอเขาทำเสียงดุเข้าหน่อย ฉันก็แทบจะอ้าปากทานข้าวไม่ทัน

 

“....” ฉันไม่พูดอะไรต่อ เพราะเคี้ยวข้าวกับผักอยู่ คำใหญ่จริงๆ เต็มปากเต็มคำ

 

“หัดกินผักซะบ้าง คนท้องที่ไหนไม่ยอมกินผักกัน” เขาพูดแล้วหันไปทานข้าวของตัวเองต่อ

 

                ตอนมื้ออาหารนี้ เขาก็ขยันตักผัดผักให้ฉันตลอด แถมเขายังเป่าซุปร้อนๆให้ฉันด้วย นี่ถ้าไม่รวมว่าเขาบังคับให้ฉันกินผัก วันนี้เขาก็ดูแลฉันดีจริงๆนะ

 ---------------------------------------------------------------------------------

2 เดือนผ่านไป~

      

            ตอนนี้ฉันท้อง7เดือนแล้ว ท้องฉันใหญ่ขึ้น แถมน้ำหนักก็มากขึ้นด้วย คุณโทโมะดูแลฉันดีมาก ทั้งการกิน การใช้ชีวิต ถึงแม้ว่าจะจำกัดเรื่องอาหารการกินมากซะหน่อย คอยห่วงฉันมากเกินไป จริงๆก็ทำให้ฉันอึดอัดนิดหน่อย แค่เรื่องเล็กน้อยๆแค่การใส่รองเท้า เขาก็ยังไม่ยอมให้ฉันทำเลย ฉันเลยรู้สึกว่าฉันทำอะไรไม่ได้เลย ขยับตัวไปไหนก็ไม่ได้

 

“จดหมายมาอีกแล้วหรอ” ฉันเดินไปหยิบซองจดหมายที่ตกลงบนพื้น แน่นอนว่าฉันรู้ว่าใครส่งมา จดหมายถูกส่งในเวลาที่ตรงกันทุกเดือน และเวลาที่จดหมายจะโผล่มา คือ เวลาที่คุณโทโมะไปทำงาน และคนที่ส่งมาก็คือ แม่คุณโทโมะ

ออกมาเจอฉันที่ร้านอาหารXXX เวลา 12.30

ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ ส่วนตัว

 

       จดหมายทุกฉบับที่ส่งมา เป็นข้อความที่แทบจะซ้ำกันทุกฉบับ อย่างมากก็เปลี่ยนแค่เวลา

----------------------------------------------------------------------------------

20 พ.ค. 59

0.30   TOEY

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา