วงเวียนแห่งรัก

"เราคุยกันไม่รู้เีรื่องแล้วนะ!!" โทโมะตวาดใส่น้องสาว

 

"พี่ก็รู้ว่านังนั้นเป็นคนแย่งพี่ป๊อปไป! พี่จะไปทำดีกับมันทำไม!! ฮึกก..." เกลพูดพร้อมน้ำตาไหล

 

"ตอนนี้แก้วเป็นเมียพี่ เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน!! องอาจพาเกลกลับไร่!" โทโมะสั่งเสียงดังจนองอาจเดินออกมา

 

องอาจจึงพาเกลกลับไป

 

 

 

ห้องพักฟื้น

 

"แก้ว เธอเป็นอะไรรึุเปล่า?" ฟางรีบสำรวจตัวของแก้ว

 

"ฉันไม่ได้เป็นอะไร" ฉันตอบไป

 

"น้องพอใจ เจ็บรึเปล่าครับ?" ป๊อปปี๊้เดินเข้าไปหาลูกสาวตัวน้อยที่นั่งอยู่

 

"ฮะๆ ไม่เจ็บค่ะ" พอใจยิ้มแฉ่ง

 

"แล้วเมื่อกี้ใครร้องไห้หว่า?" ป๊อปปี๊แกล้งพูดลอยๆ พอใจได้แต่หัวเราะออกมา

 

"แก้วเป็นอะไรรึเปล่า" โทโมะรีบเดินเข้ามาหาแก้ว จับแก้วหมุนไปมา

 

"คะ..คุณฉันไม่ได้เป็นอะไร" ตอนแรกไม่เป็น ตอนนี้มึนหัวชะมัด

 

"เลือดนิ!" ฟางพูดแล้วชี้ไปที่มือของแก้ว

 

"สงสัยคงจะเป็นตอนที่เกลดึงแขนฉันล่ะมั้ง" เลือดออก เพราะสายน้ำเกลือหลุดออกไป

 

"เจ็บรึเปล่า?" โทโมะถามแล้วจับข้อมือฉันขึ้นมาดู

 

"ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง แล้วเกลล่ะ?" ฉันถาม เมื่อกี้ได้ยินเสียงตวาดลั่นก็เลยเป็นห่วง

 

"องอาจพากลับไปแล้วล่ะ ฟางเรียกพยาบาลให้หน่อยสิ" โทโมะพูด

 

"ได้ๆ" ฟางกดปุ่มเรียกพยาบาลให้ตามที่โทโมะบอก

 

             ไม่นานพยาบาลก็เข้ามาในห้องของแก้ว แล้วเจาะสายน้ำเกลือใหม่้อีกครั้ง

 

"โดนเจาะใหม่เลย เจ็บรึเปล่า?" โทโมะุถามแล้วลูบมือแก้วเบาๆ

 

"ไม่เห็นเจ็บเลย มดกัดยังเจ็บกว่าอีก^^" ฉันพูดไปเผื่อให้เขาสบายใจ

 

"พักผ่อนได้แล้ว นอนๆ" โทโมะำูพูดแล้วดึงผ้าห่มมาห่มให้แก้ว

 

"แต่ฉันไม่ง่วงนิหน่า ไม่อยากนอน อยากดูทีวี" ฉันต่อรองกับเขา นอนมาเยอะแล้วนิหน่า

 

"แต่เธอต้องนะ.." โทโมะพูด

 

"นะ นะ น๊า" ฉันพูดแทรกขึ้นมาแล้วทำเสียงออดอ้อน

 

"เฮ้อ~ ฉันแพ้ลูกอ้อนเธออีกแล้ว" โทโมะพูดแล้วส่ายหัว แต่ตัวเองก็ยอมเดินไปเปิดทีวีให้แก้วดู

 

"ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาดูละึครหลังข่าวอย่างใจจดใจจ่อ

 

"รางวัล?" โทโมะพูดแล้วทำแก้มป่อง

 

"รางวัลอะไรค่ะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย" ฉันพูดแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

 

"อะแฮ่ม~" ป๊อปปี้ส่งเสียงขัดจังหวะ

 

"อะไรของแกว่ะ" โทโมะพูด

 

"เด็กอยู่ในห้องนะเว้ย ทำอะไรเกรงใจน้องพอใจหน่อย" ป๊อปปี๊พูด

 

"ฉันอยากทำอะไรฉันก็จะทำ โอ๊ย! ตีทำไมเนี่ย เจ็บนะ" ไม่ต้องสงสัยว่าโทโมะร้องทำไม ฉันเป็นคนตีเขาเอง

 

แหละ พูดออกมาได้ว่า 'ฉันอยากทำอะไรฉันก็จะทำ'

 

"ก็ฉันอยากตี ฉันก็เลยตีไง :P"

 

"เดี๋ยวนี้ชั่งกล้านะ" โทโมะพูดแล้วชี้หน้าฉัน

 

"..." ไม่รู้ไม่ชี้ ฉันนอนหันหลังให้เขาเลยแหละ

 

 

 

ฟอด~

 

"นี่คุณ!" ฉันลุกขึ้นมานั่ง ก็เขาแอบหอมแก้มฉันอ่า ><

 

"อุ๊ย!" เสียงของใครคนหนึ่งทำให้เราหันไปมอง

 

"..." ที่แท้ก็ฟางนี่เองที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ

 

"ฉันมะ..ไม่เห็นนะ ไม่เห็นอะไรเลย" ฟางพูดแล้วก็หน้าแดง ฮ่าๆ น่าขำชะมัดเลย

 

"พอใจม๊าว่าเรากลับกันดีกว่านะค่ะ" ฟางพูดแล้วเดินไปอุ้มน้องพอใจ

 

"ฉันไปด้วย ไม่อยากขัดเวลาหวานของสองคนนี้" ป๊อปปี๊พูด

 

"ไปพักที่ไร่ของฉันก็ได้นะ" โทโมะพูด

 

"ขอบใจนายมาก" ป๊อปปี๊พูด

 

"ฉันพูดกับฟางไม่ได้พูดกับนาย" โทโมะพูด

 

"ก็ฉันจะพักที่ไร่นายมีปัญหาป่ะว่ะ" ป๊อปปี๊พุดแล้วแสดงท่าทางกวนประสาท

 

"ไปเถอะป๊อป" ฟางเดินมาจับมือของป๊ิอปปี๊ไว้ กว่าจะชนต่อยกันในห้อง

 

"เดี๋ยวฟาง ขอเวลาแปป" ป๊อปปี๊พูดทำให้ฟางปล่อยมือ ป๊อปปี๊เดินเข้าไปหาโทโมะีที่ยืนอยู่ข้างๆเตียง

 

"..." โทโมะไม่ได้พูดอะไร ได้แต่มองหน้าป๊อปปี๊

 

"ดูแลแก้วให้ดีๆ ไม่งั้นฉันจะมาเอาแก้วคืนไปจากแก" ป๊อปปี๊เข้ามากระซิบที่ข้างๆหูโทโมะก่อนจะเดินออกไป

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ ทำไมตอนนี้ใช้เวลาพิมพ์เยอะจัง ฮ่าๆ รู้สึกนั่งพิมพ์ตั้งแต่ 4 โมงนะ แต่ก็พึ่งจะพิมพ์เสร็จฮ่าๆ

ช่วยเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ มาอัพให้แล้วนะ ขอกำลังใจหน่อยค่า

 

เรื่องสั้น แค่เํธอสงสัย ช่วยอ่านหน่อยนะค่ะ

http://www.keedkean.com/story/KK0001892.html

28 กันยายน 2555

19:02    TOEY