secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์

9.2

เขียนโดย ruktomokaew

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.

  34 ตอน
  351 วิจารณ์
  52.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นข้อแรก...แก้วต้อง ห้ามเลิกกับโมะ ห้ามมองผู้ชายคนอื่น" อ่านี่มันกฏชัดๆ!T^T

 

 

 

 

 

"ข้อต่อไป" ฉันถาม

 

 

 

 

 

"ข้อ2...แก้วจะต้องไปนอนที่คอนโดกับโมะอย่างน้อยเดือนละ2ครั้ง" 0.0!!

 

 

 

 

 

"แก้วว่ามันชักจะแปลกๆแล้วนะ" ฉันเริ่มโวยวาย

 

 

 

 

 

"ข้อที่3...แก้วจะต้องหอมแก้มโมะทุกวัน ส่วนจูบอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง" ทันชักจะเยอะไปแล้วนะยะอีตาผีดิบ!!

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวก่อนนะโทโมะแก้วว่ามันจะมากไปแล้วนะ" ฉันโวยวายไปแต่แล้วเหมือนว่าโทโมะจะไม่สนใจเลยT^T

 

 

 

 

 

"ข้อที่4...โมะสามารถมีสิทธิ์ลงโทษแก้วได้ตามใจชอบทุกอย่าง" กรี๊ดโทโมะบ้าไปแล้ววววววววววววววววว

 

 

 

 

 

 

"แก้วไม่ตกลงนะโมะ><!" ฉันลุกขึ้นพรวดแล้วโวยวายแต่โทโมะก็กดให้ฉันนั่งที่เดิม

 

 

 

 

 

"ข้อที่5...โมะจะยังไม่บอกเอาไว้ถึงเวลาแล้วโมะจะบอก^^ฝันดีครับแก้วใจ" โทโมะบอกแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงฉัน

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวสิโมะแก้วยังยังไม่ได้พูดว่าตกลงเลยนะ...ลุกขึ้นมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนสิ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   หลังจากที่ฉันพยายามปลุกคนที่(แกล้ง)นอนหลับอยู่แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาเลยT^T อ่าแล้วฉันจะนอนตรงไหนล่ะเนี๊ยซวยจริงๆเลย ไปนอนห้องโทโมะดีกว่า^O^ ว่าแล้วฉันก็ค่อยๆเดินไปเปิดประตูเบาๆเพื่อไม่ให้โทโมะรู้ตัวแล้วเดินไปห้องข้างๆเออ!ห้องโทโมะอ่ะแหละก่อนจะค่อยๆเปิดประตูแต่!!...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"จะล็อคทำไมว่ะ!!" เซ็งเลยโทโมะล็อคประตู

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   หลังจากที่ฉันยืนโวยวาย(ในใจ)อยู่หน้าห้องของโทโมะแล้วฉันก็ต้องเดินคอตกกลับมาสู่ห้องของตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ ทำไงดีล่ะที่นี้ เอาว่ะ!นอนที่โซฟาก็ได้ฮึย!ไอ้ผีดิบคอยดูนะพรุ่งนี้มีเคลียแน่ๆ! ฉันได้แต่ด่าทอโทโมะได้แค่ในใจเนื่องจากว่าด่าไปโทโมะก็คงไมม่ได้ยินเอ๊ะ!หรือว่าจะได้ยิน...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

//โทโมะ//

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  ผมแอบนอนดูยัยตัวเล็ก(แอบเปลี่ยนชื่อให้)เดินออกไปข้างนอกสงสัยว่าจะไปนอนห้องผมแน่ๆเลยแต่ฝันไปเหอะเพราะว่าผมล็อคห้องเรียบร้อยแล้ว555+ ผ่านไปไม่ถึง5นาทียัยตัวเล็กก็เดินกลับเข้ามาด้วยใบหน้าเซ็งสุดขีดเลยล่ะผมได้แต่(แกล้ง)นอนอมยิ้มอยู่บนเตียงคอยให้ยัยตัวเล็กเดินเข้ามานอนแล้วจะแกล้งละเมอกอดแต่!ผิดคาดครับผมT^Tเพราะว่ายัยตัวเล็กเลือกนอนที่โซฟา ผมไม่ยอมหรอก!!...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตัวเบาอย่างกับนุ่น" ผมบ่นอุบอิบ อ่าทุกคนคงไม่รู้ใช่มั้ยว่าผมทำอะไร บอกให้ๆผมกำลังอุ้มยัยตัวเล็กมานอนที่เตียงอย่างไงล่ะ555+

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  ผมค่อยๆวางเจ้าตัวเบาๆเนื่องจากกลัวว่าเจ้าตัวจะตื่นขึ้นมาโวยวายซะก่อนแต่ดูแล้วยัยตัวเล็กคงจะเข้าเฝ้าพระอินทร์ไปแล้วล่ะ หลับลึกซะขนาดนั้น แต่ก็ดีเวลาพาหนีจะได้ง่ายๆเอ๊ย!ไม่ใช่ๆ ผมพูดเล่นนะอย่าเอาไปบอกเจ้าตัวล่ะเดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่ พอผมจัดท่านอนของแก้วเสร็จแล้วผมก็ค่อยๆอ้อมไปอีกฝั่งแล้วค่อยๆสวมกอดตัวแก้วอย่างเต็มรักของผม อ่าคอยโอกาศนี้มานานแล้วรู้มั้ยยัยตัวเล็ก ถึงแก้วจะตัวเล็กแต่ว่าตัวนุ่มแถมหอมมากด้วยอ่ะ><" ผมชักจะหลงแก้วเข้าไปอีกแล้วสิเนี๊ยที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ก็แทบจะถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้าลักหลับแก้วคงจะไม่ว่าอะไรโมะใช่มั้ยครับ" ผมพูดเบาๆแล้วก็แอบหอมแก้มแก้วไป1ที ชื่นใจชะมัด

 

 

 

 

 

"...." แก้วใจไร้สัญญาณตอบรับไปแล้วครับผม

 

 

 

 

 

"ฝันดีนะครับแก้วใจของโมะ..." ผมบอกเบาๆที่ข้างๆหูแแก้วแล้วก็กอดแ้วอีกครั้งก่อนจะหลับตานอน...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เช้าวันต่อมา

 

 

 

 

 

 

 

 

   อ่า...ผมตื่นขึ้น(มาก่อนแก้วนะครับ)ก็หันไปมองหน้าแก้วที่หลับอย่างไม่รู้ประสีประสาอะไรเลย เด็กอะไรก็ไม่รู้ขี้เซาชะมัดเลย ว่าแต่ช่วงนี้แก้วดูแปลกไปนะว่ามั้ยทั้งขี้งอนขึ้นแล้วก็ขี้โวยวาย แต่ผมก็ชอบนะผมอยากง้อแก้วแบบนี้ไปตลอด^^ ยิ่งรู้ว่าแก้วขี้งอนผมก็ยิ่งหาเรื่องให้แก้วหน่อยได้ตลอดๆ555+ก็บอกแล้วว่าคนมันอยากง้อนิแต่พอแก้วบอกว่าเลิกกันมั้ยเท่านั้นแหละผมแทบจะโวยวายออกมามันจุกจนโมโหแต่ผมก็ไม่สามารถทำอะไรแก้วได้เลยเนื่องจากกลัวว่าแก้วจะเจ็บตัวแล้วก็กลัวว่าแก้วจะโกรธ ผมเลยพยายามทำใจเย็นไว้จนกระทั่งแก้วย้อนถามผมว่าแล้วผมล่ะรักใครตอนนั้นผมเกือบหลุดปากบอกไปว่า...ก็!!แก้วไง...แต่ผมก็หยุดค้างไว้แล้วนั่งขับรถไปอย่างเงียบแต่ก็แอบมองแก้วอยู่เป็นระยะถึงได้รู้ว่าแก้วหลับไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อรุณสวัสดิ์นะครับยัยเด็กขี้เซา" ผมแอบหอมแก้มแก้ว(อีกแล้ว)ไป1ที ชื่นใจตอนเช้าที่สุด

 

 

 

 

 

"อื้อ!!" เสียงแก้วครางเบาๆแล้วผลักหน้าผมออกไปห่างๆ

 

 

 

 

 

 

"ตื่นแล้วหรือละเมอเนี๊ยห๊ะ" ผมเองก็แอบบ่นเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   ผมอาบน้ำแต่งตัวเอ่อผมเดินกลับไปอาบน้ำที่ห้องของตัวเองแล้วค่อยย้อนกลับมาที่ห้องแก้วอีกรอบเพื่อที่จะปลุกให้ไปอาบน้ำจะได้ลงไปทานข้าวเช้า ป่านนี้แก้วคงจะหิวหนักแล้วล่ะมั้งเมื่อวานตอนเย็นก็อดไป1มื้อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วตื่นได้แล้วครับเช้าแล้ว" ผมเขย่าตัวแก้วเบาๆ

 

 

 

 

 

 

"...." ไร้สัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก

 

 

 

 

 

 

"แก้วตื่นได้แล้วครับ...แก้ว...แก้ว" ผมเขย่าแก้วเท่าไรก็ไม่ตื่นได้!งั้นต้องเจอวิธีนี้

 

 

 

 

 

 

"...." ผมค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วแล้วก็...

 

 

 

 

 

 

"ฟอด!!จะตื่นมั้ย" ผมหอมแก้วไป1ที

 

 

 

 

 

 

"อื้อ!!ทำอะไรอ่ะโมะ!" อ่าในที่แก้วก็ตื่น

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

...ruktomokaew...

 

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------อ่าๆมาฝากอีกตอนแล้วนะคะ เม้นกันเยอะหนอ่ยนะคะเราอยากได้อีก20เม้นทไฃำให้เราได้มั้ยค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา