Bad Boy Brothers

ผมเหยียบคันเร่งมิดตรงมาที่ร้านของยัยทอม จอดรถและรีบลงไปทันทีเมื่อมาถึง อุตส่าห์ยอมทำตามข้อตกลงนั้นแล้วแท้ๆยังมีหน้าไปกินข้าวกับผู้ชายอีก!แบบนี้มันหมิ่นศักศรีดิ์กันเกินไปแล้ว

~ปั้ง!!~

ผมผลักประตูร้านเข้าไปเสียงดังทำให้ทั้งร้านหันมามองเป็นตาเดียวแต่ใครจะไปแคร์สายตาพวกนี้ ผมตรงไปยังเคาเตอร์ที่ยัยทอมกำลังนั่งฟังเพลงโดยไม่แคร์อะไรใดๆทั้งสิน

~ปั้ง!!~

ผมทุบโต๊ะเสียงดัง

"อะไรของนายเนี่ย!!"ยัยทอมเงยหน้ามาโวยวาย

"เธอกล้ามากเลยนะที่ไปกินข้าวกับไอ้นักร้องนั้น!!"

"แล้วทำมั้ยฉันจะไปไม่ได้!!เลโอเป็นเพื่อนฉันนะ!!"เธอยืนขึ้นประจันหน้าผม

"แต่ฉันเป็นแฟนเธอ!!เธอน่าจะให้เกียรติฉันบ้างสิ!!"

"เป็นแฟนหรอ!!นี้นายจะเป็นแฟนฉันจริงๆหรอเนี่ย"

"ก็จริงนะสิ!!ถ้าฉันไม่เป็นแฟนเธอฉันก็ไม่ได้มรดกสิ!"

"นายยอมทำอะไรแบบนี้เพื่อมรดกหรอ"

"ก็ใช่นะสิ"

"หึ!คนแบบนายคงทำไม่ได้หรอกที่ฉันท้าไปนะเพราะในหัวนายคิดแต่ผลประโยชน์"

"เธออย่ามาเปลี่ยนเรื่องดีกว่า!ทำมั้ยเธอถึงไปกับไอ้นักร้องนะ!!"

"ก็บอกแล้วไงว่าเป็นเพื่อนฉัน!ทำมั้ยฉันจะไปกินข้าวด้วยไม่ได้!!"

"ที่ฉันเธอยังไม่ไปเลย!!"

"นายหรอ!!นายชวนฉันไปกินข้าวตอนไหนกัน"

"แล้วทำมั้ยฉันต้องชวนเธอด้วย!!ปกติมีแต่ผู้หญิงมาชวนฉันก่อนแถมเลี้ยงฉันอีกต่างหาก"

"นายเลยตอบแทนพวกเธอด้วยกันนอนด้วยว่างั้นเหอะ!"

"ก็ผู้หญิงต้องการแบบนั้นอยู่แล้วนี้"

"แต่ขอโทษนะ!บังเอิญฉันไม่ใช่แบบนั้น!!" 

"เธอนี้เอาใจยากจังว่ะ!"ผมบ่น

"ถ้านายทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำสิ!!"

"ไม่มีอะไรที่คนแบบโทโมะจะทำไม่ได้!!"

"อย่าฝืนเลยดีกว่าน่า...นายไม่ชอบการรอคอยไม่ใช่หรอ"

"ฉันบอกแล้วไงว่าจะทำทุกทางให้เธอรักฉัน!!"

"ดาร์ลิ้งงงงงงง"เสียงใครว่ะ

"กรี๊ดดดดดดดด...พี่เลโออออ"เลโอ?ชื่อมันคุ้นๆนะ

"หวัดดีเลโอ"ยัยทอมเดินออกจากเคาเตอร์และตรงไปหามัน ไอ้นี้มัน!!นักร้องที่เป็นข่าวกับยัยทอมนี้!

"นายมาได้ไงเนี่ย?"

"ถามพี่ที่ทำงานเอาอ่ะ?มีแต่คนรู้จักร้านเธอทั้งนั้นเลยนะแสดงว่าอาหารอร่อยมากเลยนะเนี่ย"

"แน่นอนสิ!มาร้านนัดพบไม่มีคำว่าพลาดอยู่แล้ว 555"

"แล้วนายมาทำมั้ยเนี่ย?"

"เห็นข่าวหรือยัง?"

"เห็นแล้ว!ฉันขอโทษนะที่ทำให้นายเป็นข่าวอ่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอกเพราะฉันไม่ได้โดนข่าวว่าเป็นเกย์! 555"

"ดีนะที่เค้ามองออกว่าฉันเป็นผู้หญิง"

"ว่าแต่เธอไม่คิดมากนะ!เรตติ้งคงไม่ตกใช่ป่ะมีข่าวกับผู้ชายนะ"

"ดูเอาสิว่าตกมั้ย"ยัยทอมปรายตาไปทางกลุ่มสาวๆที่นั่งอยู่เต็มร้าน พึ่งสังเกตุว่าร้านนี้มีแต่สาวๆเต็มไปหมด

"สาวเต็มร้านแบบนี้คงไม่ต้องห่วงแล้วแหละ"

"แน่นอนสิ!สาวๆเข้าใจพี่แก้วอยู่แล้วใช่มั้ยค่ะ"ยัยทอมหันไปพูดกับสาวๆ

"ใช่ค่ะ!!"ยัยนี้ทำมั้ยมีอิทธิพลกับผู้หญิงจังว่ะมองกันตาเป็นมันเลย

"ฉันนะกลัวเธอจะคิดมากซะอีก ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยนะ"ไอ้นักร้องมันจับมือยัยทอม!!

"ขอบคุณนะที่เป็นห่วง!แต่ฉันไม่ได้เป็นคนดังอะไรนายไม่ต้องห่วงหรอก ฉันต้องห่วงนายมากกว่านะคงตอบคำถามนักข่าววุ่นเลยนะสิ"

"ฉันชินแล้วแหละ!ฉันกลัวว่านักข่าวจะมาตามถามเธอมากกว่านะ"

"ก็ไม่มีนะ"

"งั้นให้ฉันเลี้ยงข้าวเป็นการขอโทษนะ"

"ไม่ต้องหรอกเกรงใจนะ"

"นะแก้วนะ น่าคร๊าบบบบ แก้วใจนะๆๆๆ"ไอ้บ้าเอ่ย!!คิดว่าทำแบบนั้นแล้วน่ารักนักไงว่ะ!!

"ก็ดะ..."

"คงจะไม่ได้หรอก!เพราะยัยทอมนี้จะไปเดตกับฉัน"ผมเดินเอาไปโอบเอวเธอเข้าใกล้ตัว

"อะไรกัน!!ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าฉันจะไปเดตกับนายอ่ะ!"เธอหันมาโวยวาย

"ก็ฉันบอกอยู่นี้ไง"

"อะไรกัน!ชวนก็ไม่ได้ชวนอย่ามาขี้ตู่ดิ!"

"ก็ชวนอยู่นี้ไง!แล้วเธอก็ห้ามปฏิเสธด้วย!เพราะเราเป็นแฟนกัน!!"ประโยคสุดท้ายผมหันไปพูดใส่หน้าไอ้นักร้อง

"เป็นแฟนกันไม่ได้หมายความว่าฉันต้องยอมไปกับนายนะ"

"ยังไงเธอก็ตอบยอม"ผมเดินไปหยิบกระเป๋าของเธอและกลับมาลากเธอออกไป

.................................................................................................................................

~บนรถ~

"ผู้ชายอะไรเอาแต่ใจที่สุด!ไร้มารยาท!ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ!!"ยัยทอมด่าผมตั้งแต่ลากเธอออกจากร้าน

"เมื่อไรเธอจะเลิกบ่นเนี่ย"

"ก็เมื่อไรที่นายทำตัวดีๆนะสิ"

"ฉันไม่ใช่ไอ้นักร้องที่รักของเธอนะจะได้มีความเป็นสุภาพบุรุษนะ!"

"แน่นอน!เลโอดีกว่านายเยอะมากกกก!นายอย่าเอาตัวเองไปเทียบกับเค้าเลย"

"ทำมั้ย!ฉันหน้าตาก็ดีกว่า รวยก็รวยกว่า มันต่างหากที่ไม่ควรมาเทียบกับฉัน!"

"ใช่!นายหน้าตาดี นายรวย แต่นายมันเลว!!"

"ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอนะ!"

"แล้วที่นายเถียงฉันอยู่เนี่ยเรียกว่าไม่อยากทะเลาะหรือไงกัน"

"ก็เธอชอบเถียงฉันก่อนนี้!แล้วฉันก็ไม่ผิดด้วยที่จะโกรธเธอเพราะเราเป็นแฟนกัน"

"ฉันรู้สึกว่านายจะพูดบ่อยเหลือเกินนะว่าเราเป็นแฟนกัน!เตือนตัวเองหรือไงห๊ะ"

"เห็นมั้ยละ!ฉันพูดอะไรไปเธอก็ชวนทะเลาะตลอด"

"ฮึ๊ย!!"ยัยทอมสะบัดหน้าหนี

"เธออยากไปไหน?"ผมถามขึ้น ลองตามใจดูเพื่อจะใจอ่อน

"ไปไหน?" 

"ก็ไปเดตไงเธออยากไปไหน?ดูหนัง ฟังเพลง ดินเนอร์"

"ไม่เอาอ่ะ!มันน่าเบื่อจะตายไป"

"ผู้หญิงก็ชอบแบบนี้ทั้งนั้นอ่ะ!"

"ต้องให้ฉันบอกกี่ครั้งว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น!นายเป็นแฟนฉันแต่ยังไม่รู้เลยว่าฉันเป็นยังไงนายคงหาสิ่งที่ฉันชอบไม่ได้หรอก"

"เธอนี้ทำมั้ยชอบดูถูกฉันจังว่ะ!"

"ฉันพูดเรื่องจริง!คนเราเป็นแฟนกันก็ต้องรู้สิว่าอีกฝ่ายเป็นยังไง ชอบอะไรไม่ชอบอะไร"

"พูดเหมือนเธอรู้ว่าฉันเป็นยังไง!"

"นายอ่ะหรอ!นายเป็นคนที่เอาแต่ใจ ไม่ชอบการรอคอย ไม่ชอบการท้าทายเพราะมันคือการหมิ่นศักศรีดิ์ นายแพ้ใครไม่เป็น...ฉันพูดถูกมั้ย?"ยัยนี้รู้นิสัยผมเกือบทุกอย่างในเวลาแค่สองวันOoO

"มันก็ถูก!แต่ยังมีอีกด้านที่เธอไม่รู้...ว่าแต่จะไปไหน?ฉันตามใจเธอ"

"ตามใจฉัน...งั้นก็...."

................................................................................................................................

(Kaew Talk)

"บ้านเธอเค้าเดตกันที่สนามเพนท์บอลหรอ"นายโทโมะพูดขึ้น

"ทำมั้ยละ?ก็ฉันชอบของฉันแบบนี้หรือว่านายเล่นไม่เป็น!งั้นเราไปดูหนังฟังเพลงแบบคู่อื่นก็ได้นะ"

"ใครบอกว่าฉันเล่นไม่เป็น!ถ้าลูกมาเฟียอย่างฉันแพ้เธอฉันจะยอมใส่กระโปรงเลย"

"แน่ใจนะ!"ฉันถาม

"แน่นอนสิ!มาประลองกันเลยดีกว่า"นายโทโมะเดินไปติดต่อทันที แล้วนายจะได้รู้ หึหึ เมื่อเราแต่งตัวเรียบร้อยก็ลงสนามทันทีโดยจะมีพี่ทีมงานของสนามลงมาเล่นด้วยและแน่นอนว่าเราอยู่คนละทีมกัน เราจัดการฝ่ายตรงข้ามกันหมดในเวลาสิบห้านาที ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับเค้า สถานะการณ์เป็นไปอย่างดุเดือดไม่มีใครยอมใครจนเวลาล่วงเลยมาสองชั่วโมงแล้ว ฉันค่อยๆย่องไปข้างหลังเค้า เสร็จฉันละ

~ปั้ง!!~ 

เต็มๆกลางหลังเลย

"เธอเสร็จฉันแล้ว"

"อะไร?นายต่างหากที่เสร็จฉัน"

"ดูก่อนดีกว่ามั้ย!"นายโทโมะมองต่ำลงฉันมองตามลงมา...ท้อง!!สีเต็มๆเลย

"แต่นายก็โดนเหมือนกันนะ!"

"งั้นแสดงว่าเราเสมอกัน"

"โอเคเสมอกัน!งั้นกลับเหอะ"เราออกจากสนามไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

"ไปไหนต่อ?"เค้าถาม

"กลับบ้าน!"

"จะรีบกลับไปไหนยังไม่เที่ยงเลย"

"กลับไปดูร้านสิ"

"ไม่!วันนี้เธอต้องอยู่กับฉันทั้งวัน"

"ไหนนายบอกว่าจะตามใจฉันไง!"

"ฉันตามใจเธอแต่ต้องไม่กลับร้าน"

"งั้นกลับบ้าน"

"กลับบ้านก็ไม่ได้!"

"แล้วจะไปไหนละ?"

"เธอก็คิดสิ!ถ้าคิดไม่ออกฉันพาไปคอนโดฉันจริงๆนะ"

"ใครอยากไปคอนโดนายอันตรายที่สุด!"

"ฉันให้เวลาเธอสิบสามวิถ้าคิดไม่ได้ก็ไปคอนโดฉัน 1 2 3 5 4 6 7 8 9 10"

"อย่านับสิคิดไม่ออก!!"

"เร็วๆสิ 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29"

"สนามยิงปืน!!"

"สนามยิงปืน!ไปทำมั้ย?"

"ไปซักผ้ามั้ง!ก็ไปยิงปืนดิ"

"เดตของเธอคือไปยิงปืนเนี่ยนะ"

"ใช่!เดตของเราวันนี้คือการแข่งขัน"

"แข่งขัน?แข่งขันอะไร"

"แข่งขันทุกอย่างที่จะทำให้นายแพ้ฉัน!"

"ไม่มีวันนั้นซะหรอก!แต่ตอนนี้ไปกินข้าวก่อนดีกว่าเดี๋ยวเธอจะเป็นลมไปกลางสนาม"นายโทโมะเดินตรงไปที่รถ

.................................................................................................................................

~ร้านอาหาร(ข้างทาง)~

"เธอพาลูกมาเฟียอย่างฉันมากินอาหารข้างทางเนี่ยนะ"

"ก็ใช่นะสิ!ร้านนี้อร่อยนะคุณหรือว่าคุณกินอาหารข้างทางไม่ได้"นายโทโมะเงียบ

"งั้นไปกินในห้างก็ได้นะ!แต่ถ้าฉันมากับเลโอเค้าคงไม่เรื่องมากแบบนี้หรอก!เรานะกินอาหารข้างทางกันตั้งแต่เด็กๆขนาดตอนนี้เป็นนักร้องดังยังกินได้เลย ไปกันเหอะคุณ!"

"ใครบอกว่าฉันกินไม่ได้!ไปสิ"นายโทโมะเดินเข้าไป 5555 เสร็จฉันละ

"ป้าค่ะ!เอากระเพราไข่ดาวจานค่ะ นายกินไร?"

"เหมือนเธอ"

"เอาสองเลยนะป้า!ขอเผ็ดๆนะ นายคงกินเผ็ดได้นะ?"ฉันหันไปถามโทโมะ

"เผ็ดหรอ!สบายมาก"ไม่นานกระเพราไข่ดาวหอมกรุ่นก็มาเสิร์ฟถ้าจะเผ็ดมากนะเนี่ยแดงเต็มจานเลย นายโทโมะบอกว่ากินเผ็ดได้สบายแต่น้ำหมดไปสองขวดแล้ว 5555

"ไหวมั้ยนาย!ถ้ากินไม่ได้ก็ไม่ต้องฝืนหรอกนะ"

"สบายมาก!ไม่เผ็ดเลยสักนิด ซี๊ดดดดดดดดดดดด"

"ซี๊ดยาวเลยนะ 5555"

................................................................................................................................

"อ๊ะ!"ฉันเดินไปซื้อน้ำมาให้เค้ากระดกที่เดียวหมดขวดเลย

"เผ็ดเป็นบ้า!เธอกินไปได้ไง"

"ไหนบอกว่าไม่เผ็ดไง!กินไม่ได้แล้วทำมั้ยไม่บอกละ?"

"ใครบอกว่าฉันกินไม่ได้"

"ยังจะมาเก๊กอีก!บ้างครั้งศักศรีดิ์อ่ะะลดบ้างก็ได้นะ"

"พูดมากน่า!ขึ้นรถไปสนามยิงปืนกันดีกว่า คราวนี้ถ้าเธอแพ้เธอต้องแต่งตัวหวานๆไปเที่ยวกับฉันนะ"

"ได้!แต่นายคงไม่ได้เห็นวันนั้น 5555"เราตรงไปที่สนามยิงปืนที่นี้เราก็เสมอกันอีกเลยไปต่อที่สนามยิงธนูแต่ก็ยังเสมอกันอยู่ดี

"ที่สุดท้ายแล้วนะ!ถ้าเสมอคือจบ"นายโทโมะบอกก่อนที่เราจะเดินเข้าไปในสนามบีบีกันแต่ผลออกมาเราก็ยังเสมอกันอยู่ดี เค้ามาส่งฉันที่บ้านเพราะมันเริ่มมืดแล้ว

~หน้าบ้าน~

"นายเข้าไปกินน้ำก่อนมั้ย?"ฉันถาม

"ไม่อ่ะ!ฉันไม่ชอบเค้าบ้านคนอื่น"

"ทำมั้ยละ?"

"มันเสียศักศรีดิ์"

"มันเกี่ยวกันตรงไหน?แล้วนี้ก็บ้านแฟนนายนะ"

"ยิ่งเป็นบ้านแฟนยิ่งไม่อยากเข้า!ถ้าฉันไปเจอพ่อแม่เธอมันก็เหมือนเป็นการผูกหมัดให้ฉันแต่งงานกับเธอ"

"นายคิดมากไปป่ะเนี่ย!ไม่เข้าก็ไม่ต้องเข้างั้นกลับไปเลย"อะไรกัน!เข้าบ้านแฟนคือการผูกหมัด!!ไม่อยากเข้าก็บอกมาเหอะน่า

"ฝันดีนะ"อยู่ดีๆเค้าก็พูดขึ้น

"อืม!"