Bad Boy Brothers

8.9

เขียนโดย jam68

วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.25 น.

  32 session
  396 วิจารณ์
  61.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) โดนอีกแล้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

(Kone Talk)

"เฮ้ย!!!"อยู่ดีๆก็มีคนมายืนขว้างผมไว้

"อะไรครับ?"ผมเก็บอารมณ์

"อย่ามาทำเป็นพูดเพราะไปหน่อยเลย!"

"ผมไม่อยากมีเรื่องนะ"คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยากกระทืบคนอยู่นะเว้ย!!

"แต่กูอยากมีว่ะ!!"ไอ้นี้กวนส้นซะแล้วสิ!

"มึงจะเอายังไงว่ะ!!"ผมปี๊ดแตก

"กูบอกว่ากูอยากมีเรื่องมึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงว่ะ!!หรือกูต้องพูดภาษาหมากับมึง 5555"

"มึงนี้เก่งนะพูดภาษาหมาได้ด้วย!!แต่ขอโทษนะครับ!กูไม่อยากมีเรื่อง!!"ผมเดินผ่านมันไป

"จะรีบไหนละว่ะ!?!"อยู่ดีๆก็มีกลุ่มคนหน้าโจรๆมาล้อมผมไว้

"เมื่อคืนมึงมีพวกเลยชนะ!กูอยากรู้นักถ้ามึงไม่มีแล้วมึงจะชนะพวกกูได้มั้ย!!"มันพูดอะไรของมันว่ะ?

"สงสัยมันจะลืมครับลูกพี่!"ไอ้หน้าโจรคนนึงพูดขึ้น

"คงต้องเตือนความจำให้มันสักหน่อยแล้ว"มันพูดแล้วปล่อยหมัดพุ่งตรงมาทางผม

"เฮ้ย!!"ผมหลบทัน

"อะไรของพวกมึงว่ะ!!"

"เมื่อคืนมึงไปทำอะไรไว้ละ!น้องชายกูนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาลก็เพราะมึง!!"ผมพอจะนึกออกแล้วแหละ!เมื่อคืนผมไปเที่ยวผับกับพวกพี่ๆและผมก็มีเรื่องกับคนกลุ่มหนึ่ง ผมอัดผู้ชายคนนึงจนสลม!สงสัยจะเป็นน้องมันและถ้าผมคิดไม่ผิดมันคงมาแก้แค้น

"กูขอโทษแล้วกัน!เดี๋ยวกูจะจ่ายค่าโรงบาลให้น้องมึงโอเคมั้ย?"ผมบอก!ผมไม่อยากมีเรื่องจริงๆนะ

"กูไม่ต้องการเงินจากมึงหรอกเว้ย!!!"

"แล้วมึงจะเอาอะไรละ?"

"ชีวิตมึงไง!!แลกกับน้องกู"ว่าแล้วมันก็ปล่อยหมัดใส่ผมอีกและผมก็หลบทันอีกเช่นเคย

"หลบเก่งนักใช่มั้ยมึง!!แล้วแบบนี้มึงจะหลบได้มั้ย"มันพูดแล้วลูกน้องมันก็กรูเข้ามาหาผมรอบด้าน

~ปึ๊ก!!อั๊ก!!ตุ๊ม!!ปัง!!~

พวกมันรุมกระทืบจนผมลุกไม่ขึ้น....และผมถูกยิง!!แผลเก่าก็ยังไม่หายแผลใหม่มาอีกแล้ว

"เฮ้ย!!ทำอะไรกันว่ะ"เสียงไอ้เคนตะดังขึ้น

"วันนี้มึงรอดตัวไป!แต่วันหน้ามึงตายแน่!!"มันกระซิบข้างหูผมแล้ววิ่งหนีกันไป

"พี่เขื่อน!!!"เสียงยัยเฟย์ตะโกนลั่นพร้อมกับวิ่งเข้ามาประคองหัวผมให้หนุนตักเธอ

"พี่อย่าเป็นอะไรนะ!!พี่เขื่อน ฮือๆๆๆ"ยัยเฟย์ร้องไห้ฟูมฟายเขย่าตัวผม

"ฉันไม่ตายหรอกน่า อั๊ก!!"ผมกระอักเลือดออกมา

"ยังจะมาพูดดีอีก ฮึก พี่อย่าเป็นอะไรนะ"

"ขอโทษนะครับๆอย่ามุงกันนะครับ"เสียงผู้ชายดังขึ้นและฝูงชนก็แหวกทางให้ผมเห็นบุรุษพยาบาลประมาณ 5 คนเข้ามาหาผมเค้าจับผมว่างบนแปลและยกไป ตอนนี้ผมอยู่บนรถพยาบาลมีเครื่องช่วยหายใจปิดปากผมอยู่ ผมเอื้อมมือไปสะกิดไอ้เคนตะ

"ผมขอคุยกับคนเจ็บหน่อยได้มั้ยครับ?"ไอ้เคนตะถามพยาบาล

"ได้ค่ะ"พยาบาลเอาเครื่องช่วยหาจใจออก ไอ้เคนตะยื่นหูมาต้องหน้าผม

"ได้!"ไอ้เคนะตบอก

"นี้!ฉันขอคุยกับพี่เขื่อนบ้างสิ"ยัยเฟย์พูดขึ้น

"ไม่ได้นะค่ะ"พยาบาลเอาเครื่องช่วยหายใจมาใส่ให้ผมอีกครั้ง

................................................................................................................................

~หน้าห้องไอซียู~

"หยุดเดินได้แล้วน่าเฟย์!ไอ้เขื่อนมันไม่ตายง่ายๆหรอก"พี่เคนตะบอก

"เฟย์เป็นห่วงพี่เขื่อนนี้ค่ะ!แผลเก่ายังไม่หายก็โดนใหม่อีกแล้วอ่ะ"

"ดูเฟย์จะห่วงไอ้เขื่อนจังนะ"

"ก็พี่เขื่อนเป็นพี่เฟย์นี้ค่ะ...เออ!ว่าแต่พี่คุยอะไรกันอ่ะบอกเฟย์บ้างสิ?"ฉันถาม

"มันบอกว่าาาา...ความลับ!"พี่เคนตะยื่นหน้ามาใกล้

"พี่เคนอ่ะ!!เดี๋ยวนี้มีความลับกับเฟย์หรอ"

"แล้วเฟย์ละ!มีความลับกับพี่หรือเปล่า?"

"ไม่มีหรอกน่า!"

"พี่รู้นะว่าเฟย์มี!เอางี้มั้ยเรามาเแลกความลับกัน"เอาไงดีอ่ะ!บอกดีมั้ยเนี่ย...อยากรู้ว่าพี่เคนตะกับพี่เขื่อนคุยอะไรกันอ่ะ

"ก็ได้ค่ะ!ใครเริ่มก่อน"

"เป่ายิงฉุบกัน"

"วิธีอะไรของพี่เนี่ยปัญญาอ่อนชะมัด!"

"ตอนเด็กๆเราก็ใช้วิธีประจำอ่ะ"

"ก็ได้ค่ะ"

"เฟย์แพ้แล้วบอกมาเลย" 

"ทำมั้ยพี่ออกค้อนละ?"

"ก็เฟย์ชอบออกกรรไกรนี้ครับ"

"แต่ปกติพี่จะออกกระดาษไม่ใช่หรอ"

"อย่ามาลีลาบอกมาซะดีๆ"

"เออ...คือว่า...คือว่าเฟย์กับพี่เขื่อน...เราปะ..."

"ขอโทษนะครับ!ใครเป็นญาติคุณภัทรดนัยครับ"หมอเดินออกมา

"ผมครับ"พี่เคนตะยกมือ

"ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับคาดว่ากระดูกที่คอจะหักแต่ต้องรอผลตรวจก่อนนะครับ"

"แล้วคอพี่เขื่อนจะตั้งได้มั้ยค่ะคุณหมอ?"ฉันถาม

"ไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอกครับ!เดี๋ยวหมอจะย้ายคนไข้ไปห้องพักฝื้นนะครับ"

...............................................................................................................................

~คฤหาสน์อัครอถิมหาเบิ้มสกุล~

ฉันตื่นแต่เช้ามาที่บ้านของพี่เขื่อนเพื่อมาบอกครอบครัวของพี่เขื่อนว่าเค้าอยู่ที่โรงพยาบาลหลังจากที่เมื่อวานฉันโทรหาทั้งบ้านแต่ก็ไม่มีใครรับให้แม่เดินมาบอกก็ไม่มีใครโผล่หัวไปสักคน

"นี้ตะขบ!มีใครอยู่บ้านมั้ย?"ฉันเดินเข้าไปหายัยตะขบที่รดน้ำต้นไม้อยู่

"ทำมั้ยฉันต้องตอบเธอด้วย"

"เอ๊ะ!!ฉันถามก็ตอบมาดีๆสิ!"ฉันขึ้นเสียง

"ปะป๊อบไปเที่ยวกับแฟน สะส่วนโทโมะไปหาแฟน"ยัยตะขบตอบตะกุกตะกัก

"แล้วคุณแม่ละ?"

"คุณท่านไปเกาหลีกับเพื่อน"

"ถ้าใครสักคนกลับมาช่วยบอกด้วยนะว่าพี่เขื่อนอยู่โรงพยาบาล"

"ห๊ะ!!เขื่อนคร้าอยู่โรงบาล โอ้ไม่นะ...เขื่อนคร้าตายแล้ววววว ฮือๆๆๆ"ยัยตะขบร้องไห้ฟูมฟาย

"เฮ้ย!!เธอจะเลิกร้องไห้ได้หรือยัง!พี่เขื่อนยังไม่ตาย"

"ก็เธอไม่บอกนี้ ฮึก"ยังจะมาสะอื้นอีก

"ตอนนี้พี่เขื่อนอยู่โรงบาลบางกอกถ้าใครกลับมาก็บอกด้วยละกัน"

~ปรื้นๆ~

"สุดหล่อออออออออออ"ยัยตะขบละลายลงไปกองกับพื้น

"ไปหรือยังครับเฟย์?"พี่เคนตะตะโกนถาม

"ไปค่ะ!อย่าลืมนะย่ะ"ฉันหันกลับมาย้ำยัยตะขบอีกครั้งก่อนจะขึ้นรถไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา