Bad Boy Brothers

~ณ.คฤหาสน์อัครอภิมหาเบิ้มสกุล~

 สามหนุ่มกำลังทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบกันอยู่ ป๊อบปี้กำลังขมักเขม้นกับการใส่ล้อให้โมเดลรถชิ้นใหม่ที่เขาพึ่งไปถอดมาสดๆร้อนๆเมื่อเช้านี้ โทโมะกำลังนั่งกดโทรศัพท์บอกเลิกสาวๆที่เค้าพึ่งคบไปเมื่อวาน เขื่อนกำลังนอนเล่นน้องเคโรโระน้อยอยู่บนโซฟา

"เฮ้ย!!!!"เสียงชายวัยกลางคนดังขึ้นลั่นบ้านแต่ก็ไม่ได้เข้าไปในโสตประสาททั้งสามหนุ่มเลย

"นี้!!พวกแกสนใจฉันหน่อยสิ!!"เค้ายังคนตะโกนไม่เลิก

"อะไรเนี่ยพ่อไม่เห็นหรอว่าป๊อบกำลังใส่ล้อรถอยู่อ่ะ"ป๊อบปี้บอกเซ็งๆ

"นั้นสิ!เขื่อนกำลังคุยกับน้องเคโรโระอยู่นะเดี๋ยวก็ตกใจหรอก"เขื่อนหันมาค้อน สรุปว่าลูกชายคนเล็กของฉันมันปัญญาอ่อนหรือเปล่าว่ะ

"ฟังฉันสิว่ะไอ้ลูกหมา!!!"

"ถ้าพวกเราเป็นลูกหมาพ่อก็เป็นพ่อหมานะสิ"เสียงนิ่งๆดังขึ้น

"ไอ้โมะ!!!แกด่าข้าหรอว่ะ!!"

"โมะพูดความจริงนะพ่อ"

"ถ้าแกยังไม่ฟังฉัน!ฉันจะไม่ยกมรดกให้พวกแก!!"ทุกอย่างหยุดนิ่งเหมือนกดสต๊อปภาพไว้ ป๊อบปี้โยนล้อรถแล้วหันมานั่งฟังพ่ออย่างตั้งใจเช่นเดี๋ยวกับโทโมะและเขื่อน

"พ่อมีอะไรก็ว่ามา?"ป๊อบปี้ถาม

"เมื่อไรพวกแกจะทำตัวให้มีประโยชน์สักทีว่ะ!"

"พวกเราไม่มีประโยชน์ตรงไหน"โทโมะพูด

"ทุกตรง!!"

"แล้วพ่อจะให้พวกผมทำอะไรละ?"เขื่อนถาม

"ถ้าแกสามารถหาแฟนมาได้ก่อนที่ฉันจะกลับจากญี่ปุ่นฉันจะยอมยกมรดกให้พวกแก"

"แล้วมันเกี่ยวกับแฟนตรงไหนเนี่ยพ่อ"ป๊อบปี้ทำหน้าสงสัย

"ถ้าแกมีความรักมันอาจทำให้แกเป็นผู้เป็นคนมากขึ้นก็ได้"

"โห่!พ่อ...ให้พวกเราทำอย่างอื่นไม่ได้หรอ?ทำมั้ยต้องหาแฟนด้วยอ่ะมันยังไม่พร้อมอ่ะพ่อเข้าใจป่ะ"โทโมะบอก

"ฉันเห็นแกเอาแต่เจ้าชู้ไปวันๆ ฟันแล้วทิ้ง แกเคยคบใครได้นานบ้างไหมห๊ะไอ้โมะ!!"

"เคยนะ!ตั้ง 2 วัน"

"นั้นนานของแกแล้วใช่มั้ย=_=;;"

"นี้ก็นานแล้วนะพ่อ"

"ไม่รู้ละยังไงฉันคิดว่าถ้าพวกแกมีแฟนมันต้องทำให้พวกแกดีขึ้น!หาแฟนให้ได้ก่อนฉันจะกลับ!!"

..................................................................................................................................

สวัสดีทุกคนนะค่ะ วันนี้แจมก็มาแต่งเรื่องใหม่แล้ว เป็นเรื่องที่ 2 เป็นนิยาย 3 เรื่องนะค่ะ ถ้าใครเคยอ่าน Bad Boy Brother ของแจ่มใสคงจะรู้จักกันนะ ขอเอาแนวเรื่องมาแต่งหน่อยละกัน ยังไงก็ฝากติดตามกันเยอะๆนะ ตอนที่ 1 จะอัพวันที่ 27 นะหลังแจมสอบเสร็จ อ่าน-เม้นกันเยอะๆนะ^_^