The revenge แค้นร้ายกลายรัก

8.6

เขียนโดย OUM_PF

วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.57 น.

  33 ตอน
  692 วิจารณ์
  127.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) จุดเกิดเหตุ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

The revenge แค้นร้ายกลายรัก 

ตอนที่1 จุดเกิดเหตุ

 

 

“อือ”ชายหนุ่มและหญิงสาวที่กำลังประกบจูบกันอย่างเร่าร้อนอยู่ภายในห้องที่กำลังเปิดแอร์เย็นฉ่ำ แต่

 

สำหรับเขาและเธอตอนนี้อากาศมันร้อนระอุยิ่งกว่าอยู่ท่ามกลางทะเลทรายเสียอีก มือเล็กโอบรอบลำคอ

 

แกร่ง แล้วจูบโต้ตอบอย่างไม่ประสีประสา เสียงหวานครางในลำคออย่างพอใจกับสัมผัสวาบหวามที่ชาย

 

หนุ่มกำลังมอบให้เธอ มือหนาลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของคนตัวเล็กอย่างถูกใจ

 

 

“ฟะ คุณพระช่วย!!!!!”คุณหญิงมณีที่เดินขึ้นมาปลุกหลานสาวก็ยกมือทาบอกอย่างตกใจกับเหตุการณ์ตรง

 

หน้า เมื่อคืนที่บ้านของนางจัดงานเลี้ยงวันเกิดของบุตรชาย ก็มีทั้งเพื่อนๆของเขา และเครือญาติที่มางานนี้

 

นั่นก็รวมถึงสาวน้อยหน้าหวานหลานสาวของนางและเพื่อนของบุตรชายอย่างป๊อปปี้ ดูเหมือนสองหนุ่ม

 

สาวจะรู้ตัวก็รีบผละออกจากกัน และจ้องหน้ากันราวกับถูกสะกดไว้

 

 

“เห้ย!!!!!!!”ทั้งสองอุทานขึ้นมาพร้อมกัน

 

 

“คะ คุณป้าไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ อีตานี่มันใครก็ไม่รู้ ฟางไม่รู้จักนะคะ มันมาทำรุ่มร่ามกับฟางก่อน”สาวหน้า

 

 

หวานพูดออกมารัวๆ พร้อมกับส่ายหน้ายืนยันว่าเธอไม่รู้เรื่องจริงๆนะ

 

 

“อ้าวเห้ย เธอพูดอย่างนี้ก็สวยสิ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะ”ชายหนุ่มมองหน้าสาวหน้าหวานอย่างหา

 

เรื่อง ผู้หญิงอะไร หน้าตาก็ดี แต่ปากเนี่ยสิเสียเป็นบ้า

 

 

“นี่นาย...”แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรออกไป คุณหญิงป้าก็ขัดขึ้นมาก่อน

 

 

“หยุด!...แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วลงมาคุยกับป้าข้างล่าง...ทั้งสองคนนั้นแหละ”หญิงวัยกลางคนพูดก่อนจะ

 

เดินจากไป ทิ้งให้สองหนุ่มสาวมองตากันปริบๆ

 

 

“เพราะนายนั่นแหละ ไอ้ผู้ชายเฮงซวยไอ้ไม่เป็นสุภาพบุรุษ ไอ้ผู้ชายชอบฉวยโอกาส ไอ้...ไอ้หล่อเอ๊ย

 

”เธอด่าเขามาชุดใหญ่ก่อนจะลุกไปจากเตียง แต่ให้ด่าแล้วเดินจากไปง่ายๆก็ไม่ใช่เขาสิ

 

 

“ปล่อยนะ!!!”เธอร้องออกมาเมื่อเขาฉุดเธอให้นั่งลงบนตักของเขา

 

 

“ไม่ปล่อย ไหนๆก็ไหนๆละ สานต่อให้มันจบเลยดีกว่า”เขากดจมูกโด่งเรียวลงบนแก้มนวล ก่อนจะเห็นสี

 

หน้าที่บ่งบอกได้ดีว่าหญิงสาวตกใจแค่ไหน

 

 

“ไอ้ ไอ้บ้า นายปล่อยฉันนะ”เธอดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของเขา คนอะไรตัวก็เล็ก แต่แรงเยอะชะมัด

 

 

“อย่าดิ้น ไม่งั้นเธอเสร็จฉันแน่”เขากระซิบข้างใบหูเล็กเบาๆ

 

 

“นะ นายจะทำอะไรฉัน”เขารู้สึกว่าตัวของเธอสั่นน้อยๆราวกับหวาดกลัวอะไรบางอย่างอยู่

 

 

“หึ แล้วคิดว่าฉันจะทำอะไร”เขาพูดพร้อมกับจับใบหน้าแสนหวานให้หันมาทางเขา

 

 

“อย่านะ ฉันยังเรียนอยู่เลย”เขามองใบหน้าหวานที่เริ่มซีดเผือด

 

 

“ฮ่าๆๆ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกยัยไม้กระดาน”เขาปล่อยก๊ากออกมาเมื่อเห็นเธอกลัวจนหน้าซีดขนาดนั้น

 

 

“ไอ้หน้าโหด ฉันเกลียดนาย”เธอพูดก่อนจะดึงมือหนาของเขาออกจากเอวบางของเธอและเดินเข้าห้องน้ำ

 

ไป

 

 

“ฉันรักเธอตายแหละ”เขาตะโกนตามหลังเธอไป คนตัวเล็กก็หันมาแลบลิ้นปลิ่นตาแล้วปิดประตูห้องน้ำดัง

 

โครมใหญ่

 

 

ยัยนี่น่าจะอายุไม่น่าจะถึง20 แผนของเขาสำเร็จอีกขั้นเมื่อเขาได้พบกับหญิงสาวใบหน้าหวานปานน้ำผึ้ง  ที่

 

จะเป็นหมากตัวสำคัญในการเดินเกมแก้แค้นครั้งนี่ของเขา....

 

 

 

เขากำลังกลับมาแก้แค้น...แก้แค้นให้กับครอบครัวของเขา...นีระสิงห์จะต้องได้พบกับความพังพินาศ...

 

 

เหมือนที่จิระคุณได้พบเจอ....และสาวหน้าหวานคนนี้จะเป็นคนเดินเกมแก้แค้นของเขาเอง...ทุกคนจะ

 

ต้องได้รับความเจ็บปวดแบบที่ครอบครัวของเขาได้พบพาน!!!!

 

 

เสียงเปิดของประตูทำให้เขาหลุดออกมาจากภวังค์

 

 

สาวหน้าหวานที่ตอนนี้เดินออกมาด้วยใบหน้าที่กำลังแสดงถึงความไม่พอใจ ใบหน้าหวานถึงแม้ไม่ได้แต่ง

 

แต้มด้วยเครื่องสำอาง แต่เธอกลับดูน่ารัก สดใส อย่างบอกไม่ถูก ติดก็ตรงที่ใบหน้าแสนหวานที่กำลังบูด

 

บึ้งอยู่นั่นแหละ ที่บั่นทอนความน่ารักของเธอไป

 

 

“มองอะไรยะ ไปล้างหน้าล้างตาได้แล้ว ฉันจะลงไปรอข้างล่าง”เธอพูดก่อนจะเดินผ่านเขาไป

 

 

เขาเพิ่งสังเกตว่าเธอตัวเล็กมาก ความสูงไม่น่าจะถึง165 ตัวเล็กบอบบาง น่าทะนุถนอม

 

 

เขาสลัดความคิดงี่เง่าของตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ

 

 

“คุณป้าขา อย่าบอกเรื่องนี้กับคุณแม่เลยนะคะ”สาวหน้าหวานที่กำลังอ้อนหญิงวัยกลางคนเสียยกใหญ่

 

 

และมองค้อนๆไปที่พี่ชายหรือลูกพี่ลูกน้องของเธอที่นั่งอมยิ้มอยู่

 

 

“ป้าคงจะทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกลูก เรื่องนี้หนูเป็นคนเสียหายนะลูก”เธอมองผู้เป็นป้าด้วยสายตาที่ตัดพ้อ

 

สุดๆ แล้วต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธออีกล่ะเนี่ย

 

 

“ใช่ พี่ก็เห็นด้วยกับคุณแม่นะ ไอ้ป๊อปน่ะมันไม่ได้มีอะไรที่ไม่คู่ควรกับฟางเลยนะ ทั้งฐานะ ชาติตระกูล

 

ความสามารถ แล้วก็....”เธอรีบชิงพูดก่อนที่ลูกพี่ลูกน้องตัวแสบของเธอจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ พูดอย่าง

 

นี้มันก็ไม่ต่างไปจากการยุยงให้คุณป้าทำอะไรสักอย่างกับเขาและเธอเอง

 

 

“ไอ้พี่เขื่อน ไม่ช่วยแล้วยังจะยุอีกนะ หุบปากไปเลย”เธอพูดกับพี่ชาย ก่อนตัวปัญหาจะเดินลงมาจากบันได

 

 

“อ้าวไอ้ป๊อป นั่งก่อนเว้ย”

 

 

“มากันครบละนะ งั้นป้าจะขอเริ่มเรื่องละนะ จากที่ป้าอาบน้ำร้อนมาก่อน หนุ่มสาวอยู่ร่วมห้องกันทั้งคืนโดย

 

ไม่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วน จะไม่ให้มีเรื่องพรรค์นั้นเกิดขึ้นก็คงเป็นเรื่องแปลก...”เธอโผล่พรวดขึ้น

 

มากลางปล้อง เมื่อลาสังหรณ์ของเธอเริ่มไม่ดี

 

 

“ไม่ใช่นะคะ ฟางรู้ตัวฟางดี มันไม่มีอะไรผิดปกติเลยนะคะ”

 

 

“ฟาง...ฟังป้าก่อน...ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะไม่ได้เสียกัน แต่มันก็เป็นเรื่องไม่ดีไม่งามที่เราทั้งสองคนทำ

 

แบบนั้น หากใครมารู้เข้ามันจะดูไม่งาม”

 

 

“คุณป้าคะ ก็อย่าให้ใครรู้สิคะ แค่ลืมๆกันไป...ใช่มั้ยนาย”เธอหันไปขอความช่วยเหลือจากไอ้หน้าโหดที่

 

เอาแต่นั่งอมยิ้มอยู่

 

 

“ไม่ครับ”คำตอบของเขาทำเอาเธอแทบช็อก

 

 

“หมายความว่าไงจ๊ะ”

 

 

“ผมจะรับผิดชอบน้องด้วยการหมั้นกับน้อง”เขาพูดออกมาหน้าระรื่น แต่เธอเนี่ยสิแทบจะสลบเหมือดอยู่

 

แล้ว

 

 

“ไม่ ฟางไม่หมั้นกับเขานะคะ...ฟางไม่ได้รักเขา”เธอพูดออกมาทั้งน้ำตา แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต

 

 

ของเธอ เธอจะต้องหมั้นกับใครก็ไม่รู้ เธอไม่รู้จักเขาแม้แต่ชื่อแซ่ด้วยซ้ำไป

 

 

“โถ ฟาง”ผู้เป็นป้าเข้ามากอดปลอบเธอ

 

 

“ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แต่ในเมื่อผมได้ทำเรื่องเสียหายกันน้องไปแล้ว ผมต้องรับผิด

 

ชอบสิ่งที่ผมได้ทำลงไป”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างหนักแน่น

 

 

“เรื่องนี้ป้าคงให้คำตอบไม่ได้...ป้าอยากให้เราทั้งสองได้คุยกับผู้ใหญ่ให้ดีๆเสียก่อน”

 

 

“ครับ ผมจะไปส่งน้องที่บ้านเอง”

 

 

“ไม่ ฉันไม่กับนาย พี่เขื่อนไปส่งฟางหน่อยนะ”หญิงสาวหันไปขอร้องเพื่อนรักของเขา แต่เขารู้ดีว่ามันต้อง

 

รู้ใจเขาแน่

 

 

“เอ่อ...พี่ขอโทษนะฟาง พี่ไม่ว่างน่ะ”ก่อนที่ไอ้เขื่อนมันจะเดินออกจากบ้านไป

 

 

“คุณป้าคะ ฟางไม่ไปนะ”เธอหันไปออดอ้อนผู้เป็นป้า

 

 

“เอ่อ...”

 

 

“ผมลาแล้วนะครับ”เขาพูดให้เธอตายใจ เมื่อเธอผละออกจากผู้เป็นป้า เขาก็ย่างสามขุมเขาไปแบกราง

 

เล็กของเธอพาดที่บ่า

 

 

“ปล่อยนะ ไอ้บ้า นายปล่อยฉันนะ”เธอทุบกำปั้นน้อยๆลงบนแผ่นหลังของเขา แต่ไม่กระเทือนเลยแม้แต่

 

น้อย

 

 

คุณหญิงมณีคลึงขมับเบาๆอย่างปวดหัวกับหนุ่มสาว แล้วต่อไปชีวิตของพวกเขามันจะเป็นยังไงกันละเนี่ย

 

 

 

 

.............................................................................................

อัพแล้วตอนแรก เรื่องTheloveless เราหยุดอัพแล้วนะ หาทางออกให้มันไม่ได้ กลัวแต่งออกมาไม่ดี

ขอโทษด้วยนะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา