คำสาปแวมไพร์ อมตะนิทา nc

  หลังจากผ่านพิธีอภิเษกสมรสมาได้ไม่กี่วินาที องค์ชายโทโมะก็อุ้มองค์หญิงแก้วที่หลับสนิทเพราะเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว มาที่ห้องบรรทม พร้อมวางหญิงสาวไว้ที่เตียง

องค์ชายโทโมะ : ถ้าพระชายาของข้าตื่่นขึ้นมา คงเกลียดเขาแย่ ขอโทษน่ะที่ข้าคงต้องมอบสิ่งนี้ให้เจ้าถึงแม้เจ้าจะไม่เต็มใจรับมันนัก ชายหนุ่มพูดจบก็ก้มลงจูบบริเวณหน้าผากมนเบา ๆ มือลูบเส้นผมขององค์หญิงเล่น ก่อนจะช้อนขึ้นมาพสดที่บ่าอันแข็งแกร่งแล้วก็พึมพำมนตร์อะไรบางอย่างออกจากปรายนิ้วเรียวของชายหนุ่ม มันสะกดให้คนตัวเล็กนิ่งเฉยไม่ไหวติ่งใด ๆ ทั้งสิ้นและหลังจากนั้นเขี้ยวขององค์ชายโทโมะก็ค่อย ๆ ยาวขึ้นแล้วฝังลงบนต้นคอดูดเลือดความเป็นมนุษย์ของหญิงสาวออกจนหมดตัว ตอนนี้องค์หญิงแก้ว มีร่างกายที่เย็นเฉียบ สีหน้าซีดเผือก แววตาแดงฉาน เช่นเดียวกับโทโมะ 

องค์หญิงแก้ว : ทะ ท่านมันเป็นปีศาจร้าย เอาความเป็นมนุษย์ของข้าคืนมาน่ะ ฮึก ฮือ

องค์ชายโทโมะ : เลือดมนุษย์ของเจ้าช่างหวานยิ่งนัก หิวไหม ถ้าหิวก็ดื่มเลือดซะ

องค์หญิงแก้ว : ข้าไม่ดื่ม เจ้าจะไปตายที่ไหนก็ไป 

องค์ชายโทโมะ : งั้นเธอก้ต้องใช้กริชเงินนี่แทงฉัน 

องค์หญิงแก้ว : ท่านอย่าคิดนะว่าข้ามิกล้า พูดจบหญิงสาวก็รับกริชเงินมาจากชายหนุ่มก่อนจะแทงลงไปที่ท้องของชายหนุ่มในทันที ตอนแรกหญิงสาวคิดว่าชายหนุ่มจะหลบกริชเงินได้ทัน แต่กลับไม่เป้นเช่นนั้น ชายหนุ่มกลับดึงกริชเงินให้แทงที่ท้องของเขาลึกยิงขึ้นกริชเงินเล่มนั้นปักอยุ่ที่บริเวณท้องขององค์ชายโทโมะก่อนที่ชายหนุ่มจะทรุดลงไปที่เตียง

~ เฮือก ~

องค์หญิงแก้ว : ทะ ทำไมท่านไม่หลบล่ะ เลือดสีแดงฉานที่ไหลออกมาทางบาดแผลของเขายังคงไหลไม่หยุด รอยยิ้มจาง ๆ ผุดลงบนใบหน้าหล่อเหล่านั้น

องค์ชายโทโมะ : ยก โทษ ให้ กับ ทุก เรื่่อง ที่ ฉัน ทำ ไป กับ เธอ ได้ ไหม น้ำเสียงที่ขาดหายไปของชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวใจไม่ค่อยดีนัก

องค์หญิงแก้ว : ท่านอย่าเป็นอะไรน่ะ ฮึก ฮือ ๆ ข้าขอโทษข้าไม่โกรธท่านแล้วก็ได้องค์ชายโทโมะฮือ ๆ หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างอดไม่ได้ มือเล็กเล็กขององค์หญิงแก้วพยายามกดที่บาดแผลของเขาไม่ให้เลือดออกมากขึ้น

 เอาใจช่วยองค์ชายในตอนหน้า เม้น โหวตหน่อยน่ะค่ะ