BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

9.4

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.

  40 chapter
  760 วิจารณ์
  90.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

ตอนนี้ฉันหยิบไดอารี่ส่วนตัวของฉันขึ้นมา กวาดสายตามองไปยังหน้าแรก ที่มีเบอร์ติดต่อติดต่อคน

 

 

สำคัญๆในชีวิตฉันอยู่ แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับชื่อ ชื่อหนึ่งที่ทำให้ฉันมีความสุข แล้วก็ทำให้ฉันมีความทุกข์

 

 

ในเวลาเดียวกัน ณภัทร ผู้ชายที่เข้ามาทำให้ชีวิตฉันมีความหวัง แล้วก็ทำลายทุกอย่างลงไปเพียงชั่วพริบตา

 

 

 " เอาละเป็นไงเป็นกัน " ฟางกดเบอร์โทรศัพท์คสำคัญเธอทันที อย่างใจจดใจจ่อ

 

 

" ฮัลโหล " ทันใดนั้น คนที่เธอตั้งใจโทรไปหาก้รับโทรศัพท์ทันที

 

 

" สวัสีดีค่ะ พี่แก้ว ฟางเองนะค่ะ "

 

 

" ยายฟาง หายไปไหนมา รู้ไหมพี่เป็นห่งแค่ไหน โทรหาก็ไม่ติด ยายเฟย์ก็บ่นคิดถึง "

 

 

" ใจเย็นๆค่ะพี่แก้ว ฟางขอโทษนะค่ะ พอดีมีปัญหานิดหน่อยนะค่ะ"

 

 

" ฟางเป็นยังไงบ้าง แล้วตอนนี้อยู่ไหน พี่แวะไปหาที่คอนโด แต่....เออ "

 

 

" ค่ะ อย่างที่พี่แก้วรู้มานั่นแหละค่ะ แต่พี่แก้วไม่ต้องห่วงนะค่ะ ฟางจะเอาทุกอย่างคืนมาให้ได้ค่ะ "

 

 

" ฟาง แต่พี่ว่าช่างมันเหอะ มันอันตราย กลับมาอยู่กับพี่ดีกว่านะ "

 

 

" ไม่ค่ะ ฟางไม่มีทางกลับไปหาคนใจร้ายแบบนั้นแน่ค่ะ พี่แก้วไม่ต้องห่วงนะค่ะ ฟางมีตัวช่วยค่ะ"

 

 

" เดี๋ยวนะ แล้วฟางจะทำยังไง แล้วตอนนี้อยู่ไหน กับใคร ทำอะไร" คำถามรัวออกจากปากพี่สาวเธอทันที

 

 

" พี่แก้วๆๆ ฟังฟางก่อน ฟางตอบไม่ทันค่ะ "

 

 

" อะหะ บอกพี่มาให้ระเอียดเลย "

 

 

" ตอนนี้ฟางอยู่กับเพื่อนนะค่ะ เค้าช่วยฟาง รวมถึงฟางก็ช่วยเค้าทำงานด้วย ปลอดภัยดีค่ะ "

 

 

" แล้วทำงานอะไร พี่ไปหาได้ที่ไหน จะติดต่อเรายังไง "

 

 

" ทางนี้เลยค่ะ ฟางขอไม่บอกเรื่องที่อยู่นะค่ะ รอฟางมั่นใจก่อนว่าไม่มีใครทำอะไรฟาง ฟางจะไปหาพี่นะค่ะ"

 

 

" แล้วมีใครทำอะไรเรา บอกพี่มานะ " แก้วถามอย่างร้อนรน

 

 

" เอาละๆ เอาเป็นว่าพี่แก้วโทรหาฟางได้เบอร์นี้ตลอดเลยนะค่ะ แล้วถ้าว่างฟางจะไปหาพี่แก้วเอง"

 

 

" ฟาง แล้วอยู่กับใครพี่รู้จักไหม "

 

 

" พี่แก้วไม่รู้จักหรอกค่ะ ฟางเพิ่งรู้จักกับเค้าเอง "

 

 

" แล้วไว้ใจได้หรือเปล่า "

 

 

" เค้าไว้ใจได้ค่ะ มีอะไรบางอย่างบอกฟางแบบนั้น เอาเป็นว่าฝากบอกเบอร์ยายเฟย์ด้วยนะค่ะ "

 

 

" อะหะ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยละ พีเป็นห่วง"

 

 

" ค่ะ ฟางรักพี่แก้วกะยายเฟย์นะค่ะ "

 

 

" พี่ก้รักเรา ยายเฟย์ฝากบอกมาเหมือนกัน แล้วพี่จะบอกให้นะ "

 

 

" ค่ะ สวัสดีค่ะ "

 

 

" เฮ้อ ไ่ม่รู้เวรกรรมอะไรของยายฟาง เจอแต่เรื่องแ่ย่ๆมาตลอดชีวิต"

 

 

" แก้ว ฟางโทรมาเหรอลูก น้องเป็นยังไงบ้าง " ผุ้เป็นพ่อที่ผ่านมาได้ยินพอดี จึงถามลูกสาวคนโตขึ้นค่ะ

 

 

" ตอนนี้น้องสบายดีค่ะ คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะค่ะ " แก้วตอบผู้เป็นพ่อไป

 

 

" แก้ว ยังไงพ่อก็ฝากน้องด้วยละกัน "

 

 

" ค่ะ ยังไงแก้วก็ไม่มีวันทิ้งน้องหรอกค่ะ "

 

 

" แล้วโทโมะเป็นยังไงบ้างละ "

 

 

" ห๊ะ พ่อว่าอะไรนะค่ะ " แก้วที่อุทานออกมาด้วยความตกใจแทบไม่เชื่อหูตัวเอง

 

 

" ป่าว พ่อไปทำงานแล้วนะ "  ผู้เป็นพ่อรีบบอกปัดไป ด้วยความสงสารลูกสาวที่เค้าเองก็พอมองออกว่า 

 

ไม่ได้รักกับว่าที่ลูกเขยของเค้า แต่รักกับชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง แต่มันติดที่สัญญานั่น

 

 

                     มาทางด้านฟาง

 

" เอาละ ซักนิดละกัน " แล้วฟางก็กดหมายเลขโทรออกทันที

 

 

" ว่าไงครับภรรยาของป๊อป " รอสายไม่นาน คนปลายสายก็กดรับแล้วส่งเสียงทันที

 

 

" ตาบ้า ใครบอกให้นายบันทึกชื่อแบบนี้ "

 

 

" ก็ไม่มีใครบอก บันทึกไปตามความจริง ก็แค่นั้น ว่าแต่โทรหาป๊อปมีอะไรหรือเปล่า "

 

 

" อะ เออ เปล่า แค่จะถามว่าจะกลับมากี่โมง "

 

 

" ทำไมคิดถึงเค้าละซิ "

 

 

" นายบ้า แค่จะถามว่าให้คนเปิดรถเอาของมาให้ใช่ป่าว "

 

 

" อะหะ เค้าเอาของไปให้เธอหรือยัง แล้วเธอเปิดห้องให้เค้าเข้าไปไหม "

 

 

" โอ้ยยยยย ได้ของแล้ว แล้วก็ไม่ได้ให้เข้าห้องด้วย "

 

 

" ดีแล้ว ฟางฉันเป็นห่วงเธอนะ "

 

 

" อะ อืม "


 

" ฉันว่าจะบอกกับพ่อเรื่องของเรา แล้วฉันก็จะถอนหมั้นมาหมั้นกับเธอเธอว่าดีไหม"

 

 

" ป๊อป นายบ้าหรือเปล่า ฉันเป็นใคร อดีตเป็นยังไงนายยังไม่รู้เลย นายจะไม่ตัดสินใจเร็วไปหน่อยเหรอ "

 

 

" เธอก็บอกฉันมาซิ ฉันจะได้รู้ไง "

 

 

" ป๊อป ขอเวลาฉันบ้างซิ ขอเวลาทบทวนอะไรหลายๆอย่างที่ผ่านเข้ามา "

 

 

" ตามใจเธอละกัน แต่ยังไง ฉันก็จะถอนหมั้น ถึงเธอจะยังไม่ยอมหมั้นกับฉันก็เหอะ "

 

 

" แล้วเธอละป๊อป ครอบครัวของนายกับเธอ จะไม่........เออ "

 

 

" ไม่หรอก พ่อต้องชอบเธอ ฉันมั่นใจ "

 

 

" เห้อ ฉันขี้เกียจทะเลาะกับนาย ไปนอนกลางวันดีกว่า เชอะ "

 

 

" แหม สบายจังนะ เราก็ทำงานหนั๊ก หนัก "

 

 

" อ่าว ช่วยไม่ได้ ไม่ให้ฉันช่วงเองนิ "

 

 

" เอาละๆเธอไปนอนเหอะ ดูแลตัวเองด้วย ฉันไปทำงานต่อก่อน "

 

 

" อะหะ เออ ป๊อป ขอบคุณสำหรับมื้อเช้านะ "

 

 

" นึกว่าจะไม่พูดซะแล้ว "

 

 

" แหม ก็นะ..ขอบคุณนะป๊อป "

 

 

" ครับ ภรรยา "

 

 

" อีตาบ้า " แล้วป๊อปก็กดวางไป ปล่อยให้เธอว่ากรอกหูตัวเอง

 

 

 โทโมะ - แก้ว

 

 

" ว่าไงครับ วันนี้ลมอะไรพัดที่รักมาหาพี่ได้ถึงที่ทำงานกันครับ "

 

 

" แหม ก็ไม่อะไร แค่เอาข้าวกลางวันมาฝากค่ะ หิวหรือยังค่ะ "

 

 

" มาหๆเลยละ ป้อนหน่อยซิ "

 

 

" กินเองซิค่ะ " แก้วพูดพร้อมกับจัดอาหารใส่จานให้แฟนหนุ่ม

 

 

" ทำไมวันนี้ยิ้มหน้าบานจัง มีอะไรพิเศษหรือเปล่า " โทโมะแอบถามแฟนสาวที่ยิ้มไม่หุบ

 

 

" วันนี้ยายฟางโทรมานะค่ะ "

 

 

" อ่อ น้องสาวติดต่อได้แล้วนี่เอง แล้วเป็นไงบ้างละ "

 

 

" พูดแล้วของขึ้น ก็ยายฟางนะซิค่ะเป้นแบบที่เราสืบมาเปะเลย โดนแฟนโกงทุกอย่าง เอาไปขายไปอยู่กะแฟนใหม่ "

 

 

" แล้วตอนนี้น้องฟางเป็นไงบ้างละ "

 

 

" ก็ตอนนี้ยายฟางอยู่กับเพื่อนนะค่ะ แล้วทิ้งเบอร์ให้แก้วไว้แล้วด้วย ติดต่อได้ตลอดเวลา "

 

 

" ดีใจด้วยนะ " โทโมะพูดแล้วบีบจมูกแฟนสาวอย่างหมั่นเขี้ยว

 

 

" พี่โมะ วันนี้คุณพ่อถามหานะค่ะ "

 

 

" หือ " การกินหยุดชะงักลงในทันทีที่ได้ยิน ทั้งสองมองหน้ากันนิ่ง

 

 

" คุณพ่อถามว่า แล้วพี่เป็นยังไงบ้าง ตอนแรกแก้วก็ตกใจ แต่พอเห็นหน้าคุณพ่อแก้วยิ่งมั่นใจค่ะ"

 

 

" แก้ว งั้นแสดงว่าท่านเอง ก็คงเริ่มเห้นใจเราสองคนบ้างแล้วละ " โทโมะจับมือแก้วขึ้นมาอย่างดีใจ

 

 

" ค่ะ แก้วก็หวังว่าจะเป้นแบบนั้น " ทั้งสองโผเข้ากอดกันอย่างมีความหวัง

 

 

              ณ. บริษัทจิระคุณ

 

 

" ก๊อกๆ " เสียงเคาะประตูดังขึ้น

 

 

" เชิญครับ " ชายหนุ่มผู้มาดเข้ม หน้าตาคม อันแสนหล่อเหลาบาดใจพูดขึ้น

 

 

" พี่ป๊อป พิมพ์คิดถึงพี่จังเลยค่ะ " ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา พิมพ์ก็วิ่งตรงมากอดเค้าทันที

 

 

" พิมพ์ ปล่อยพี่ก่อน ที่นี่มันที่ทำงานนะ "

 

 

" แหม นิดหน่อยเอง "

 

 

" แล้วมาที่นี่มีอะไรหรือเปล่าละ "

 

 

" ไม่มีแล้วมาไม่ได้หรือไงกันค่ะ " พิมพ์ที่ทำท่าไม่พอใจกับคำถามพูดขึ้น

 

 

" พิมพ์ " ป๊อปปี้ดุเธอหน้านิ่ง ซึ่งดูก็รู้ว่าเค้ากำลังไม่พอใจเธออย่างมาก

 

 

" เออ พิมพ์ขอโทษค่ะ พอดีคุณลุงเรียกไปพบที่ห้อง เดี๋ยวนี้เลยอะค่ะ "

 

 

" อึม โอเค " เค้าตอบก่อนจะเดินออกห้องไปโดยไม่รอเธอ ทำให้เธอวิ่งตามเค้าแทบไม่ทัน

 

 

" ก๊อกๆ "

 

 

" เข้ามา "

 

 

" เรียกผมมีอะไรหรือเปล่าครับท่านประธาน " ป๊อปปี้เอ่ยถามบิดาด้วยมารยาท

 

 

" เปล่า พ่อแค่จะถามว่า เย้นนี้ว่างไหม พาหนูแก้วมาทานข้าวที่บ้านเราหน่อยซิ"

 

 

" ไม่ดีกว่าครับพ่อ แก้วคงไม่อยากมา "

 

 

" แกนี่ ทำไมไม่ดูแลหนูแก้วเลยฮ่ะ "

 

 

" โธ่พ่อ ผมกับแก้วไม่ได้รักกัน " ทันทีที่พิมพ์ได้ยินเธอยิ้มกว้างขึ้นมาทันที

 

 

" เอะ แต่แกต้องแต่งงานกับหนูแก้ว ไปๆๆ ไปทำงานเย็นนี้รับน้องมาทานข้าวที่บ้านด้วยละ "

 

 

" พ่อ ป๊อปมีความลับจะบอก "

 

 

" อะไรของแกอีก ถ้าไร้สาระฉันไม่อยากฟัง "

 

 

" แต่พ่อต้องฟังผม ครั้งนี้ผมจริงจัง "

 

 

" แก้วเป็นแฟนกับไอ้โมะ ตั้งนานแล้วครับ ก่อนผมจะหมั้นอีก สองคนนั้นเค้ารักกัน"

 

 

" อะไรนะ ตาป๊อปแกคงไม่โกหกฉัน เพื่อนหนีการแต่งงานหรอกนะ"

 

 

" ไม่แน่นอนครับ ถ้าพ่อไม่เชื่อ ถามสองคนนั้นดูก็ได้ แล้วอีกอย่าง ผมก้มีคนรักขอผมอยู่แล้ว"

 

 

" อะไรนะ แกทำอะไรลงไปรู้ไหมตาป๊อป"

 

 

" รู้ครับ ป๊อปรู้ดี "

 

 

" ใครเหรอค่ะพี่ป๊อป " พิมพ์ที่ก้มหน้าอายอมยิ้ม ถามป๊อปขึ้น

 

 

" เอาละๆ งั้นคืนนี้ ฉันอยากเจอแฟนแก ได้หรือเปล่า" ไม่ทันที่ป๊อปปี้จะคอบ พ่อก็พูดขึ้นขัดทันที

 

 

" ครับ ที่บ้านเรานะครับ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขอเม้นท์+โหวตเยอะๆหน่อยนะค่ะ

 

 

 

พลีสสสสสสสสสสสสสส

 

 

 

รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ

 

 

 

 




 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา