รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

9.1

เขียนโดย tanopa

วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.06 น.

  50 chapter
  365 วิจารณ์
  128.70K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 23.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) เมื่อเธอแรงมาฉันก็พร้อมแรงกลับ 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ มหาวิทยาลัย เวลา เก้าโมงเช้า  

นักศึกษาหญิง 1 - นี่ๆแกยัยคนนั่นใช่พี่แก้ว ดาวเด่นของคณะนิติปีสุดท้ายป่ะแก

นักศึกษาหญิง 2 - ใช่ๆ จริงด้วยแกฉันว่าน่าตาก็ดูดีเสียทีจืดไปหน่อย แต่ไม่น่าทำตัวเลวๆแบบนั้นเลย

นักศึกษาชาย - อะไรกันแบบนี้เหรอที่เรียกว่าดูดี ฉันว่าจืดมากกกกกจืดสนิทเลย แต่แปลกน่ะ......

นักศึกษาหญิง - แปลกยังไงเหรอค่ะ พี่แก้วใครๆก็ชมว่าเรียนเก่งมาก แต่ไม่น่าจะมีนิสัยชอบผู้ชายมีครอบครัวแล้วเลย

นักศึกษาชาย - ที่แปลกก็คือ โทโมะรูปหล่อแห่งวิศวะยานยนต์มาติดใจยัยหน้าจืดแบบยัยนี่ได้ไงก็ไม่รู้แต่ก็ดีคนสวยๆจะได้ไม่ต้องโดนมันงาบไปหมด ส่วนยัยแก้วน่ะที่ไปชอบคุณแก่ก็เพราะวัยเดียวกันไม่แหลไง

นักศึกษาหญิง - สงสัยพี่โทโมะของพวกหนูจะโดนคุณไสย ถึงไปติดใจพี่แก้ว พี่ก็ว่าเค้าไปแต่ อิอิ ก็น่าจะใช่เนอะค่ะไม่เคยมีใครมาจีบแกสักคนแถมไม่พอไปแย่งของดาวเด่นมหาลัยเราอย่างพี่พิม หนูเชียร์พี่พิมให้พี่โมะจะดีกว่า

เฟย์ - หน๊อยนี่พวกปากหอย ปากปู ปากแบบนี้อยากกระเด้งกลับไปอยู่ทะเลกันไหม ส่วนนายก็เหมือนกันเป็นรุ่นพี่สะเปล่าหัดมาปลาหมา นินทารุ่นเดียวกันกับอีนางพวกรุ่นน้องแบบนี้มันใช่ได้ที่ไหนห๊ะ

นักศึกษาชาย - ฉันไม่ได้ว่าเธอก็แล้วกัน แต่ก็ว่าน่ะเธอหน้าตาน่ารักดีน่ะไม่น่าไปคบกับยัยจืดนั่นได้เลย มาคบกับฉันดูไหมจ๊ะคนดี

เฟย์ - หน้าตาอย่างปลากระโฮยังสแล่นเจ่อมาชวนคบรู้เฟย์เย่น้อยไปสะแล้ว

นักศึกษาชาย - ชื่อเฟย์เย่หรือจ๊ะคนสวย ผมชื่อต้นน่ะครับ (ว่าแล้วนายนี่พยายามจะดึงมือของเฟย์ไปกุม)

เขื่อน - เฮ้ย คิดจะแต๊ะอั๋งแฟนกูเหรอว่ะ แฟนข้าใครอย่าแตะน่ะเมิง

นักศึกษาหญิง - อ๊ายพี่เขื่อนนนนน ตัวจริงมองใกล้ๆแล้วน่ารัก หล่อมากกกกก พี่เขื่อนหนูชื่อมิ้นท์ กับ กิ๊กน่ะค่ะ อยากเจอพี่ๆมานานแล้ว อ๊ายยยย

เขื่อน - ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ ส่วนเมิงนี่แฟนกูอย่ามายุ่ง ส่วนน้องๆเลิกนินทาเพื่อนพี่ได้แล้วไม่ใช่สิเพื่อนแฟนพี่ได้แล้ว แก้วเค้าไม่ได้......

แก้ว - ช่างมันเหอะเขื่อน แก้ข่าวไปมันก็ไม่จบอยู่ดี

นักศึกษาชาย - แก้ไปมันก็ไม่จบเพราะมันคือความจริงสิน่ะ

นักศึกษาหญิง - เสียดายน่ะค่ะเนี๊ยะ ที่พี่พิมต้องมาเสียผู้ชายหล่ออย่างพี่โทโมะให้พี่แก้ว พี่แก้วน่ะเทียบไม่ได้เลยถ้าพี่พิมมายืนข้างๆ (มองแก้วแล้ววิจารณ์ทันทีเพราะไม่คิดว่าแก้วไ่ม่เถียงแน่นอนแต่ก็ต้องผิดคาด)

แก้ว - ก็เพราะ ...... หมามันเห่าอยู่น่ะสิปล่อยมันเห่ามันหอนกันต่อไปเรื่อยๆมันเมื่อยปากก็หยุดเห่ากันเอง เพราะเถียงกับพวกนี้ไม่เป็นหรอกเขื่อนฉันเป็นคนฟังได้แค่ภาษาคนภาษาหมาฉันฟังไม่เป็น อ๋อแล้วอีกอย่างเวลาฉันมีค่ามากพอที่จะเพิ่มประโยชน์ให้ตัวฉันเองมากกว่ามามัวแต่ไร้สาระกับเรื่องพรรณนี้ ไปเถอะเฟย์เขื่อน

 

แก้วพูดจบก็เดินจากไปเป็นคนแรก สิ่งที่ได้ยินตามมานั้นก็เป็นเพียงเสียงของกรี๊ดร้องของนักศึกษาสาวที่นินทาแล้วพร้อมกับชายดังกล่าว ส่วนชายดังกล่าวก็ได้แต่อึ้งจนพูดอะไรไม่ออกแต่ไม่นานพิมที่เดินตามโทโมะขึ้นมายังส่วนกลางของมหาลัยก็เป็นจุดสนใจให้พวกนักศึกษาสาวที่กำลังกรีดร้องหยุดแล้วมองพวกเขาทันที

พิม - โทโมะค่ะรอพิมก่อนสิค่ะ เดินไวแบบนี้พิมตามคุณไม่ทันน่ะค่ะ

โทโมะ - แล้วจะเดินตามผมทำไมครับ ผมไม่ได้ร้องขอให้คุณเดินตามผมมาเลยน่ะ

นักศึกษาสาว - พี่โทโมะมากับพี่พิมเหรอค่ะ พี่พิมสู้ๆน่ะค่ะพวกหนูสองคนเป็นกำลังใจให้

พิม - เรื่องอะไรเหรอค่ะ (แกล้งตีหน้าซื่อเหมือนไม่รู้เรื่อง)

นักศึกษาสาว - อ้าวก็เรื่องที่เขาลือกันให้สนั่นที่ว่าพี่แก้วหน้าจืดๆ แย่งพี่โทโมะจากพี่พิมไงค่ะแถมไม่พอยังคิดจะจับคนแก่รวยๆอีกน่ะค่ะ พี่ไม่รู้เรื่องเหรอค่ะ

พิม - ว่าไงน่ะค่ะ มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ (ยังทำหน้าตาซื่อๆกว่าเดิม)

โทโมะ - แก้วไม่ได้ทำแบบนั้น ใครเป็นคนปล่อยข่าวแก้วไม่ได้แย่งพี่ แต่แก้วเป็นคนที่พี่เลือก พี่เสียความรูั้สึกมากที่เป็นข่าวแบบนี้ 

พิม - หมายความว่ายังไงน่ะค่ะโทโมะทำแบบนี้ได้ยังไง น้องๆค่ะพี่ขอตัวก่อนน่ะค่ะ (ว่าแล้ววิ่งตามโทโมะไปทันที)

นักศึกษา - สรุปคือยังไงกัน งง

 

  เมื่อพิมที่พยายามเดินตามโทโมะมานั้น และในตอนนั้นเองที่เธอกำลังจะคว้ามือโทโมะได้นั้นกับมีมือใครอีกคนหนึ่งคว้ามือเธอแล้วกระชากเธอเข้าซอกแคบๆได้ก่อนที่เธอจะถึงตัวโทโมะ

พิม - โท ....อ่อย (ตกใจจากแรงกระชากที่ไม่ทันได้ตั้งตัวและโดนปิดปากทันที)

.... - เงียบๆแล้วตามฉันมาเดี๋ยวก็ถึงที่เงียบที่ฉันต้องเจรจากับเธอแล้ว

พิม - อัย แอ้ว อ่อย อัน เอียวอีอ่ะ

แก้ว - เธอต้องการอะไรกันแน่ ทำแบบนี้มีแต่เรื่องไม่เป็นเรื่องฉันเหนื่อยที่ต้องทำใจกับนิสัยทรามๆของเธอมากพอแล้ว

พิม - เจ็บน่ะผลักมาได้ หึ ก็น่าจะรู้น่ะว่าฉันต้องการอะไร ในเมื่อเธอทำแบบนี้ฉันก็จำเป็นต้องทำทุกวิธีทางที่ให้แกยอมแพ้ฉันไงล่ะ

แก้ว - เธอไม่บอกฉันแล้วฉันจะให้ในสิ่งที่ต้องการได้ยังไง และที่สำคัญ ถ้าเธอไม่ยอมจบฉันก็จะสนองให้เธอทุกอย่างที่เธอต้องการ และที่เธอต้องการคงไม่พ้นผู้ชาย ได้ในเมื่อเธออย่างเล่นแง่กับฉันนัก ฉันก็จะสนองเกมส์นี้กับเธอ แล้วเจอกันน่ะพิม 

พิม - หน๊อยยย ยัยแก้ว อย่าเดินหนีฉันแบบนี้น่ะยัยบ้า แกจะสู้อะไรกับฉัน

แก้ว - โทโมะ คือสิ่งเดิมพัน คงเข้าใจแล้วใช่ไหมว่าฉันจะเล่นเกมส์อะไรกับเธอ

 

 

 

งานนี้คงสนุกขึ้นแล้วสิน่ะๆ แก้วเอาคืนยัยพิมแบบนี้ เราจะสงสารโทโมะกันดีไหมน๊าาาาาาา

ไรเตอร์มาไวหน่อยเพราะว่าไรเตอร์ จะไปฉลองปีใหม่ เจอกันพรุ่งนี้เลยน่ะค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟ >x,<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา