รักจาก...หัวใจ

  โทโมะเดินไปหยิบกุญแจห้อง แก้วคงจะลืมไปแล้วว่าใครกันที่เป็นเจ้าของห้อง เขาไขกุญแจแล้วเกิดประตูเข้าไปแต่ก็ต้องชะงัก เพราะเหมือนมีอะไรมากั้นตรงประตูไว้ หรือว่ายัยตัวแสบของเขาจะเอาอะไรบางอย่างมากั้นไว้ แต่เขาก็ต้องชะงักอีกครั้งเมื่อเขาเห็นอะไรบางอย่างตรงประตู เขานั่งยองๆก่อนจะเอื้อมมือไปจับของสิ่งนั้น โทโมะถึงกับตกใจเพราะสิ่งๆนั้นก็คือ แก้ว เขาค่อยๆดันประตูเบาๆอีกครั้ง ให้พอที่ตัวเขาจะแทรกเข้าไปได้ เขาค่อยๆช้อนตัวเธอขึ้นแล้วไปวางไว้บนเตียง แล้วเช็ดคราบน้ำตาที่้เปื้อนตามใบหน้าหวาน ห่มผ้าให้เธอแล้วเดินออกจากห้องไป

[Tomo's part]

หลังจากที่กลับมาจากอิตาลี แก้วก็พยายามผลักไสผมตลอด ผมพยายามจะธิบายเรื่องวันนั้นให้เธอฟังแต่เธอก็เอาแต่ปฏิเสธไม่ฟังท่าเดียว ได้!ถ้าเธอเลือกอย่างนี้ผมก็จะทำให้เธอได้สมหวัง ผมหยิบเสื้อสูทขึ้นมาใส่ก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานเพื่อมุ่งตรงกลับคฤหาสน์

[Frank's part]

เจ้านายเป็นอะไรนะ พอมาถึงบ้านก็สั่งให้คนใช้ไปขนของของน้ำไปไว้ที่ห้องของเธอเหมือนเดิม น้ำคงจะไปทำอะไรสักอย่างที่ืำทำให้เขาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงขนาดนี้

"แฟรงค์" เสียงเจ้านายเรียกผมที่กำลังยินอยู่หน้าบันได

"ถ้าแก้วกลับมาจากตลาด ฝากบอกเธอด้วยว่าให้เธอไปนอนห้องเดิมของเธอ" เจ้านายพูดจบก็เดินออกไปขึ้นรถสอปร์ตคันหรูแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว สงสัยคงไปผับล่ะมั้ง เฮ้อออออ

[End Frank's part]

"อืมมมมมมม" เสียงครวญครางของหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งของโทโมะ ตอนนี้พวกเขาทั้งสองกำลังอยู่ในสงครามเกมส์ไฟรักที่ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด

.

.

.

"รีบไปไหนกันค่ะ" หญิงสาวที่นอนเปลือยอยู่ใต้ผ้าห่มร้องทักโทโมะที่กำลังแต่งตัว โทโมะไม่ตอบเพียงแต่เดินเข้าไปใกล้หญิงสาว ก่อนจะวางเงินจำนวนนึงไว้ให้แล้วเดินออกไป

ถึงแม้ว่าเมื่อคืนร่างกายของเขาจะอยู่ในการควบคุมของหญิงสาวบนเตียงนั้น แต่หัวใจและหัวสมองของเขานั้นไม่ได้อยู่ในการควบคุมของเธอด้วย เขา้คิดอยู่ตลอดเวลาว่าเธอจะเป็นยังไงบ้างตอนที่เขาไม่อยู่ข้างๆเธอ แต่ในเมื่อเธอไม่ต้องการเขา เขาก็จะสนองให้เธอตามต้องการ