Ma SIS รักหมดใจ ยายน้องสาว

 

 

 

 

"อะไรกัน นี่ฉันแอบจุ๊บเค้าเหรอเนี่ย" พูดกับตัวเองเบาๆ แต่เหมือนมีอะไรมันดึงดูด ให้ฉันก้มลงไปอีกครั้งนึง

 

 

"นี่ สองครั้งแล้วนะ" หลังจากที่ฉันค่อยๆละจากจูบ ก็ได้ยินเสียงนี้ ว้ายยย น่าอายชะมัดเลย

 

 

"พะ พะ พี่ป๊อป" เสียงเสียงสั่น ก็มันน่าอายนี่นา

 

 

"ไง เธอจะรับผิดชอบยังไงห๊ะ เรื่องที่แอบจูบฉันเนี่ย"

 

 

"เอ่อ พี่หลับแล้วไม่ใช่เหรอ "

 

 

"ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องจะรับผิดชอบยังไง" เค้ายังคงดุฉัน

 

 

"ไม่รู้ๆๆๆๆ ฟางไม่ได้ทำซักหน่อย" ยังโกหกหน้าตายต่อไป

 

 

"หึหึ เหรอ" ป๊อปปี้ที่โน้มคอฟางลงมาจูบทันทีที่ฟางปฎิเสธ

 

 

"พี่ป๊อป " ละจากปากชายหนุ่มมาอุทานเบาๆ

 

 

"ไง จะรับผิดชอบยังไง" ป๊อปปี้ยังคงเสียงแข็งต้อนคนข้างหน้าให้จนมุม

 

 

 

"ก็ได้ๆๆๆๆ แล้วพี่อยากได้อะไรละ"

 

 

 

"หึหึ" ยิ้มมุมปาก ก่อนจะกระตุกแขน คนที่ยืนอยู่มานอนลงข้างๆตัวเค้า จากนั้นก็ขึ้นค่อมบนตัวหญิงสาว

 

 

 

ประกบปากลงจูบอย่าชำนาญ ใช้ลิ้นหนาไปความหาความหวานในโพรงปากร่างบาง

 

 

 

ไม่ลืมหยอกล้อกับลิ้นเล็กที่ดูจะไม่เป็นงานเอาซะเลย จากนั้นก็ค่อยๆละจากปากบางมาไซร้คอเธอทันที

 

 

 

"โอ้ย พี่ป๊อป เจ็บ" ร้องส่งเสียงทันทีที่คนข้างบนเอาเปรียบเธอโดยการทำรอยคิสมาร์คไว้ บนคอของเธอ

 

 

 

มือหนาอยู่ไม่สุข ลูบไล้ร่างบาง อย่างเสียวซ่าน นำมือสอดไปใต้เสื้อผ้าตัวเล็กของร่างบาง เค้นครึงหน้าอกของคนตัวเล็ก

 

 

 

อย่างสนุกสนาน พันธนาการไปว่ากำลังได้ของเล่นใหม่ที่มันมือ จากนั้นมือหนาถอดเสื้อของร่างบางออกทันที ละปากที่จูบเธอ

 

 

ลงมาจูบดูดเม้มก็อกสวย ไม่ลืมที่จะทำรอย สัญลักษณ์แห่งความเป็นเจ้าของเอาไว้ อกของร่างบ้างที่ตอนนี้ชูชันรับปากหนาอย่างเต็มที่ ได้แต่เด้งรับอย่างไม่รู้ตัว

 

 

มือหนายังซนไม่หยุด ลากมือลงมาสอดนิ้วเข้าไปในกางเกงในตัวจิ๋ว เขี่ยของสงวนของคนตัวเล็กเล่น

 

 

"อ้า อือ พี่ป๊อป อา ตรงนั้นไม่ได้นะ" ห้ามทั้งเสียงคราง ที่กลั้นอารมณ์ความต้องการไว้ไม่อยู่

 

 

"ฟาง พี่ขอนะ" ละจากอกสวย มาขออณุญาติหญิงสาวตัวเล็ก แล้วก้มลงกลับไปดูดดื่มต่อ

 

 

"พี่ป๊อป ฟางกลัว อ้า อือ" ร้องห้ามทั้งที่ยังครางอยู่

 

 

"นะ พี่ขอเถอะนะฟาง" ขอคนตัวเล็กอีกครั้ง เผื่อว่าเธอจะใจอ่อนมาบ้าง

 

 

"ไม่ได้นะพี่ป๊อป อือ เราเป็นพี่น้องกัน ไหนพี่จะต้องหมั้นกับแอนอีก" ร้องห้ามคนตัวโตทั้งน้ำตา

 

ี

"ฟาง เอ่อ พี่ขอโทษนะ" รู้สึกผิดมาก ที่ทำให้เธอเสียน้ำตา ร่างบางน้ำหมอนมาปิดบังร่างกายที่โดนถอดแบบไ่ม่รู้ตัว

 

 

"พี่ป๊อป ฮึก ฟางยังไม่พร้อม ฮือ ฟางกลัว" พูดกับเค้าทั้งน้ำตา

 

 

"ฟาง พี่ขอโทษนะ พี่สัญญาว่าจะรอให้ฟางพร้อมก่อน" คนตัวเล็กที่หยุดร้อง มองตาเค้าด้วยความดีใจ ที่เค้าไม่โกรธเธอ แถมเข้าใจเธออีก ใสเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว แล้วโผเข้ากอดคนตัวโต

 

 

"โธ่เอ้ย! นี่ครั้งที่สองแล้วนะ สาบานเลย ว่าครั้งหน้าเธอไม่รอดแน่" พูดออกมาอย่างหงุดหงิด แต่ก็กอดคนที่โผเข้ามากอดตัวเองไว้แน่น

 

 

"นอนเหอะ เห้อ" ถอนหายใจออกมาก่อนจะดึงคงตัวเล็กเข้ามากอด

 

 

ฟาง รอพี่เคลียร์เรื่องแอนเสร็จก่อนนะ แล้วพี่จะบอกว่าพี่รักเราแค่ไหน ต้องการเราแค่ไหน คิดในใจก่อนกอดคนใต้ผ้าห่มหลับไป

 

 

เช้าวันที่ต้องเดินทางกลับ

 

 

"กลับก่อนนะจ๊ะทะเลจ๋า แล้วฟางจะมาหาใหม่" พูดกับทะเลาที่แสนกว้าง

 

 

"ไง อาทิตย์นึงแล้วยังไม่พออีกเหรอ" พูดกับคนตัวเล็ก ที่กะว่าจะพามาซักสามวัน แต่พอเห็นแววตาเธอ เลยปล่อยตามใจให้อยู่เป็นอาทิตย์

 

 

"ก็มันสวยนี่นา พี่ป๊อป ดูซิ ฝรั่งแก้ผ้า" ร้องบอกป๊อปปี้ ทันทีที่เห็นคนอาบแดด

 

 

"เฮ้ย ไม่ต้องมองเลยนะ" ปิดตาคนตัวเล็ก ก็จะอะไรอีกละ ฝรั่งผู้ชายอะดิ

 

 

"อะไรละพี่ป๊อป ฟางมองไม่เห็นเนี่ย ปล่อยนะ" ร้องห้ามคนตัวโต

 

 

"ไม่ต้องเลย กลับบ้าน เดี๋ยวพี่จูงเราไปเอง" ไ่ม่พูดเปล่าปิดตาคนตัวเล็ก แล้วลากไปที่รถ

 

 

"พี่นี่ เอาแต่ใจตัวเองจริๆเลย" บ่นอุ๊บอย่างเสียไม่ได้

 

 

เดินทางกลับบ้าน

 

 

"อ่าว ตาป๊อป กลับมาแล้วเหรอลูก" แม่ป๊อปปี้ ร้องทักลูกชาย

 

 

"ครับ คิดถึงคุณพ่อคุณแม่จัง" ป๊อปวิ่งไปกอดพ่อกับแม่

 

 

"เป็นไง แม่ไม่อยู่พี่แกล้งอะไรหนูมั้ยลูก" ผู้เป็นแม่ถามฟาง

 

 

"ไม่ค่ะ พี่ป๊อปพาไปเที่ยว" บอกแม่ไป แล้วแม่ก็ดึงฟางเข้าไปกอด

 

 

"แม่ ป๊อปเป็นลูกแม่นะ เห็นมั้ยว่าไม่ได้แกล้ง"

 

 

"ก็เรามันไม่ยอมตัวซักทีนี่นะ จะเรียนจบอยู่แล้ว" แม่แซวป๊อป

 

 

"ตาป๊อป เดี๋ยวพ่อมีเรื่องจะคุยด้วย" พ่อที่เอ่ยบอกบอกลูกชาย

 

 

"งั้นฟางขอตัวขึ้นห้องก่อนนะค่ะ" บอกกับทุกคน เมื่อเห็นว่าไม่ควรอยู่แล้ว

 

 

"ของฝากวางอยู่บนเตียงนะลูก แกะดูนะว่าชอบหรือเปล่า" บอกกับฟางที่กำลังจะเดินขึ้นบ้านไป

 

 

"ขอบคุณค่ะ" หันกลับมายิ้มให้แม่ พอฟางไป

 

 

"ตาป๊อป ทำไมทิ้งหนูแอนไว้แบบนั้นละลูก" แม่ป๊อปปี้ ที่เอ่ยถามลุกชายขึ้น

 

 

"ป่าวนะแม่ ป๊อปแค่ลืมของ เลยขับรถออกมาซื้อ แล้วนึกว่าน้องแอนมากับพวกโมะที่ที่นัดไว้แล้ว แต่โมะก็นึกว่าไปกับป๊อป เลยไม่เจอกัน ไม่ได้ตั้งใจแกล้งเลย" ป๊อปบอกกับแม่

 

 

"ไงก็ดูแลน้องดีๆหน่อย น้องเป็นผู้หญิง" แม่ตำหนิป๊อป

 

 

"ป๊อปลูกจะจบแล้วคิดหรือยัง ว่าอยากเรียนอะไร" พ่อถามป๊อป

 

 

"ป๊อป อยากเรียนสถาปัตครับ คงเรียนต่อที่มหาลัยของเรานี่แหละ ค่อยไปต่อโทต่างประเทศ" ป๊อปปี้บอกพ่อ

 

 

"เออ แล้วน้องไปโรงเรียนเป็นไงบ้างละ " พ่อป๊อปปี้ถามถึงฟาง

 

 

"เห็นครูบอกว่า หัวเร็วอยู่ แต่บ้านนอกไปหน่อย" ปากแข็ง ชิชะ (ไรท์เตอร์อิน)

 

 

"ตาป๊อป ทำไมว่าน้องแบบนั้น มีใครแกล้งน้องมั้ย แล้วมีใครมาจีบน้องหรือเปล่า"

 

 

"ไม่มีหรอก บ้านนอกขนาดนี้" (ปากแข็งงงงงง)

 

 

"ไงพ่อฝากดูแลน้องด้วยละกัน"

 

 

"ครับๆๆ งั้นป๊อปไปพักก่อนนะ" ตอบแบบไม่ใส่ใจแล้วขึ้นห้องไป

 

 

"สงสัยคนนี้จะเข้ากันได้ ตาป๊อปรับปากดูแลง่ายๆเลย จริงมั้ยค่ะคุณ" แม่ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม

 

 

"สงสัยจะยังงั้น ต่อไปนี้ไปทำงานไกลๆตาป๊อปคงไม่เหงาแล้ว" พ่อเสริม

 

 

"เฮ้อ..." ทันทีที่ป๊อปปี้ถึงห้อง ก็อุทานออกมาด้วยความไม่พอใจ ไม่นึกว่าแอนจะโทรไปฟ้องแม่เค้า ดีนะที่ตอนขับรถกลับเปิดเครื่องโทรศัพท์ ทำให้เพื่อนรักโทรมาเตี๊ยมแผน ไม่งั้นคงไม่รู้ว่าพวกโทโมะทำอะไรไปบ้าง ซวยไปอีกเท่าตัวแน่ๆ

 

 

เ้ช้าวันไปโรงเรียน(และสอบไฟนอล)

 

 

"ไง ไอ้ป๊อป ไปเที่ยวกับน้องสาวสองคนสนุกป่าว" โทโมะที่เปิดปากทักป๊อป

 

 

"ก็งั้นๆ" ปากแข็งอีกตามเคย ฟางที่ดูจะจับทางป๊อปปี้ได้ เลยแกล้งป๊อปคืนมั่ง

 

 

"พี่โทโมะ ไม่ได้เจอกันนาน น่ารักเหมือนเดิมเลยนะค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ พอดีเควินเค้านัดติวข้อสอบให้ฟางนะค่ะ" บอกแล้วกำลังจะเดินออกไป

 

 

"โทโมะ พวกแกไปก่อนเลยนะ ฉันมีงานให้ยายนี่ทำนิดหน่อย" พูดแล้วดึงแขนฟางออกไป

 

 

หน้าห้องฟาง

 

 

"เธอไปให้มันติวทำไม ฉันเรียนเก่งจะตาย ไม่เข้าใจ ทำไมเมื่อคืนไม่ถามฉัน" ฟางที่เห็นหน้าป๊อปก็อมยิ้ม

 

 

"ก็เควินเค้าอุตสามีน้ำใจ ฟางเลยไม่อยากขัด"

 

 

"ไม่ได้ ฉันขอสั่งไม่ให้เธอติวกับมัน"

 

 

"พี่ป๊อป เอาแต่ใจอีกแล้วนะ"

 

 

"ไม่รู้ละ ถ้าเธอให้มันติว ฉันจะหักคะแนนความประพฤติมัน" (อีตาเผด็จการ)

 

 

"พี่ป๊อป " ร้องชื่อชายหนุ่มออกมาอย่างตกใจ กับความเอาแต่ใจของเค้า

 

 

"พี่ป๊อป มาให้กำลังใจแอนในวันสอบเหรอค่ะ ถอยไป" แอนที่วิ่งมาเกาะแขนป๊อป แล้วแทรกระหว่างฟาง

 

 

"ฟางไปก่อนนะค่ะ เควินรออยู่" ฟางพูดแล้วสะบัดหน้าหนีเค้าไป

 

 

"นี่ เดี๋ยวนะ ห้ามนะ ฉันบอกไม่ได้ยินหรือไงละ" พูดตามหลังฟาง

 

 

"พี่ป๊อป ปล่อยมันไปเถอะค่ะ เด็กกำพร้าแค่คนเดียว"

 

 

"แอน ปล่อยพี่ พี่ต้องไปสอบแล้ว" สะบัดมือแอนอย่างหงุดหงิดก่อนเดินไปสอบ

 

 

"อ้ายยยย พี่ป๊อป พี่ทำแบบนี้ไม่ได้นะ" กรีดตามหลังป๊อปปี้

 

 

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป

 

 

"เย้ๆๆๆ สอบเสร็จแล้ว จะได้เป็นเฟรชชี่แล้ว" เฟย์ที่ร้องอย่างดีใจ

 

 

"ใช่ๆ ไอ้ป๊อป เป็นอะไรวะ หน้าบูดมาหลายวันละนะ" โทโมะถามเพื่อนรัก

 

 

"ป่าวหรอก ไปฉลองสอบเสร็จที่ไหนดีละ" ป๊อปที่บ่ายเบี่ยง ไม่อยากให้ใครจับได้กับอารมณ์ของเค้า จะอะไรซะอีกละ ก็ตั้งแต่วันนั้นฟางก็เอาแต่เควินๆๆๆๆๆ แถมไม่ยอมมาโรงเรียนพร้อมเค้าอีก แทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย เวลาจะคุยๆ น้องแอนก็มาแทรกอีก หงุดหงิดโว้ยๆๆๆๆๆ

 

 

"ไปที่ที่ยายเด็กนรกไม่รู้จักดีกว่า น้องฟางจะได้ไปด้วย" เฟย์เสนอ

 

 

"ใช่ๆ แต่ที่ไหนละ" โทโมะทำท่าคิด

 

 

"คอนโดฉันละกัน" ใช่ เพราะแอนไม่รู้ว่าป๊อปปี้มีคอนโด

 

 

 

 

 

 

เมื่อกี้อัพไปทีนึงแล้วแต่ไม่ขึ้น แงแง