Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)

8.5

เขียนโดย OUM_PF

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 10.10 น.

  45 ตอน
  986 วิจารณ์
  191.94K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) โทรศัพท์เจ้าปัญหา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Time out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่17 โทรศัพท์เจ้าปัญหา 

 

 

 

“ว่าไง...หืม”ป๊อปปี้ถามก่อนจะเอนตัวอย่างนอน กลายเป็นว่าตอนนี้ฟางกำลังนั่งคร่อมตัวเขาอยู่ เมื่อฟางรู้สึกตัวว่า

 

ตอนนี้เธอตกอยู่ในสภาพไหน ใบหน้านวลก็ขึ้นสีจัดทันที เมื่อเขาเห็นว่าเธอยังก้มหน้างุด ไม่ยอมทำอะไรสักที จึง

 

ดึงมือเล็กมาวางไว้ที่แผงอกของเขา

 

 

“ถอดเสื้อให้หน่อย”ฟางก็ค่อยๆรั้งเสื้อยืดเนื้อดีของเขาออก ก่อนจะต้องตกใจเมื่อมือหนาบีบเคล้นอกอวบของเธอ

 

 

 

ของหนักหน่วง ก่อนร่างสูงจะรั้งท้ายทอยของร่างเล็กเข้าไปประกบจูบอย่างเร่าร้อน มือเล็กลูบไล้ไปทั่วแผงอกกว้าง

 

 

อย่างยั่วยวน ก่อนจะเลื่อนลงไปไล้มือที่กล้ามท้องของร่างสูง ก่อนความอดทนของป๊อปปี้ขาดผึ่งทันที ทำให้เขา

 

พลิกกายมาคร่อมร่างเล็กทันที ก่อนจะถอนจูบออก แล้วลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว

 

เขาจัดการแยกขาเรียวเล็กออกจากกันและฝังแก่นกายเข้าไปในกายสาวทันที

 

 

“อือ พี่ป๊อปฟางเจ็บ”ด้วยความมุทะลุของเขา ทำให้เขาฝังแก่นกายเข้าไปในกายสาวรวดเดียว

 

 

“ฉันขอโทษ...ทนหน่อยนะคนดี”ก่อนทุกอย่างจะดำเนินไปตามครรลองของธรรมชาติอย่างที่มันควรจะเป็น

 

 

ฟางตื่นขึ้นมาด้วยอาการมึนหัวน้อยๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนตัวโตที่กำลังโอบกอดเธอไว้ ก่อนจะหันมองหา

 

โทรศัพท์มือถือของเธอ เมื่อเจ้าเครื่องมือสื่อสารราคาแพงกำลังส่งเสียงกรีดร้องเป็นสัญญาณว่ามีสายเรียกเข้า

 

ก่อนจะเจอมันตกอยู่ข้างเตียงเธอเอี้ยวตัวไปหยิบมันขึ้นมา ก่อนจะแปลกใจเมื่อสายเรียกเข้าเป็นเบอร์แปลกหน้า

 

ชั่งก่อนจะกดรับในที่สุด

 

 

“สวัสดีค่ะ”

 

 

“ฟาง นี่เรากวินเองนะ”

 

 

“อ๋อ กวินมีอะไรหรอหรือเล่าจ๊ะ”

 

 

“เปล่าหรอกเราแค่อยากชวนฟางไปทานข้าว”

 

 

“เออ...ขอโทษนะตอนนี้เรามาเที่ยวกับพี่ป๊อปน่ะ”

 

 

“อ้อ ไม่เป็นไร แล้วนี่ฟางเป็นไงบ้างแผลลึกมากรึเปล่า”

 

 

“ไม่ลึกมากหรอก เดี๋ยวอีกสักสองสามวันก็หาย แล้วกวินกลับกรุงเทพเมื่อไหร่คะ”ป๊อปปี้ที่กำลังงัวเงียตื่นขึ้นมา

 

ก่อนจะเห็นฟางนั่งพูดโทรศัพท์อยู่ แต่เขาก็หายงัวเงียเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้ยินว่าปลายสายที่โทรมาหาฟางคือใคร

 

ทำเอาเขาเดือดดาลขึ้นมาทันที ก่อนเขาจะผุดลุกนั่งขึ้นและรั้งเอวบางของเธอให้ขึ้นมานั่งบนตักของเขา ฟางเองก็

 

ตกใจจนร้องอุทานออกมา ทำให้ปลายสายเอ่ยถามอย่างเป็นห่วงทันที

 

 

“ฟางเป็นอะไรรึเปล่า”

 

 

“เปล่าจ้ะ อืม...กวินมีอะไรอีกหรือเปล่า”ร่างเล็กพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นน้อยๆ เพราะร่างสูงที่กำลังแกล้งเธอ

 

โดยเขาก้มลงดูดกลืนยอดอกของเธออย่างรุนแรง รู้ทั้งรู้ว่าเธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่

 

 

“งั้นเราขอนัดฟางล่วงหน้าเลยนะ หวังว่าหลังจากกลับเข้ากรุงเทพเราจะได้ทานอาหารกับฟางสักมื้อนะ”

 

 

“อือ...อ๋อได้สิ อ๊ะ”ร่างเล็กพูดออกมาอย่างยากเย็นเพราะร่างสูงที่จงใจจะแกล้งเธออยู่ตอนนี้ลูบไล้ไปทั่วกาย

 

สาวอย่างถือสิทธิ์

 

 

“จ้ะ งะ... งั้นแค่นี้ก่อนนะ”ฟางพูดตัดบท ก่อนที่เธอจะส่งเสียงให้ปลายสายได้ฟังไปมากกว่านี้ และในขณะเดียว

 

กันป๊อปปี้ก็รั้งตัวของเธอให้หันหน้ามาหาเขา

 

 

“ใครโทรมา”เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่ใครๆฟังแล้วก็ต้องขนลุกซู่

 

 

“กวินค่ะ”ฟางตอบก่อนจะก้มหน้างุด ก็เขาเล่นปล่อยรังสีอัมหิตอย่างนี้เธอก็กลัวน่ะสิ

 

 

“ฉันเคยบอกเธอว่าไง”เขาพูดก่อนจะเชยคางมนขึ้นมาสบตาเขา แต่เธอก็ยังคอยหลบตาเขาอยู่ดี

 

 

“พี่ป๊อป แต่ฟางก็ไม่ได้ทำอะไรเสียหายนะคะ”ฟางเถียงเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ ก่อนน้ำตาเจ้ากรรมจะไหลออกมาเมื่อ

 

เขาเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกมา

 

 

“เขาแค่โทรมาชวนฟางไปทานขะ...”ฟางยังไม่ทันพูดจบ เขาก็ตวาดออกมาเสียงดังลั่น ทำเอาเธอสะดุ้งจนสุดตัว

 

 

“รับโทรศัพท์ชู้ ตอนนอนอยู่บนเตียงกับผัวเนี่ยนะไม่เสียหาย!!!”ป๊อปปี้ตวาดออกมาอย่างเกี้ยวกราด

 

 

“ฮึก มะ ไม่ใช่นะคะ ฟางกับเขาเราไม่ได้เป็นอะไรกันนะคะ”ฟางอธิบายทั้งน้ำตา

 

 

“หึ ฉันคงเชื่อ ไป...ไปอาบน้ำแล้วก็ไปทานข้าวได้แล้ว”เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ฟางยอมลุกลงมาจากตัวของ

 

เขาก่อนจะเดินกระเพกๆแล้วก้มลงเก็บเสื้อผ้าของเธอที่กระจายอยู่ตามพื้น ก่อนจะเข้าห้องน้ำไป

 

 

เมื่อได้มาอยู่เงียบๆคนเดียวอย่างนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะปล่อยโฮออกมา ทำไมเขาไม่เชื่อใจเธอบ้างนะ

 

 

เอ๊ะแล้วนี่เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย คำว่าเชื่อใจน่ะต้องใช้กับคนรักกัน แต่เธอกับเขาไม่ใช่…

 

 

เธอรักเขาข้างเดียว...

 

 

ก่อนจะต้องตกใจเมื่อร่างสูงโผล่เข้ามาก่อนจะกระชากเธอเข้าหาร่างสูงอย่างแรง จนเธอเซไปปะทะกับอกกว้าง

 

อย่างจัง เธอที่มีทุนเดิมก็คือเท้าที่เจ็บอยู่แล้วยิ่งเจ็บเข้าไปอีก

 

 

“โอ้ย”

 

 

“โทษที นี่! เท้าเจ็บอยู่จะอาบน้ำได้ยังไง มานี่”ร่างสูงพูดพร้อมกับประคองร่างเล็กมานอนบนเตียงก่อนจะห่มผ้าผืน

 

หนาให้เธอก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำ แล้วออกมาเช็ดตัวให้กับเธอ ก่อนเขาจะปลีกตัวไปทำธุระส่วนตัวบ้าง เขา

 

เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดเดิม ไม่ต่างไปจากเธอที่ยังอยู่ในชุดเดิม ก่อนเขาจะมานั่งคุกเข่าตรงหน้าเธอ แล้วดึง

 

ข้อเท้าเล็กมาวางไว้ที่หน้าขาแข็งแรงของเขา แต่ฟางกลับดึงข้อเท้ากลับทันทีเมื่อเขาทำแบบนั้น

 

 

“พี่ป๊อปจะทำอะไรคะ”ป๊อปปี้ก็รั้งข้อเท้าเล็กเอาไว้ไม่ยอมให้เธอดึงกลับ

 

 

“ก็ดูแผลไง...เน่ารึเปล่าก็ไม่รู้...รู้ว่าเจ็บเท้าแล้วจะทำให้แผลเปียกอีก เธอนี่มันจริงๆเลย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงดู

 

แผลที่เท้าของเธอ  

 

 

อะไรของเขาเนี่ย เปลี่ยนโหมดเร็วชะมัด ตามไม่ทันนะ

 

 

“ไม่เป็นไรมากแล้วหนิ แผลแห้งแล้ว ยังเจ็บอยู่รึเปล่า”

 

 

“นิดหน่อยค่ะ”

 

 

“งั้นลงไปทานข้าวกัน แล้วก็ไปซื้อของใช้กัน”

 

 

“ค่ะ”

 

 

เขาเดินนำเธอออกไป เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ เขาก็พาเธอไปซื้อของใช้แล้วกลับเข้ามาในห้องพัก

 

 

“พี่ป๊อปจะพาฟางไปเที่ยวไหนหรอคะ ไม่เห็นว่าพี่จะพาฟางไปไหนไกลเลย”ฟางเอ่ยถามอย่างสงสัย

 

 

“ขี้เกียจแล้ว ก็เลยจะไม่พาไปแล้ว นี้...รีสอทนี่ก็สวยออกถือว่าได้มาพักผ่อนนอกสถานที่ไง”

 

 

“ค่ะ”ฟางเอ่ยออกมาเสียงเศร้า เขาคงเบื่อที่จะต้องพาผู้หญิงน่าเบื่ออย่างเธอมาเที่ยว    

 

 

          แต่...แค่ได้อยู่ใกล้เขาโดยปราศจากคำพูดเย็นชา และสายตาหมางเมินก็ดีถมไปแล้ว...

 

 

ป๊อปปี้บอกก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็เอนกายลงนอนบนเตียง ฟางมองชายหนุ่มที่หลับไปแล้ว

 

 

ก่อนจะถอนหายใจออกมา

 

 

 

ถ้ากลับกรุงเทพแล้ว...ทุกอย่างจะเป็นอย่างนี้อยู่รึเปล่านะ...อยากหยุดเวลาแบบนี้ไว้นานๆจัง

 

 

 

ก่อนร่างเล็กจะเข้าไปเปลี่ยนชุดและล้มตัวลงนอนข้างๆชายหนุ่ม ก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามเขาไป...

 

 

 

 

 

 

....................................................................................................................

 

 

มาอัพให้แล้วน้าาาา วันนี้เดี๋ยวตอนสองทุ่มจะมาอัพให้อีกทีนะจ้ะ ยังไงฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะจ้ะ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา