ขโมยหัวใจนายตำรวจขี้เก๊ก

           จากนั้นตำรวจก็นำร่างของน้ามลไปที่โรงพยาบาลเพื่อพิสูจน์ศพและหาหลักฐาน ร่วมถึงวิถีกระสุนเพื่อที่จะ

ตามหาคนร้ายที่ก่อเหตุในครั้งนี้ แก้่วได้แต่นั่งมองตำรวจเคลื่อนย้ายศพของแม่ตัวเอง แล้วก็ร้องไห้

"กลับบ้านกันเถอะ" เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ผมจึงเดินไปหาแก้วที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ภายในบ้าน

"ฮึก.." แก้วสะอื้นออกมาเล็กน้อย ก่อนจะยกมือปาดน้ำตาออกจากใบหน้าตัวเอง

"อย่าร้องไห้เลย ถ้าน้ามลรู้ น้ามลต้องเป็นห่วงเธอมากๆแน่" โทโมะเอาแขนไปโอบรอบตัวของแก้วแล้วพาเดินออก

จากบ้านมาขึ้นรถของตัวเอง

ในรถของโทโมะ

"ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ฮือ.." แก้วร้องไห้ออกมาอีกครั้ง

"..." ผมไม่ได้พูดอะไร เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันต้องเป็นแบบนี้?

"พวกนั้นฆ่าแม่ฉันทำไม นายตอบมาสิ! ฮึก..ตอบมา!" แก้วเอามือจับคอเสื้อของโทโมะแล้วดึงคอเสื้อของโทโมะ

อย่างแรง

"ตั้งสติหน่อยสิ! เธอยังมีเกลที่ต้องดูแลนะ!" โทโมะปัดมือของแก้วออก แล้วตะโกนใส่หน้าแก้วที่ร้องไห้อย่างขาด

สติ ตัวเองก็ไม่รู้จะทำอะไรแล้วเหมือนกันที่จะไม่ให้แก้วร้องไห้

"ไม่มีแม่..ฉันก็ไม่อยากจะ ฮึก..อยู่้แล้ว" เมื่อคนที่รักเสียไปเราก็ไม่รู้ที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อใึครอีกต่อไป

"ทำไมเธอคิดแบบนี้ ไม่สมกับเป็นเธอเลย" โทโมะพูดอย่างตัดพ้อ แก้วคนเมื่อก่อนที่เขารู้จักนั้นเข้มแข็งจะตาย

ทำไมวันนี้ถึงดูอ่้อนแอลงไปเลย นี้ไม่ใช่คนเดิมที่เขารู้จัก

"แล้วนายจะให้ฉันอยู่ไปเพื่อใคร! ฮืออ..ฉันไม่เหลือใครแล้ว"

"น้องเธอไงที่เธอต้องดูแล จำคำที่แม่เธอบอกก่อนท่านจะเสียไม่ได้รึไง" โทโมะพูดเตือนสติแก้ว

"ฮืออ" แก้วร้องไห้ไม่หยุด

"เธอยังมีเฟย์ ยังมีฟาง มีไอ้ป๊อป ไอ้เขื่อน แล้วก็ยังมีฉะ.." โทโมะพูดแล้วก็หยุดชะงักไป

ยังมีฉันด้วยอีกคน

"..." แก้วไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่เงยหน้าขึ้นมามองหน้าคนที่พูด ที่จู่ๆก็เงียบไป

"เห็นมั้ย? มีใครตั้งเยอะแยะที่เขาเป็นห่วงเธอ" โทโมะพูดแล้วก็ขับรถต่อ

"ขอบคุณคุณมากที่ทำให้ฉันคิดได้ ^^" แก้วพูดแล้วก็ยิ้ม

"ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธอก็ยังยิ้มได้ ^^" โทโมะขับมาพูดกับแก้วแล้วยิ้มเสร็จแล้วก็หันไปขับรถต่อ

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วน๊า ขอโทษทีที่ตอนนี้มาอย่างสั้นอ่าฮ่าๆๆ แต่ก็มาอัพให้แ้ล้วน๊า

ช่วยเม้น+โหวตหน่อยค่า

29 กันยายน 2555

12:16    TOEY