Memory...ผ่านมาแค่ให้จำ

8.8

เขียนโดย Than_PFTK

วันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.21 น.

  2 chapter
  23 วิจารณ์
  10.15K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ตากระตุก/มีคนมาจีบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฟางคร้าบ กระพ้มมาแว้ว" ฉันจำเสียงนี้ได้ดีได้ยินทุกวันจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก แก้ว 

"ช้าว่ะวันนี้ แต่เหลือเวลา ฟางก๊าบไปซื้อหนมกัน"แก้วพูดกับตัวเองพร้อมดูนาฬิกาที่ข้อมือ แล้วหันมาพูดกับฉัน ทีจะชวนไปใหนก็อ้อนซะ พอเราจะไปนานมาก ฉันก็ถูกแก้วลากออกจากห้องมาทั้งที่ไม้กวาดยังอยู่ที่มืออยู่เลย

"ไปเหอะ ฉันยังไม่ได้ทำเวรเลย"ฉันบอกกับแก้วแล้วยกไม้กวาดให้ดู

"ตอนเย็นก็มี ค่อยทำก็ได้"แก้วพูดพร้อมกับโยนไม้กวาดเข้าไปในห้อง ซึ่งประจวบเหมาะกับตอนที่เฟย์มาพอดี เลยโดนหัว เฟย์เห็นไม้กวาดแล้วหันมา แก้วก็รีบจับมือฉันวิ่งมาซื้อขนมทันทีเอาฉันเหนื่อยทีเดียว

"แก้ว เฟย์จะรู้มั้ยอ่ะว่าแกโยน" ฉันพูดขณะเลือกไอติม

"ไม่หรอก ถ้าเราไม่มีพิรุธน่ะ โอเค๊"แก้วหันมาบอกกับฉันแล้วส่งสายตาปิ๊งๆ

"เลวมากเลย อุ๊ย ตากระตุกอ่ะ อุ๊ยหลายทีด้วย ข้างซ้ายอ่ะแก้ว"

"ซ้ายเรื่องดี บางทีอาจเจอป๊อปปี้เดินผ่านก็ได้มั้งหรือครูภาษาไทยไม่มา ดีเลยงานฉันยังไม่เสร็จเลย" ระหว่างที่แก้วพูดฉันหันหลังมาเห็นป๊อปปี้เดินเข้ามาในร้านค้าโรงเรียน พวกผู้หญิงต่างกรี๊ดเบากัน ฉันใจเต้นแรงมากมือไม้อ่อนไอติมเลยร่วงกับไปอยู่ที่เดิมในตู้พอป๊อปปี้เห็นฉันก็เดินมาทางฉัน แล้วเค้าก็ทักฉัน

"หวัดดีฟาง"ป๊อปปี้ทักฉันแค่นี้แล้วก็ถูกพวกผู้หญิงดึงตัวไปคุย ฉันทำไรไม่ถูกเลยเรียกแก้ว

"แก้วๆๆ"ตาฉันยังอยู่ที่ใบหน้าของป๊อปปี้แล้วมือฉันดึงเสื้อแก้ว พอฉันเรียกแก้วไม่ตอบ ฉันเลยหันหน้ามา ปรากฏไม่ใช่แก้ว ฉันเลยเอามือออก แล้วยิ้มแหยๆ

"ขอโทษค่ะ"ดูจากหน้าตาแล้วค่อนข้างไม่พอใจเล็กน้อย เอ่อมากเลยดีก่า และฉันก็รีบวิ่งไปที่ห้อง เจอแก้วนั่งกินขนมกับพิมอยู่ ตอนนี้ ฉันอยากฆ่าแกมากเลยยัยแก้ว ฉันเดินเข้าไปแล้วตะโกน

"ยัยแก้วววว มาทำไมไม่บอกช้านนนนนนนนนนน"ฉันตะโกนใส่หน้าแก้ว ที่ชั้นกล้าตะโกนเพราะในห้องไม่มีใครอยู่ยัยแก้วเพิ่งรู้สึกหันมามาแล้วยิ้มแแหยๆ

"ก็ฉันเห็นแกคุยอยู่กับ ป๊อปปี้สุดที่รักของแกอยู่เลยไม่อยากขัดน่ะ อย่าโกรธน้า"ดูทำหน้าเข้า น่าสงสารตายแหละ

"ก็ได้ แต่ เอาอมยิ้มมาให้เค้าเลยโทษฐานที่ไม่รอ"ฉันทำแก้มป่องๆ พิมก็หยิบอมยิ้มมาให้แทนแก้ว

"นี่เมื่อวานฉันเห็นในเฟสเพื่อนห้อง2มันบอกฝันดงฝันดีกับป๊อปปี้ด้วยล่ะ "พิมพูดขณะที่ฉันกำลังกินอมยิ้มอย่างเมามัน ก็ต้องสะอึกฉันเงียบไปสักพัก

"แต่รู้สึกว่าป๊อปปี้จะไม่เล่นด้วยเลยเอาแท๊กออกน่ะ"ฉันถอนหายใจออกมา

"ดีสิ เพื่อนเราจะได้มีแฟนสักที"แก้วพูด

ป้าบ

"จะบ้าเหรอ"

...............................................................................................................................................

ในเฟส

แชทระหว่าฟางกับป๊อปปี้

ฟาง:ป๊อปปี้ ฟางถามอะไรอย่างนึงได้มั้ยอ่ะ

ป๊อปปี้:ได้สิ

ฟาง:เธอคิดอะไรกับผู้หญิงห้องสองที่ฝันดีเธอเมื่อวานหรือเปล่า

ป๊อปปี้:เปล่าไม่ได้คิด มีอะไรหรอ

ฟาง:ไม่มีไรหรอก แค่อยากรู้น่ะ

(ตอนที่รู้คำตอบฉันดีใจอย่างบอกไม่ถูก ฉันยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ระหว่างที่มีความสุขอยู่นั้น ก็มีคนมาทักในเฟสอีกคน)

....:สวัสดีครับฟาง

ฟาง:ค่ะ รู้จักฟางด้วยเหรอ

.....:ครับรู้จักจากไอ้ป๊อปน่ะ ผมชื่อโทโมะน่ะ

ฟาง:อ่อค่ะ

(แล้วโทโมะก็ชวนฉันคุยอีกหลายเรื่อง ตอนนั้นป๊อปปี้ก็ออฟไลน์ไปแล้ว

.........................................................................................................................................

ตอนที่2 ฝากด้วยน่ะคร้าฟฟฟ ถ้าคอมเม้นพอใจพรุ่งนี้จะมาอัพตอน3ให้น่ะคร้าฟฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา