My Bad Brother หล่อเหลือร้ายพี่ชายสุดที่รัก

ย้อนกลับไปเมื่อ 15 ปีที่แล้ว

ณ บ้านไทยานนท์

"พ่อคร้าบบบบ กลับมาแล้วหรอครับ><" เด็กชายวัยห้าขวบวิ่งเข้าหาผู้เป็นพ่อด้วยความดีใจ จะไม่ดีใจได้ไงล่ะ วันนี้เขาจะมีน้องสาวบุญธรรมแล้วนี่นา...

"อา...ลูกคงพร้อมจะเจอน้องสาวหรือยัง น่ารักมากๆเลยนะ"

"ครับผม!!" เด็กชายขานรับอย่างกะตือรือร้น

"เอาล่ะ กิ่งแก้วเข้ามาสิลูก" ผู้เป็นพ่อตะโกนเรียก

-ฮะ? คนอะไรชื่อกิ่งแก้ว เชยชะมัด-

เด็กชายคิดแล้วแอบขำ พลางนึกภาพน้องสาว นี่ถ้าหน้าตาไม่เหมาะกับชื่อนะ เขาจะหนีออกจากบ้านประท้วงพ่อเลย

"มาแล้วค่ะ^^" เด็กหญิงยิ้มร่าวิ่งเข้ามาในบ้าน

ภาพที่เด็กชายเห็นเป็นเด็กหญิงใส่ชุดเอี๊ยมขาสั้น พร้อมรวบผมขึ้นเป็นหางม้ายาวๆ วิ่งมาตรงน่า

-อา~ น่ารักสุดๆ-

เด็กชายยืนอึ้ง นึกว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงอ้วนๆ ดำๆซะอีก = =

"นี่พี่ชายของหนูนะ โทโมะ" คุณพ่อกอดคอโทโมะมายืนข้างหน้าแก้ว

"อ้อ..เดี๋ยวพ่อขึ้นไปบนบ้านก่อน ทำความรู้จักกันไว้ล่ะ^^" ผู้เป็นพ่อยิ้มแล้วีบเดินขึ้นไปที่ชั้น2

"หวัดดี เจ้าตัวน้อย"

"=o=^" เด็กหนุ่มอึ้ง อะไรกัน เขาเตี้ยวกว่าประมาณ 2-3 เซนเองนะ เรียกว่าเจ้าตัวน้อยเลยหรือไง แล้วนี่พี่ชายนะพี่ชาย!!!

"พูดอะไรหน่อยสิ เอ๊ะ! หรือว่านายเป็นเด็กใบ้ปัญญาอ่อนกัน O_O"

"นี่!! ฉันเป็นพี่ชายเธอนะ มีมารยาทบ้าง -o-" เด็กชายทำหน้ามุ่ย

"หูยยย~ พี่ชาย แก่จังเลย -3-"

"เด็กบ้า!!! พ่อครับโมะไม่เอาน้องสาวแล้ววววว TToTT" เด็กชายวิ่งน้ำตาไหลขึ้นไปบนชั้น2 ของบ้าน

นี่แหละจุดเริ่มต้น...

10 ปีต่อมา

ในที่สุดเด็กชายตัวน้อยๆก็กลายมาเป็นเด็กหนุ่มอายุ 17 ปี กำลังแตกเนื้อหนุ่มเชียวนะ แถมตอนนี้เขาสูงกว่ายัยเด็กกิ่งแก้วจอมแก่นอีกด้วยแหละ ^o^

"โทโมะ..." เสียงใสๆเรียกขึ้น ขณะที่เขากำลังเดินกับป๊อปปี้และเขื่อน เพื่อนรักทั้ง2

"อะไร มาแกล้งอะไรฉันอีก" โทโมะหรี่ตาถาม

อายุ 15 แล้วแท้แต่กลับไม่ยอมเรียกคนอายุ 17 อย่างเขาว่าพี่ชายซักนิด = =

"สงสัยหลงเสน่ห์เพื่อนเราว่ะ" เขื่อนกระซิบป๊อปแล้วหัวเราะกันเบาๆ

ปัก!!

สันหนังสือบางๆที่แก้วพกมากระแทกเข้าเต็มๆหน้าของเขื่อน

"ยุ่งซะจริง...นี่โทโมะ ฉันขอโทษนะที่แกล้งนายมาตลอดอะ เอานี่...ฉันขอโทษ" แก้วทำหน้ามุ่ยก่อนจะทำหน้าหงอยแล้วยื่นกล่องของขวัญสีฟ้าให้คนตรงหน้า

"ขอบคุณ..." เขาขอบคุณแล้วเดินต่อไปกับเขื่อนและป๊อป

"หึหึ" เด็กสาวหัวเราะอย่างมีเลศนัย ไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ เสียงโวยวายก็ดังขึ้น

"ว้ากกกกกกก!!!! กบ เอามันออกไปจากฉัน!!!" ทันทีที่เสียงโวยวายของโทโมะ แก้วก็รีบวิ่งออกจากบริเวณนั้นทันที

ใครจะอยู่ให้โง่กัน ^o^

...คนอย่างแก้วใจน่ะ ไม่มีวันญาติดีกับนายโทโมะจอมหื่นนั่นหรอก อ้อ! ฉันไม่ได้ชอบชื่อกิ่งแก้วเท่าไหร่หรอก อย่าเรียก! ถ้าไม่อยากเป็นเหมือนนายโมะ...