ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน

8.8

เขียนโดย tumm

วันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 12.22 น.

  36 ตอน
  710 วิจารณ์
  62.03K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       " จะไปไหน มานี้เลย" โทโมะคว้าตัวหญิงสาวที่พันผ้าขนกับตัวแล้วเดินหนีออกจากห้องน้ำ

       " ทำอะไรนะพี่โมะ ปล่อยแก้วเลย" แก้วดิ้นออกจาก้ออมกอด  ผ้าขนที่พันตัวไว้ก็เริ่มๆ คลายออก  แก้วจึงหยุดดิ้นแล้วเอามือมาจับไว้ก่อนที่มันจะลงไปกองกับพื้น

       " ไม่ดิ้นอีกอ่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม

       " ไม่เอาแล้ว ปล่อยแก้วเถอะ แก้วจะไปแต่งตัว"

       " แต่งทำไม เดี๋ยวก็ต้องถอดอยู่ดี" โทโมะกระซิบที่ข้างหูหญฺงสาวก่อนจะผลักเจ้าตัวลงไปนอนบนเตียง

       " อย่านะพี่โมะ" แก้วเอ่ยห้าม แต่โทโมะไวกว่ากระตุกผ้าขนหนูออกจากตัวหญิงสาวพร้อมรวบมือทั้งสองข้างของแก้วเอาไว้เหนือหัวเพียงมือเดียว  ก่อนจะบรรจงมอบจูบที่แสนหวานให้กับหญิงสาว  แก้วเองก็จูบตอบชายหนุ่ม  โทโมะค่อยๆ เลื่อนตัวลงมาตาร่างกายของหญิงสาว  แก้วเองทำได้เพียงบิดตัวไปมาเพราะว่ามือทั้งสองนั้นในถูกจับกุมเอาไว้

       " หวานตลอดเลย คนดีของพี่" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนก้มลงเม้นที่เนินอกอย่างเอาใจ

       " อื้อ..อือ" แก้วครางพร้อมบิดตัวไปมาเพระความเสียว  โทโมะมองคนที่อยู่ใต้ล่างก่อนจะจับเรียวขาทั้งสองแยกออกจากกันพร้อมเอาความเป็ยชายสอดเข้าไปในตัวหญิงสาว  

       " เบาๆ สิ แก้วเจ็บนะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม  โทโมะจึงปล่อยมือที่จับหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะเลื่อนลงมากอบกุมอกงานทั้งสองข้าง  และนวดคลึงเล่นให้หญิงสาวรู้สึกดีไปด้วย  ก่อนจะขยับสะโพกของตัวเองเข้าออกอย่างช้า

       " รักพี่ไหม คิดถึงพี่ไหม"

       " รักและก็คิดถึงพี่ตลอด" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

       " ยังทำให้พี่ดูหน่อยว่ารักและคิดถึงมากเพียงไหน" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะจับหญิงสาวขึ้นมาอยู่ด้านบน  แก้วเองก็ค่อยๆ ขยับสะโพกไปมาก่อนจะเพิ่มความเร็วขึ้น  จนเหมือนเธอกำลังควบม้าออกไปไกลแสนไกล 

        " เร็วอีกสิแก้ว เร็วอีก" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว  แก้วจึงเพิ่มความเร็วขึ้นไปอีก  โทโมะยิ้มให้กับหญิงสวาตรงหน้า  เมื่อถึงจุดแห่งความสุขแก้วกเผซบกับแผ่นอกของชายหนุ่มอย่างอ่อนแรง

        " หมดแรงแล้วเหรอคนดี" โทโฒะจูบเบาๆ ก่อนจะจับหญิงสาวขึ้นมานอนดีๆ แลล้วห่มผ้าให้ก่อนจะกอดเอวบางหลับไปเช่นกัน

 

 

 

         เช้าวันรุ่งขึ้นโทโมะตื่นขึ้นมาอาบน้ำและโทรสั่งอาหารให้หญิงสาวที่ยังนอนหลับไม่ยอมตื่น  โทโมะมองหญิงสาวที่นอนหลับด้วยความรักก่อนจะจูบเบาที่ริมฝีปากบาง

     " เล่นอะไรนะพี่โมะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม

     " ตื่นได้แล้วครับ พี่สั่งอาหารมาจะได้ทานข้าวกัน" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวพร้อมส่งผ้าขนหนูให้  แก้วรับมาก่อนจะพันร่างกายตัวเองแล้วเดินไปยังห้องน้ำ  ไม่นานหญิงสาวก็เดินออกมานั่งทานอาหารกับชายหนุ่มที่ระเบียงด้านนอก

      " ไม่อยากกลับเลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

      " เอางี้ ไว้หลังแต่งงานพี่จะพามาใหม่" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว

      " จริงๆ นะ" แก้วเอ่ยถามด้วยความดีใจ

      " แน่นอน"

      " แก้วรักพี่ที่สุดเลย"

      " จะดีกว่านี้จะถ้ามาร่วมมือปั๊มลูกกันใหม่" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว  แก้วทำหน้าเสียเล็กน้อย

      " พี่ขอโทษ พี่แค่อยากมีลูก"

      " แก้วก็ไม่ได้ว่าอะไรนี้ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะยิ้มให้  เมื่อทั้งสองกลับมาถึงกรุงเทพฯ ก็รีบจัดการเรื่องงานแต่ง ทั้งถ่ายรูปชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาว การ์ด ของชำร่วย สถานที่จัดงาน และทุกๆ อย่างเพื่อเตรียมความพร้อม

 

         " แก้ว ตื่นเต้นไหมที่จะแต่งงานแล้ว" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างกาย

         " มาก ก็แก้วไม่ค่อยแต่งงานนิ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

         " จริงด้วย พี่ก็ไม่เคยแต่งงานเหมือนกัน"  โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวก่อนจะเอามือไปวางไบนหน้าอกของหญิงสาว

         " ทำอะไรนะพี่โมะ"

         " ดูสิว่าหัวใจแก้วเต้นแรงป่าว" โทโมะเอ่ยบอกแล้วมองหน้าหญิงสาว

         " แล้วเป็นไงล่ะ เต้นแรงไหม"

         " มาก" โทโมะบอกแล้วลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงเอาไว้  แก้วเองก็ลุกขึ้นมานั่งพิงกับอกชายหนุ่มเอาไว้เช่นกัน

          " เป็นอะไรอีกล่ะค่ะที่รักของแก้ว"

          " พี่ก็แค่คิดว่าทำไมพี่ถึงมาหลงรักแก้วมากขนาดนี้" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว

          " ทำไมอ่ะ แก้วก็อยากรู้เหมือนกันนะเนี่ย" แก้วบอกแล้วลุกขึ้นมานั่งหันหน้าเข้าหาชายหนุ่มเพื่อฟังคำตอบ

          " ก็แก้วไม่เหมือนคนอื่นไง ยิ่งพี่ชายแก้วห้ามไม่ให้พี่คยกับแก้วเท่าไร พี่ก็ยิ่งอยากจะคบกับแก้วเท่านั้น"

          " รู้ไหมว่าเรื่องของเราพี่ป๊อบรู้ว่าตลอด แต่พี่ป๊อบเห็นว่าแต่โตแล้วก็เลยปล่อยบ้าง" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

           " โอ้โห หลอกพี่กันทั้งสองคนพี่น้องเลยเหรอ"

           " ถ้าไม่หรอกแล้วแก้วจะรู้ไหมอ่ะว่าพี่รักแก้วจริงหรือเปล่า"

           " แล้วรักจริงป่ะล่ะ"

           " ไม่บอก" แก้วบอกแล้วล้มตัวนอน 

           " มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนแก้ว" โทโมะเอ่ยเรียกหญิงสาวที่นอนหลับตา

           " แก้วง่วงแล้ว" แก้วบอกแล้วดึงผ้าห่มคลุมโปง  โทโมะจึงมุดเข้ามาอยู่ใต้ผ้าห่มกับหญิงสาว

       

 

          อัพแล้วนะ  ที่เหลือไปคิดต่อกันเอาเอง  อิอิ เม้น โหวต ให้ด้วยนะ

 

   

 

       

  

 

      

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา