ปิ๊งรักกับน้องสาวของเพื่อน

8.8

เขียนโดย tumm

วันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 12.22 น.

  36 ตอน
  710 วิจารณ์
  62.03K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         โทรเดินเข้ามามองหญิงสาวจากประตูหน้าห้องเห็ฯมาเธอนอนหลับไปแล้วก็เลยเดินเข้ามาดู 

     " พี่ขอโทษนะแก้ว ที่ทำให้แก้วต้องไม่สบาย" โทโมะเอ่ยบอกหญฺงสาวเบาๆ พร้อมห่มผ้าให้ก่อนจะนั่งลงข้างๆ และหลับไปในที่สุด

 

      ป๊อบปี้เมื่อเลิกงานก็เกือบเช้า  เขาจึงกลับบ้านมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะกลับไปที่โรงพยาบาลอีกครั้ง

    " ไอ้โมะ มาแต่เช้าเลยนะ" ป๊อบปี้ที่เห็นเพื่อนหนุ่มนั่งอยู่ให้ห้องผู้ป่วยของน้องสาวก็เอ่ยทัก

    " อืม แก้วเป็นอะไรว่ะ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มที่เป็นพี่ชายของหญิงสาว

    " ก็เป็นไข้ธรรมดาเนี่ยล่ะ"

    " หาว" แก้วยกมือขึ้นปิดปากพร้อมลุกขึ้นนั่ง

    " พี่ป๊อบปี้ พี่โทโมะ" แก้วยิ้มให้ชายหนุ่มทั้งสองก่อนจะอ้อนทานข้าวเช้ากับพี่ชาย

     " พี่ป๊อบ แก้วหิวข้าวอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกพี่ชายที่เดินมาใกล้เตียง  แล้วกอดแขนอ้อนอย่างกับเด็ก

     " จริงสิพี่ลืมซื้อมาให้เลย  เดี๋ยวพี่ลงไปซื้อข้าวต้มมาให้แล้วกันนะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกจากห้องไป

     " พี่โมะ แก้วว่าต่อจากนี้พี่ไม่ต้องมาหาแก้วแล้วล่ะ" ฉันเอ่ยบอกกับชายหนุ่ม

     " ทำไม" โทโมะถามด้วยใบหน้าที่โหดก่อนจะลุกเดินมาหาหญิงสาว

     " ก็เพราะว่าแก้วจะไปอยู่กับพี่เคนตะที่เชียงใหม่" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

     " พี่ไม่ให้ไป"

     " ทำไม แก้วอุตส่าห์เปิดทางให้พี่แล้วนะ  พี่คงจะมีความสุขกับเธอคนนั้น" แก้วบอกแล้วหันหน้าหนี

     " ใครมันมาบอกแก้ว พี่ไม่มีใครนะ" โทโมะบอกแล้วกอดหญิงสาว

     " ไม่มีใครบอก แก้วเห็นเองกับตา ปล่อยแก้วได้แล้ว" แก้วบอกแล้วแกะมือชายหนุ่มออก แต่โทโมะกลับกอดไว้แน่นกว่าเก่า

     " ไม่ดีมั้งได้โมะ" ป๊อบปี้เดินเข้ามาพอดี  แต่โทโมะก็ยังไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวของหญิงสาว

     " ทำไม ข้ารักแก้วมันผิดด้วยเหรอ"

     " ถ้าเอ็งไม่เจ้าชู้ข้าก็คงเปิดโอกาสให้เอ็งคบกับแก้วหรอก" ป๊อบปี้บอกเพื่อนหนุ่ม แล้วดึงเพื่อนให้ออกห่างจากน้องสาว

      " พี่ป๊อบ แก้วกลับบ้านได้เมื่อไรอ่ะ แก้วอยากกลับบ้าน" ฉันถามพี่ชาย

      " ไว้เด๊วพี่ถามหมอให้นะ ตอนนี้แก้วทานข้าวและก็กินยานอซะนะครับ  เดี๋ยวพี่กับไอ้โมะไปทำงานก่อน" ป๊อบปี้บอกแล้วเทข้าวต้มใส่ถ้วยแล้วเลื่อนโต๊ะมาให้หญิงสาวได้นั่งทานข้าว

      " อ้โมะ ไปทำงานได้แล้ว" ป๊อบปี้ลากเพื่อนหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โซฟาออกจากห้องไปทันที

 

 

     ตอนเย็นเคนตะเป็ฯคนมารับแก้วออกจากโรงพยาบาลและไปส่งที่บ้าน  ทั้งสองนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นก่อนที่แก้วจะเผลอหลับไป

    " หวัดดีครับคุณเคนตะ ขอคุณมากนะครับที่พายัยแก้วมาส่งที่บ้าน"  ป๊อบปี้เอ่ยขอบคุณชายหนุ่มที่เป็นธุระไปรับน้องสาวออกจากโรงพยาบาล

    " ด้วยความยินดีครับ  งั้นผมกลับก่อนนะครับ  ไว้พรุ่งนี้ผมจะมาใหม่"

    " ไม่ต้องมาก็ได้ ไม่มีใครว่า" โทโมะพูดเสียงดังเพื่อนให้ชายหนุ่มที่เดินออกไปนั้นได้ยิน

     " อย่าไปฟังมันเลยครับ  มันก็ปากเสียแบบนี้นั้นแหละ" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินมาส่งเคนตะที่รถ

     " ยัยแก้วไปนอนบนบ้านไป" ป๊อบปี้ปลุกน้องสาว

     " เดี๋ยวข้าพาไปนอนเอง" โทโมะบอกแล้วอุ้มหญฺงสาวขึ้นไปทันที  ป๊อบปี้จะห้ามก็ไม่ทัน

      " ไอ้โมะขอคุยด้วยหน่อย" ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนหนุ่มเมื่อเดินลงมาจากบนบ้าน

       " มีอะไร" โทโมะถามพร้อมนั่งลงตรงข้าม  ตอนนี้ทั้งสองกำลังนั่งดื่มเยร์เย็นๆ เพื่อคุยกันสองคน

       " แก้วมีอะไรกับยัยแก้วแล้วใช่ไหม" ป๊อบปี้เอ่ยถามอย่างตรงๆ 

       " ใช่ บอกแล้วไงว่ากูรักแก้วมาก" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม

       " ลูกผู้ชายดีนี้ว้า ทำแล้วยอมรับผิด"

       " ลูกผู้ชายอยู่แล้วเว้ย" โทโมะบอกอย่างเริ่มเมาๆ กับเบียร์ที่ดื่มเข้าไปมากๆ

       " งั้นต่อไปดีก็ดูแลยัยแก้วดีๆ นะ และรับผิดชอบมันด้วย"

       " รับผิดชอบอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง" โทโมะบอก

       " ไปนอนก่อนนะ ถ้ากลับก็ปิดบ้านให้ด้วย" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินเซขึ้นไปบนบ้าน

       " กลับให้โง่ดิว่ะ" โทโมะบอกแล้วเดินไปล็อคบ้านก่อนจะเดินขึ้นไปหาหญิงสาวที่นอนอยู่บนห้อง

 

 

 

        โทโมะเดินเข้ามาในห้องนอนทีเย็นไปด้วยเครื่องปรับอากาศ  แต่ในร่างกายตอนนี้ของเขามันร้อนรุ่มไปด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์  โทโมะถอดเสื้อออก    ก่อนจะเดินมาหาหญฺงสาวที่นอนหลับอยู่ที่เตียง

       " พี่โมะ ทำอะไรนะ ออกไปนะ" แก้วที่รู้สึกตัวก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองว่าเกิดอะไรขึ้น

       " ไม่ออก แก้วต้องเป็ฯของพี่คนเดียว" โทโมะบอกด้วยอาการเมาก่อนจะตรึงมือหญิงสาวไว้แล้วระดมจูบไปทั่วใบหน้าของหญิงสาว

       " พี่โมะ อย่าทำแบบนี้นะ" แก้วบอกชายหนุ่ม  โทโมะไม่ยอมเช่นก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นจูบที่อ่อนหวาน นั้นสามารถทำให้คนที่อยู่ใต้ล่างเคลิ้มไปกับเขาได้  หญิงสาวค่อยๆ ยกมือขึ้นโอบรอบคอของชายหนุ่ม  โทโมะค่อยปลดกระดุมชุดนอนกระโปรงหญิงสาวออก  เช่นเดียวกับแก้วที่ตอบสนองก็ค่อยปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มออก   ตอนนี้ทั้งสองไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์สักชิ้นปิดร่างกายชายหนุ่มจับหญิงสาวที่นอนอยู่ด้านล่างขึ้นมาอยู่ด้านบนแทน  

       " ช่วยพี่หน่อยนะครับคนดี" โทโมะอ้อนหญิงสาว ก่อนจะเอามือมานวดคลึงที่สะโพกของหญิงสาว  แก้วก็ค่อยจับแกนกายของชายหนุ่มที่ตื่นตัวเข้าไปทางช่องรักของตัวเองอย่างช้าๆ

       " อื้อ เก่งจังคนดี" โทโมะบอกแล้วยันตัวขึ้นมาประกบปากหญิงสาว

   ก๊อก ก๊อก ก๊อก

        

       ++ อัพแค่นี้ก่อนนะ ใครมาขัดจัวหวะอีกเนี่ย  ว้าว ติดตามต่อไปนะ ++

    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา