Awesome for you!

8.7

เขียนโดย primpnp

วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.01 น.

  8 ตอน
  93 วิจารณ์
  16.71K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) เฟรชชี่นิเทศก์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ปล: เหนื่อยจัง-- 5555555555 

 

______________________________________________________

   

 

@ CU (จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย)

 

 

สองสาวก้าวเข้ามาในรั้วมหา’ลัย มีคนนะ แต่ไม่เยอะมากเท่าไหร่ เพราะเห็นว่าวันนี้

 

มีเรียนเก้าโมงทุกคณะเลย ฟางและแก้วตรงไปที่โรงอาหารทันที กินอย่างเดิม

 

คือข้าวหมูกรอบแสนอร่อย กับน้ำแร่หนึ่งขวด

 

 

    “อร่อยเนอะ” ไม่นานสองคนก็ทานอาหารเสร็จ และเดินออกมารอเพื่อนที่โต๊ะตัวเดิม

 

 

 

    “แก้ว หน้าแก ตาแก” ฟางทำท่าทางตกใจ และชี้ไปที่หน้าแก้ว

 

 

 

    “ทำไมๆ โทรมอ่อ หรือจะเป็นหมีแพนด้า กระจกไง แกมีกระจกป่ะ?”

 

แก้วลุกลี้ลุกลนใหญ่ ไม่ได้นะเรื่องความงามเนี้ยไม่แพ้ใครนะ

 

 

 

    “เฮ้ยๆไม่ต้องจะบอกว่า หน้าใสเป็นบ้า ส่วนเรื่องตาน่ะ

แกจะมีแผนการออกหน้าออกตาไปนะ - - ”

 

 

 

    “55555 คิดว่าอะไร แก้วก็ทำตัวปกตินิ เฮ้ยฟางๆ โทโมะมาแล้ว

 

มาพร้อมน้องเกลซะด้วย เร็วกว่าเราอีกแหะ”

 

แก้วมองไปตรงทางเข้า เห็นรถสปอร์ตสีขาว เรียบหรูแต่ดูดีเป็นบ้า คนขับก็โทโมะคนเดิม

 

แต่ที่เปลี่ยนคงเป็นข้างๆ ที่เมื่อวานเป็นแก้วแท้ๆ ที่นั่งอยู่ตรงนั้น เลยหันมาเรียกเพื่อนสาว

 

ที่มัวแต่นั่งยิ้มให้รุ่นน้องอยู่นั่น ฟางเลยหันไปตามทางที่แก้วมอง

 

น้องเกล? อ่อถ้าคนนี้เมื่อตอนปีหนึ่งยัยแก้วช่วยน้องเขาไว้ไม่ให้โดนรถชนนิ

 

ว่าแล้วทำไมถึงดูไม่ทุกข์ร้อนอะไร แถมเห็นแล้วยังยิ้มแก้มปริอีก

 

 

 

    “แก้ว ลูกเก็บอาการหน่อยไหม” ก็เข้าใจว่ารู้แผนการที่กำลังจะเกิดขึ้นดี

 

แต่แบบแสดงออกขนาดนี้ เดี๋ยวโทโมะก็คลั่งตายพอดี แก้วกับฟางเลยนั่งมองหน้ากันนิ่งๆ

 

ประมาณว่าอยากขำแทบตาย ตอนนี้โทโมะเดินไปส่งน้องเขาที่กลุ่มเพื่อนน้องเขานั่นแหละ

 

และกำลังเดินมา พอดีกับที่ป๊อปปี้ จินนี่ เขื่อนและเฟย์เดินเข้ามา เลยเดินมาถึงพร้อมกันพอดี

 

ส่วนแก้วกับฟางเอาหนังสือเรียนป้องหน้า และทำหน้าตาทะเล้นๆใส่กัน โดยไม่ให้ผู้มาใหม่

 

เห็น คือสรุปเห็นกันแค่สองคนนั่นแหละ เพื่อนๆออกจะงงๆแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร

 

และกำลังจะเริ่มบทสนทนาขึ้นจน...

 

 

 

    “555555++โอ๊ยขำ 5555555 ” สองสาวที่คุยกันทางใบหน้า(?)

 

ทนสภาพหน้ากันและกันไม่ไหว หลุดหัวเราะจนตัวงอ ชวนเพื่อนๆหันมามองทันที

 

 

 

     “แก้ว!! หน้าแกแบบ...5555 โอ๊ยไม่ไหว><”

 

 

 

    “พอๆกันแหละฟาง555 โอ๊ยขำๆ”

 

 

 

    “เดี๋ยวๆอะไรของแกสองคนเนี้ย อยู่ดีๆก็ขำ” เป็นเฟย์ที่ถามออกไป เพราะพึ่งเริ่มตั้งสติได้

 

ส่วนคนอื่นก็พยักหน้าเห็นด้วยกับเฟย์ ส่วนจินนี่เดินแยกไปไหนแล้วไม่รู้

 

เลยเหลือแต่พวกเขาหกคนนี้แหละ ตอนนี้แก้วกับฟาง กำลังสงบสติอารมณ์

 

หัวเราะกันจนน้ำตาไหลเลย ควรสงสารไหม?

 

 

 

    “เปล่าๆไม่ได้ขำนะ” อ่าวยัยแก้ว แกพูดไม่คิดเลยนะ เมื่อกี้เขาไม่เรียกว่าขำหรือไง?

 

ฟางหันหน้ามองแก้วประมาณว่า ฟางเพลียค่ะ- -

 

 

 

    “ไม่ทันล้ะครับ แก้วใจ เมื่อกี้บ้านฉันเรียกขำ” เขื่อนตอบหน้าตาย

 

 

 

    “อ่อ!! เรากับแก้วขำเรื่องเมื่อคืนนะ ยิ่งคิดยิ่งขำ”

 

 

 

    “อ่าใช่ๆถูกเป๊ะ”

 

 

 

    “เรื่องเมื่อคืน? เรื่องอะไรล่ะ” ป๊อปปี้ถามพลางมองหน้าฟาง ฟางแอบหันหน้าหนี

 

และอมยิ้มไปกับน้ำเสียงที่แสนจะประชดประชันของป๊อปปี้ คงคิดว่าเขากับพี่แบงค์น่ะ

 

จะอึ๋ย อ่ะดิ5555

 

 

 

    “ก็แก้วมานอนห้องฟางน่ะ แล้วเราก็ไม่ได้นอนกันทั้งคืนเลย”

 

ฟางพูดยิ้มๆอย่างหน้าตาเฉย แก้วก็เช่นกันไม่ได้คิดอะไร แต่เพื่อนที่เหลือน่ะ

 

คิดไปถึงไหนแล้ว

 

 

 

     “ห๊ะ!! แกสองคน ฟีตตตต..กันเอง?”

 

อั้ยย่ะ!! เฟย์ถามตรงประเด็นมาก แก้วกับฟางมองหน้ากัน ส่งสายตาเอื่อมๆให้เฟย์

 

 

 

    “โอ๊ยยยย!! ความคิดแกบ้าไปใหญ่แหละ พวกฉันก็ไปผับกัน กลับบ้านทำข้าวกิน

 

เสริมสวยนิดหน่อย นั่งคุยกันถึงเรื่องฮาๆแล้วพอดีเมื่อกี้นึกถึงเรื่องที่ฟางเล่าเลยขำน่ะ”

 

หึหึ ยัยแก้วตอบไม่ปรึกษาฟางเลยนะ

 

 

 

    “แล้วฟางเล่าอะไรให้แก้วฟังล่ะ”

 

โทโมะหันไปถามฟาง แอบหงุดหงิดนิดๆที่แก้วไม่ถามถึงน้องคนเมื้อกี้ !!

 

 

 

    “ยุ่งน่า!!” แก้วตอบปัดๆ

 

 

 

    “เออ! นิฟางพี่แบงค์ฝากชุดนักศึกษามาให้ แกลืมไว้ในรถพี่เขาเมื่อวานน่ะ”

 

เขื่อนชวนเปลี่ยนเรื่อง และยื่นถุงเสื้อผ้าให้ฟาง

 

 

 

    “อ่อ!! ว่าจะแวะไปเอาเย็นนี้พอดีเลย” ฟางตอบยิ้มๆและเช็คของให้เรียบร้อย

 

 

 

    “เออฟาง ทำไมของแกไปอยู่กับพี่เขาล่ะ”

 

 

 

    “อ๋อ พี่เขาพาซื้อชุดเปลี่ยนก่อนเข้าผับน่ะ เขาบอกว่าใส่ชุดนศ.เข้าไปมันไม่ดี

 

นี่!! โทโมะ เมื้อกี้นายเดินไปส่งใคร ฉันกับแก้วเห็นนะ”

 

โทโมะยิ่งน้อยใจเข้าไปใหญ่เห็นหรอ? แล้วทำไมไม่ปรี๊ดแตกเหมือนผู้หญิงคนอื่นล่ะ

 

ป๊อปปี้แอบมองแก้วเพื่อจับผิดนิดๆ แต่แก้วก็ยังนิ่งเฉย ส่วนเฟย์และเขื่อนได้แต่ งงๆ

 

ว่าพวกเขาพูดถึงอะไรกัน

 

 

 

    “เฟรชชี่นิเทศน่ะฟาง เมื่อวานไอโมะมันไปซิวๆมา” แต่กลับเป็นป๊อปปี้ที่ตอบแทน

 

 

 

    “อ่าๆ แยกกันตรงนี้นะ ไปเรียนก่อนถึงเวลาแล้ว” แก้วบอกยิ้มๆและเดินกอดคอกับฟางไป

 

ส่วนเฟย์กับเขื่อนมองหน้ากันงงๆ แล้วเฟย์เดินตามสองสาวนั้นไป พอสามสาวพ้นสายตา

 

กลับเป็นโทโมะที่นั่งคอตกอยู่ที่เดิม

 

 

 

    “ไงล่ะ พวกมึงไม่เป็บแบบที่คิดล้ะสิ”

 

เขื่อนน่ะพอจะรู้ที่เพื่อนชายสองคนทำแต่ยังตามไม่ทันสองสาวนั่นอยู่ดี เลยขอแอบจิกเพื่อนตัวเองเล็กๆ

 

 

 

    “เฮ้อ เอาไงดีว๊ะมึงแก้วไม่หึงเลย ”

 

 

 

    “ใจเย็นดิมึง เออไอเขื่อน ใครคือพี่แบงค์ว๊ะ” ข้องใจป๊อปมากใครคือพี่แบงค์ห๊ะ

 

ตั้งแต่เมื่อคืนล้ะ หายเข้าไปในห้องวีไอพีสองคนน่ะ

 

 

 

___________________________________________________

เม้นหน่อยยยย ไม่อัพRisky แล่วววว งอน--!! ไม่ต้องง้อ!! 5555555

 

#primprame

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา